ପୋଷାକ କଥା କହିଲେ ମୋର ସବୁ ପ୍ରକାରର ପୋଷାକ ପସନ୍ଦ। ସବୁଠାରୁ ଶାଢ଼ୀ ମୋର ବହୁତ ପସନ୍ଦ।ଯୁଗ ବଦଳିବା ସହ ପୋଷାକ ମଧ୍ୟ ଦିନକୁ ଦିନ ବଦଳି ଚାଲିଛି। ପିଲାବେଳେ ଖଣ୍ଡେ ଦୁଇ ଖଣ୍ଡ ଡ୍ରେସ ରେ ବର୍ଷେ ଦୁଇ ବର୍ଷ ଭଲ ଭାବରେ ପିନ୍ଧି ହେଇଥିଲା। କିନ୍ତୁ ଆଜିର ଏ ଆଧୁନିକ ଯୁଗରେ ସବୁ ଓଷା, ପର୍ବ ପର୍ବାଣୀରେ ଖଣ୍ଡେ ଜାଗାରେ ଦୁଇ, ତିନି ଖଣ୍ଡ ଡ୍ରେସ ହେଇ ଯାଉଛି।ପୋଷାକର କୌଣସି ଅଭାବ ମଧ୍ୟ ରହୁନାହିଁ।ଯୁଗ ବଦଳିବା ସହ ଝିଅ ମାନଙ୍କର ଡ୍ରେସ ପିନ୍ଧିବା ଢଙ୍ଗ ମଧ୍ୟ ବଦଳି ଗଲାଣି। ଆମ ସଂସ୍କୃତି କୁ ଆମେ ମାନେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ବଦଳେଇ ଦେଲେଣି।

ଯେତେବେଳେ ପୋଷାକ ସହ କିଛି ଅଭୁଲା ସ୍ମୃତି କଥା ପଡିଲା, ସେତେବେଳେ ମୋର ସେହି ପ୍ରଥମ ଶାଢ଼ୀ ପିନ୍ଧା ଫୋଟୋ କଥା ମନେ ପଡିଗଲା। ସେତେବେଳେ ମୁଁ ନୂଆ ନୂଆ କଲେଜ ଯାଉଥାଏ। କଲେଜ ଫଁଗ୍ସନ କୁ ଆମେ କିଛି ସାଙ୍ଗ ମାନେ ଶାଢ଼ୀ ପିନ୍ଧିଥିଲୁ। ଆଉ ମୁଁ ପିନ୍ଧିଥିଲି ଗୋଟେ ହଳଦୀ ରଙ୍ଗ ର ଶାଢ଼ୀ। କଥାରେ ଅଛି ''ଯାହାକୁ ଯିଏ ରସିଲା କିଆ ଫୁଲ ପରି ବସିଲା ''। ସେହିଦିନ ଏତେ ଝିଅ ମାନଙ୍କ ଭିତରେ ମୋତେ ସିଏ ପସନ୍ଦ କରିଥିଲେ, ଆଉ ମୁଁ ତାଙ୍କୁ। ସେଇ ଶାଢୀରେ ମୋର ଗୋଟେ ଫୋଟୋ ଉଠେଇ ମୋତେ ଦେଇଥିଲେ। ଧୀରେ ଧୀରେ ତାଙ୍କ ସହ ସମ୍ପର୍କ ବଢିବାକୁ ଲାଗିଲା। ଏକଥା କଣ କେଵେ କେଉଁଠି ଲୁଚିକି ରହିଛି ନାଁ ରହି ପାରିବ। ଆମ ଘରେ ସମସ୍ତେ ଜାଣି ସାରିଥିଲେ। ଘରେ ଆମ ଭଲ ପାଇବାକୁ କେହିବି ପସନ୍ଦ କରୁ ନଥିଲେ। ଦୀର୍ଘ ପାଞ୍ଚ ବର୍ଷ ର ସମ୍ପର୍କ ତାଙ୍କ ବିନା ବଞ୍ଚିବା ଅସମ୍ଭବ। ଭଲ ପାଇଥିଲି ସତ, କିନ୍ତୁ ବାପାଙ୍କ ମାନ ସମ୍ମାନ କୁ ମଧ୍ୟ ଜଗିବାକୁ ପଡୁଥିଲା। ମାଆ ମୋର ବହୁତ ରାଗି, ଏ ସବୁ ତାଙ୍କୁ ଜମାରୁ ପସନ୍ଦ ନଥିଲା। ମାଆ ସବୁବେଳେ କୁହନ୍ତି ତୋ ଭବିଷ୍ୟତ ତୋ ହାତରେ। ତୁ ଯଦି ଭୁଲ ବାଟ କୁ ଯିବୁ ତୋ ସାଥିରେ ଆମେ କେହିବି ନଥିବୁ। ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ସବୁ ଲୋକ ଙ୍କ ଆଗରେ ମାଡ, ଗାଳି ଖଉଥିଲି ସିଏ ସବୁ ଜାଣି ମଧ୍ୟ ମୋ ପାଖରେ ଛିଡା ହୋଇ ନଥିଲେ। ସମସ୍ତଙ୍କ ଠାରୁ ନିନ୍ଦା, ଅପମାନ ଶୁଣିବାକୁ ପଡିଥିଲା।

ବାପା,ମାଆ ଙ୍କର ସବୁବେଳେ ମୋ ପାଇଁ ମନ ଦୁଃଖ ହେଉଥିଲା। ତା ପରେ ମୁଁ ନିଷ୍ପତି ନେଲି, ତାଙ୍କ ବିନା ଅନୁମତିରେ ମୁଁ କୌଣସି ଭୁଲ କରିବିନି। ଯେଉଁଥି ପାଇଁ ତାଙ୍କ ମାନ, ସମ୍ମାନ ମାଟିରେ ମିଶିଯିବ। କିଛି ଦିନ ପରେ ଜାଣିବାକୁ ପାଇଲି, ଯେଉଁ ପୁଅ କୁ ମୁଁ ଜୀବନ ଠୁ ଅଧିକ ଭଲ ପାଉଥିଲି।ସିଏ ମୋ ସହ ଛଳନା କରୁଥିଲେ। ତା ପରେ ଭାବିଥିଲି ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିଦେବି। ଏ ଜୀବନ ରଖିକି ଲାଭ କଣ। ପରେ ଭାବିଲି ଯିଏ ମୋତେ କୋଡିଏ ବର୍ଷ ପାଳି ପୋଷି ବଡ କରିଛନ୍ତି। ନିଜେ ଚିରା ପିନ୍ଧି ମୋତେ ଭଲ ପିନ୍ଧେଇଛନ୍ତି, ଏଇ କିଛି ବର୍ଷ ର ପ୍ରେମ ପାଇଁ ମୋ ବାପା ମାଆ ଙ୍କ ଠାରୁ ଦୂରେଇଯିବି। ନାଁ, ଏ ସବୁ ଭୁଲ ସେ ପୁଅ ପାଇଁ ମୋ ବାପା ମାଆ ଙ୍କୁ କଷ୍ଟ ଦେଇ ପାରିବିନି।ଯେତେବେଳେ ସେ ଶାଢ଼ୀ ଦେଖେ ତାଙ୍କ କଥା, ତାଙ୍କ ସହ ବିତେଇ ଥିବା ସବୁ ସ୍ମୃତି ମନେ ପଡି ଯାଉଥିଲା ଲୁହରେ ତକିଆ ଭିଜି ଯାଉଥିଲା। ସେହି ହଳଦୀ ରଙ୍ଗର ଶାଢ଼ୀ ଓ ସିଏ ଦେଇଥିବା ଫୋଟୋ ସେହିଦିନ ଜାଳି ଦେଇଥିଲି। ତାଙ୍କୁ ମୋ ମନରୁ ଦୂରେଇବା ପାଇଁ।

ପୋଷାକରେ ତୁମ ଅଭୁଲା ସ୍ମୃତି

ଯୁଗ ବଦଳିବା ସହ ପୋଷାକ ମଧ୍ୟ ଦିନକୁ ଦିନ ବଦଳି ଚାଲିଛି.....