ଜୀବମାନେ ସାଧାରଣତଃ ମୈଥୁନ,ମାଂସ ଓ ମଦ୍ୟପାନ ପ୍ରତି ସହଜରେ ପ୍ରବୃତ୍ତ ହୋଇଯାଆନ୍ତି; ଅଥଚ ଏହି ତିନୋଟି ହେଉଛି ଜୀବର ପତନର କାରଣ । ଶାସ୍ତ୍ରରେ ବିବାହପରେ, ଯଜ୍ଞରେ ଓ ସୌତ୍ରାମଣି ଯଜ୍ଞରେ ଏସବୁ ସେବନର ଯେଉଁ କୋହଳ ବିଧି କରାଯାଇଛି, ତାହାର ବାସ୍ତବିକ ଅଭିପ୍ରାୟ ହେଉଛି, ମନୁଷ୍ୟ ଏସବୁରୁ ଦୂରରେ ରହୁ । ଲୋକମାନଙ୍କର ଯେଉଁ ଚଞ୍ଚଳମନା ହେବାର ପ୍ରବୃତ୍ତି ରହିଛି, ତାହାକୁ ସୀମିତ ଓ ସଂଯତ କରି ରଖିବା ନିମନ୍ତେ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଏସବୁ ସେବନ ପାଇଁ ଏକ ସୀମା ବାନ୍ଧି ଦିଆଯାଇଛି । ଧାର୍ମିକ କାର୍ଯ୍ୟରେ ଧନ ବିନିଯୋଗ କରିବା ହିଁ ହେଉଛି ଧନର ଶ୍ରେଷ୍ଠତମ ଉପଯୋଗ; କାରଣ ଧର୍ମରୁ ଜ୍ଞାନ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏ ଏବଂ ଜ୍ଞାନରୁ ପରମାତ୍ମତତ୍ତ୍ବର ଅନୁଭବ ଓ ପରମ ଶାନ୍ତି ମିଳିଥାଏ । ଯେଉଁମାନେ କେବଳ ଘର ତୋଳିବାରେ ଓ ଘରକାମରେ ହିଁ ଧନବ୍ୟୟ କରନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କର ଶରୀରନାଶକାରୀ କରାଳ କାଳକୁ ଦେଖିବାର ଶକ୍ତି ନ ଥାଏ ।*

*ଯତ୍ ଘ୍ରାଣଭକ୍ଷୋ ବିହିତଃ ସୁରାୟା-*

*ସ୍ତଥା ପଶୋରାଲଭନଂ ନ ହିଂସା* ।।

*ଏବଂ ବ୍ୟବାୟଃ ପ୍ରଜୟା ନ ରତ୍ୟା* ।

*ଇମଂ ବିଶୁଦ୍ଧଂ ନ ବିଦୁଃ ସ୍ବଧର୍ମମ୍* ।।

*ସୌତ୍ରାମଣି ଯଜ୍ଞରେ ସୁରାକୁ ଶୁଙ୍ଘିବାର ହିଁ ବିଧାନ ରହିଛି, ପିଇବାର ବିଧାନ ନାହିଁ; ଯଜ୍ଞରେ ପଶୁକୁ ସ୍ପର୍ଶ କରିବାର ହିଁ ବିଧାନ ରହିଛି, ମାରିବାର ବିଧାନ ନାହିଁ । ଠିକ୍ ସେହିପରି ସନ୍ତତିପରମ୍ପରା ରକ୍ଷା କରିବାକୁ ହିଁ ମୈଥୁନର ବିଧାନ ରହିଛି; ସମ୍ଭୋଗ ନିମନ୍ତେ ବିଧାନ ନାହିଁ । ମାତ୍ର ଲୋକେ ଏହି ପବିତ୍ର ଧର୍ମ ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ । ଏପରି ପବିତ୍ର ଧର୍ମକୁ ଜାଣି ନ ଥିବା ଗର୍ବୀ ଲୋକେ ନିଜ ମତ ହିଁ ଠିକ୍ ବୋଲି ଧରିନିଅନ୍ତି ଏବଂ ନିଜ ଜିଦ୍ କୁ ଧରି ନିରିହ ପଶୁମାନଙ୍କୁ ହତ୍ଯା କରନ୍ତି । ମରିବା ପରେ ସେହି ପଶୁମାନେ ହିଁ ଉକ୍ତ ପଶୁହନ୍ତାମାନଙ୍କୁ ଖାଇଯାଆନ୍ତି । ଏଭଳି ଲୋକେ ମରଣଶୀଳ ଶରୀର ପ୍ରତି ତଥା ନିଜ ପରିବାର ପ୍ରତି ମମତା ରଖନ୍ତି ଏବଂ ଅନ୍ୟ ଲୋକଙ୍କ ପ୍ରତି ଦ୍ବେଷ କରନ୍ତି । ଭଗବାନ ଶ୍ରୀହରି ଯେ ସମସ୍ତଙ୍କର ଆତ୍ମା,ତାହା ସେମାନେ ଆଦୌ ବିଚାର କରନ୍ତି ନାହିଁ ।*

*🌹🌳🔘ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥ ଶରଣଂ🔘🌳🌹*