ଜୟ ଜଗନ୍ନାଥ 🙏

ପୂଣ୍ୟ ତୀର୍ଥ ଏ ଭାରତ ମାଟି। ଭାରତ ଏକ ସାର୍ବଭୌମିକ ରାଷ୍ଟ୍ର।ପ୍ରକୃତି ର ପୁଲକ ରେ ପୁଲକିତ ହୋଇ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଶୋଭନୀୟ ଦିଶେ ଆମ ଭାରତ। ପୂର୍ବେ ଇଂରେଜ ମାନଙ୍କ ପାଖରେ ଆମ ଭାରତୀୟ ମାନେ ନିଜ ଜୀବନ କୁ ଉତ୍ସର୍ଗ କରିଦେଇଥିଲେ। କାରଣ ସେମାନଙ୍କ ଅନ୍ୟାୟ ଓ ଅତ୍ୟାଚାର କୁ ସହିବା ଅସମ୍ଭବ ଥିଲା।ଯାହା ଫଳରେ ସେଇ ଫିରିଙ୍ଗି ମାନଙ୍କ କଥାରେ ଉଠୁ ବସ ହେଉଥିଲେ। କେତେକ ନିଷ୍ଠାପର ବ୍ୟକ୍ତି ଯଥା:- ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧୀ, ସୁବାଷ ବୋଷ, ସର୍ଦ୍ଦାର ବଲ୍ଲଭଭାଇ ପଟେଲ, ବାଜି ରାଉତ ଏପରି ଅନେକ ବ୍ୟକ୍ତି ଅନ୍ୟାୟ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଆନ୍ଦୋଳନ ଆରମ୍ଭ କରି ପରିଶେଷେ ଆମକୁ ୧୯୪୭ ମସିହା ଅଗଷ୍ଟ ମାସ ୧୫ ତାରିଖ ରେ ସ୍ୱାଧୀନତାର ସ୍ଵାଦ ଚଖେଇଥିଲେ। ଆମେ ସିନା ଇଂରେଜ ମାନଙ୍କ କବଳରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇଗଲୁ ହେଲେ ସ୍ବାଧୀନତା ର ୭୭ ବର୍ଷ ପରେ ମଧ୍ୟ ଆମେ ନିଜର ଏକ ସ୍ବତନ୍ତ୍ର ପରିଚୟ ସୃଷ୍ଟି କରିବାରେ ଅକ୍ଷମ। କହିବାର କାରଣ କି "ବେକାରୀ ସମସ୍ୟା"।

ପିଲା ଟିଏ ଜନ୍ମ ହେବା ପରେ ତାର ପ୍ରଥମ ଗୁରୁ ହେଲେ ନିଜ ପିତା ମାତା। ବାପା ମା ପିଲାକୁ ଯେମିତି ଶିକ୍ଷା ଓ ସଂସ୍କାର ଦେଇ ଗଢିବେ, ପିଲାଟି ବଡ ହେବା ପରେ ସେଇ ଜିନିଷ ଦୁଇଟିକୁ ଆଖି ଆଗରେ ରଖି ନିଜ ଜୀବନ କୁ ଆଗେଇ ନେଇଥାଏ। ଆଜିର ଯୁଗ କୁ ଦେଖିଲେ ମୁଁ ଭାବୁଚି "ବେକାରୀ"ର ସଂଖ୍ୟା ଅଧିକ ହେବ ବୋଧ ହୁଏ। କାହିଁକି, କଣ ପାଇଁ ଏ ସମସ୍ୟା ?ସେମାନେ କଣ ଭାରତର ନାଗରିକ ନୁହଁନ୍ତି? ପିଲା ଟିଏ ନିଜ ବାପ ର ଝାଳ ବୁହା ଧନରେ ପାଠ ପଢି ନିଜ ଭବିଷ୍ୟତ ଗଢ଼ିଲା ବେଳକୁ କିଛି ଦଲାଲ ନିଜ କଳାଧନ କୁ ଆପଣେଇ ନିଜ ପିଲାକୁ ଅସଫଳତା ପରେ ମଧ୍ୟ ସଫଳତା ଜାଗା ରେ ରଖିଦିଅନ୍ତି। ଯାହା ଫଳରେ ଭଲ ପିଲାଟିର ଜୀବନ ନଷ୍ଟ ହେଇଯାଏ ଆଉ ସେ ଦୁଇ ବୁନ୍ଦା ଲୁହ ଝରାଇ ଘରେ ବସେ। ଏହା କଣ ଅନ୍ୟାୟ ନୁହଁ?

ଆଉ ଏକ କଥା ହେଲା "ଦାରିଦ୍ର୍ୟତା''। କଣ ନାହିଁ ଆମ ଭାରତରେ?

ସରକାର ଚାହିଁଲେ ଆମ ଭାରତରେ ଦାରିଦ୍ର୍ୟ ର ଦୂରୀକରଣ ହୋଇପାରିବ। କଥାରେ ଅଛି "ଯାହା ନାହିଁ ଭାରତେ- ତାହା ନାହିଁ ମରତେ" କହିବାର କଥା କି ଯାହା ଭାରତରେ ନାହିଁ ତାହା ମର୍ତ୍ତ୍ୟ ରେ ବି ମିଳିବା ଅସମ୍ଭବ। ଆଜି ବି ଅନେକ ଜାଗା ରେ ଲୋକ ଦାରିଦ୍ର୍ୟ ର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେଉଛନ୍ତି। କିଏ ଗଣ୍ଡେ ଖାଇବାକୁ ପାଉନି ତ କିଏ ପାଠ ପଢିବା ପାଇଁ ମାଇଲି ଦୂର ଯିବାକୁ ପଡୁଛି। ଏହା କଣ ଦାରିଦ୍ର୍ୟତା ନୁହଁ?

ପରିଶେଷରେ ମୁଁ ଏତିକି କହୁଛି ୨୦୨୩ ଯାହା ହେଇଛି ତାକୁ ଭୁଲିଯାଇ ୨୦୨୪ ରେ କେମିତି ଏକ ସଶକ୍ତ ରାଷ୍ଟ୍ର ଗଢ଼ିବା। କେମିତି ବେକାରୀ ଓ ଦାରିଦ୍ର୍ୟ ସମସ୍ୟା ଦୂର କରିବା ତାହାର ଏକ ଦୃଢ଼ ପଦକ୍ଷେପ ନେବା।

🇨🇮 ଜୟ ଭାରତ 🇨🇮

ସାଗର ବେହେରା

ଢେଙ୍କାନାଳ

ଫୋନ୍ ନଂ -୮୩୨୭୭୭୪୩୪୧

"୨୦୨୪ ରେ ଭାରତ"

ଦୂରୀକରଣ ଦାରିଦ୍ର୍ୟ ଓ ବେକାରୀ