ଆମ ଦେଶ ରାଇଜ କଥା,ଆମ ସଂସ୍କୃତି,ପ୍ରଥା,

ପରମ୍ପରା ଓ ସଂସ୍କାର ଆଜି କ'ଣ ହୋଇଗଲାଣି

ଆମ୍ଭେମାନେ ସିନା ନୀତି ଆଦର୍ଶକୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧରି

ଆଗକୁ ବଢୁଛୁ, କିନ୍ତୁ ସମସ୍ତେ ଲାଞ୍ଚ,ମିଛ,ଟାଉଟରୀ,

କଳାବଜାରୀ ଦଲାଲ କରି ବଞ୍ଚିବା ପାଇଁ ଧାଇଁଛନ୍ତି ।

ଗୋଟିଏ ଭଦ୍ର ବ୍ୟକ୍ତି ତାର ନିତି ଦିନିଆ କାମ

ସାରି କିଛି ସମୟ ଘରେ ବସି ବସି କଣ ଗୋଟିଏ

କଥା ଭାବୁ ଭାବୁ ହଠାତ୍ ତାର ମନେ ପଡିଗଲା,

ପିଲାବେଳେ ପଡୁଥିବା ବହୁ ମିଛୁଆ ଗଳ୍ପ କଥା ।

ମନେ ମନେ ସେ ହସିଲା ଭାବିଲା ପ୍ରକୃତରେ ମଣିଷ

ମିଛ କାହିଁକି କୁହନ୍ତି? ଆଉ ସେ ମିଛକୁ ଘୋଡ଼ାଇବାକୁ

ଯାଇ ଅନେକ ମିଛର ଆଶ୍ରୟ ନେଇ ନେଇ ଅନେକ

ଭୂଲ ମଧ୍ୟ କରି ଚାଲନ୍ତି । ଏଇ ଆଜିକା ସମାଜରେ ଯେମିତି

ମିଛକୁ ଆୟୁଧ କରି ମଣିଷ ବହୁ ଉଚ୍ଚ ମିଛ ଅଟ୍ଟାଳିକା

ମାନ ଗଡ଼ି ମିଛ ଦୁନିଆରେ ବୁଡି ରହି ନିଜର ମଣିଷ

ପଣିଆ ଓ ମାନବିକତାକୁ ବଳି ପକାଇଦେଉଛି ।

ପ୍ରକୃତରେ ଭଦ୍ରବ୍ୟକ୍ତି ଜଣକ ଭାବୁଥିଲା ତା'ର ବନ୍ଧୁ

ମାନଙ୍କ କଥା, ପିଲାବେଳେ ଗାଁ ର ପରିବେଶ କଥା,

ବୋହୂ ଚୋରି,ଡାଳି ମାଙ୍କୁଡି ଖେଳ କଥା, ଗାଁ ଧାନ

ବିଲ, ମୁଗ,ବିରି କୋଳଥ, ସୋରିଷ,ପେଷୁ, ରାଶି

ବିଲର ଦୃଶ୍ୟ ଗୁଡ଼ାଏ ତା ଆଖି ଆଗରେ।

ସତରେ କେତେ ପରିବର୍ତ୍ତନଶୀଳ ଏ ଦୁନିଆଁ,

ମଣିଷ ଚରିତ୍ର,ଚାଲି ଚଳଣି, ହାବଭାବ,ଆଚାର ବ୍ୟବହାର

କେମିତି ହଠାତ୍ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୋଇଯାଉଛି ।

ଭଦ୍ରବ୍ୟକ୍ତି ଜଣକଙ୍କୁ ସବୁ କଥା କାଲି ଭଳି ଲାଗୁଥିଲା।

ରଜ, ଦୋଳପୂର୍ଣ୍ଣିମା, ହୋଲି, କୁମାର ପୂର୍ଣିମା ଆଦିରେ

ଯେଉଁ ମଜା ସେ କଥା କାହାକୁ ବା କହିବ ? ମଫସଲି

ଗାଁ ଆଜି ଆଉ ଗାଁ ହୋଇ ନାହିଁ ମିଛ ସବୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୋଇ

ରହିଅଛି ।

ଏ ସମୟରେ ଭଦ୍ରବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ଆସି ତାଙ୍କ ସ୍ବାସ୍ଥ୍ୟ

ବିଷୟରେ ଅବଗତ ଜଣାଇ ନୀତି ନୈତିକତା କଥା

ମାନ କହିଛନ୍ତି। ଆଜିକା ଜେନେରସନର ପିଲାମାନେ

ଭାବୁଛନ୍ତି ଯିଏ, ନୀତି ଆଦର୍ଶର କଥା କହି ଟିକିଏ ନା

ହୋଇଗଲେ ସେ ପୁଣି ଗୋଡାଣିଆ ହୋଇ ତା ସ୍ୱାର୍ଥ କୁ

ଦେଖିଛି କ୍ଷମତା ପାଇଁ ପାଗଳ ପ୍ରାୟ ହୋଇ ନୀତି ଅନୀତି

ନ ଦେଖି ତା ସୁବିଧା ଓ ସୁଖ କଥା ଭାବୁଛି।

ନୀତି, ଆଦର୍ଶ, ମଣିଷ ପଣିଆ ଏ ଯୁଗେ ଯୁଗେ ସତ୍ୟ

ଥିଲା, ରହିଛି,ରହିଥିବ ଆଉ ମିଛୁଆ ମଣିଷ ଗୁଡାକ ମିଛ

ପ୍ରଶଂସାରେ ବୁଡି ରହିଥିବା ମଣିଷ ଗୁଡାକଙ୍କର

ଅଧପତନ କେବେ ହେବ ଲୋକମାନେ ହିଁ ବୁଝିବେ ।

ମଣିଷ ଜାତି ଏକ ମଣିଷର ଧର୍ମ ମାନବ ଧର୍ମ ଏକ?

ସେନହ, ମମତା, ଭଲ ପାଇବା, ପରୋପକାର କରିବା,

ପରର ସୁଖରେ ସୁଖୀ,ପର ଦୁଃଖରେ ଦୁଃଖୀ

ଏସବୁ କାଳେ କାଳେ ଚିରନ୍ତନ ସତ୍ୟ । ଆଉ ଯେତେ

ପାଥିବ ଜିନିଷ,ଲୋଭ ମୋହ ଓ ମାୟାରେ ଗଠିତ

ସେ ସବୁ ମିଛ ପ୍ରଶଂସାରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟେ ।

ସୁଶାନ୍ତ କୁମାର ସାସମଲ

ହନୁମାନ ନଗର ଆସ୍କା ରୋଡ଼

ବ୍ରହ୍ମପୁର

🙏ମିଛ ପ୍ରଶଂସା (ଗଳ୍ପ)

🙏ମିଛ ପ୍ରଶଂସା (ଗଳ୍ପ)