ଜୀବନ ଆସି ଦେଖେ ତ ବାପା ଙ୍କ ର ଏମିତି ଅବସ୍ଥା । ସେହି ସମୟରେ ମାଳତୀ ପାଣି ଆଣି ଦିବାକର କୁ ଦେଲା ।

ମାଳତୀ ଜୀବନ କୁ କହୁଥାଏ, ଦେଖିଲୁ ତ' ତୋର ଟିକେ ରାଗ ପାଇଁ ବାପା ଙ୍କ ର କି ଅବସ୍ଥା ହେଲା ।

ଦିବାକର:- କାହିଁକି ସେ ଛୁଆ ଟାକୁ ଗାଳି କରୁଛ ତାର ବା ଭୁଲ କଣ । ଆମେ କରିଥିବା ଭୁଲ ପାଇଁ ସେ ଭଗୁଛି । ଅକାରଣରେ ଜମିଦାର ତାକୁ ଆଜି ବାଡେଇଲେ । ତାର ବା କଣ ଭୁଲ ଥିଲା ଏଥିରେ । ସେ କଣ ବୁଝିବା ବୟସର ହେଲାଣି ।

ମାଳତୀ:- ହୋଉ ତୁମେ ଶୋଇପଡ଼ ମୁଁ ତୁମ ଦେହରେ ଟିକେ ତେଲ ମାଲିଶ୍ କରି ଦିଏ ।

ମାଳତୀ ଦିବାକର ର କ୍ଷତ ସ୍ଥାନରେ ତେଲ ମାଲିଶ୍ କରୁଥାଏ । ଦିବାକର କଷ୍ଟ ରେ ଚିଲାଉଥାଏ ।

ମାଳତୀ:- କି ନୃଶଂସ ଲୋକ କିହୋ ସେ । ମାରି ମାରି କଣ କରିଛନ୍ତି । ତାଙ୍କ ଭିତରେ ଟିକେ ବି ମାନବିକତା କଣ ନାହିଁ । ବୋହୁତ କଷ୍ଟ ହେଉଛି ନା ??

ଦିବାକର:- ହଁ ମାଳତୀ । କଣ କରିବା ଉଧାରୀ ଅଛୁ ଯେତେ ବେଳେ ତାଙ୍କ ସବୁ କଥା ମାନିବାକୁ ପଡିବ । ସେ ନ୍ୟାୟ ରେ ହୋଉ କିମ୍ବା ଅନ୍ୟାୟ ରେ । ଖାଲି ଆମ ଛୁଆଟା ବଡ଼ ହେଇଯାଉ ଆମ ସବୁ ଦୁଃଖ ଦୂର ହେଇଯିବ । ସେଥି ପାଇଁ ଯେତେ ବି କଷ୍ଟ ସହିବାକୁ ପଡେ ମୁଁ ସହିଯିବି ।

ଜୀବନ ଦୂରରେ ବସି ଚିନ୍ତା କରୁଥାଏ, ମୋ ପାଇଁ ମୋ ବାପା ଆଜି ଏତେ କଷ୍ଟ ପାଇଲେ । ମୋତେ ଦୁଷ୍ଟ ନ ହେଇ ଭଲ ପାଠ ପଢ଼ିବାକୁ ପଡିବ । ଯେମିତି ବଡ଼ ଚାକିରୀ କରି ଜମିଦାରଙ୍କ ସବୁ ଋଣ ସୁଝି ଦେବି । ଆଉ ବାପା ଙ୍କୁ ସେଠି କାମ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ ନାହିଁ ।

କିଛି ପରିସ୍ଥିତି ରେ ନିଆ ଯାଇଥିବା ସଂକଳ୍ପ ରେ ହିଁ ଜୀବନ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହେଇଯାଏ ଏବଂ ଜୀବନ ଜୀଇଁବାର ନୂତନ ମାଧ୍ୟମ ଖୋଲିଯାଏ । କିଛି ଜିଦି ଜୀବନ କୁ ବଦଳାଇ ଦିଏ ଆଉ କିଛି ଜିଦି ଜୀବନ କୁ କଳୁଷିତ କରିଦିଏ । ଯିଏ ଯେତେ କଷ୍ଟ ପାଇ ଆଗକୁ ଅଗ୍ରସର ହୁଏ ସିଏ ଜୀବନ ରେ ସଫଳତା ର ସିଢି ସେତେ ଉପରକୁ ଚଢ଼ି ଚାଲେ । ସବୁ ବାଧା ବିଘ୍ନ କୁ ଭେଦ କରି ଚାଲେ ।

ଜୀବନ ର ଜୀବନରେ ନୂତନ ସକାଳ ର ସୂର୍ଯ୍ୟ ଉଦୟ ହୋଇସାରିଥାଏ, ଜୀବନ ପୋଥିର ନୂତନ ଅଧ୍ୟାୟ ଖୋଲି ସାରିଥାଏ । ସମୟ ହିଁ କହିବ ଜୀବନ ତା' ଜୀବନରେ କେତେ ସଫଳ ହେଉଛି ।

ଏକ ନୂତନ ସକାଳ ଆଣେ ନୂତନ ଉନ୍ମୋଧନା ନୂତନ ଆଶା ଆଉ ନୂତନ ଆକାଂକ୍ଷା । ହେଲେ ପଛରେ ଛାଡି ଦିଏ ଅନେକ ସ୍ମୃତି ଯାହା ଚୀର ସ୍ମରଣୀୟ । ଦିନ ଶେଷରେ ସିନା କ୍ୟାଲେଣ୍ଡର ବଦଳି ଯାଏ ହେଲେ ସେ କେବେବି ଲିଭେନା । ଆଲିଭା କାଳିରେ ଲେଖା ଯାଇଥିବା ଅବୁଝା ଫର୍ଦ୍ଦ ସେ ।

ସେହି ଦିନ ପରଠୁ ଆଉ ଜୀବନ ଏବଂ ଜ୍ୟୋତି ର ଦେଖା ହୋଇନଥାଏ । ଜ୍ୟୋତି ର ସବୁ ବେଳେ ଜୀବନ କଥା ମନେ ପଡୁଥାଏ । ହେଲେ କଣ କରିବ ବାପା ତ ତା' ସହ ମିଶିବାକୁ ଦେବେନି । ପୁଣି ଶେଷ ଥର ପାଇଁ କେତେ ବଡ଼ କାଣ୍ଡ ହେଇଥିଲା ଘରେ । ହେଲେ ତା ମନ ବୁଝୁ ନଥାଏ ।

ଜୀବନ ପାଠ ପଢ଼ାରେ ବହୁତ୍ ଧୃତ ହେଇସାରିଥାଏ । ବାପା ତାର ନାମ ଗାଁ ବିଦ୍ୟାଳୟ ହିଁ ଲେଖେଇ ଥାଆନ୍ତି । ହେଲେ ଜ୍ୟୋତି ପାଠ ପଢାରେ ଥାଏ ସାମାନ୍ୟ ଦୁର୍ବଳ । ହେଲେ ସେ ଜମିଦାର ଚନ୍ଦ୍ରଭାନୁ ପ୍ରତାପ ଙ୍କ ଝିଅ । ବାପା ଙ୍କ ଚିହ୍ନା ପରିଚିତ ରେ ପାଖ ସହର ର ଏକ ନାମୀଦାମୀ ବିଦ୍ୟାଳୟ ରେ ତାର ନାମ ଲେଖା ହୋଇଥାଏ । ଉଭୟ ସମାନ ଶ୍ରେଣୀ ରେ ପାଠ ପଢୁଆନ୍ତି ।

ସେଦିନ ଷଷ୍ଠ ଶ୍ରେଣୀ ପରୀକ୍ଷା ର ଫଳ ବାହାରି ଥାଏ । ପ୍ରତି ବର୍ଷ ପରି ଏବର୍ଷ ମଧ୍ୟ ଜୀବନ ଶ୍ରେଣୀ ରେ ପ୍ରଥମ ସ୍ଥାନ ଅଧିକାର କରିଥାଏ । ଉଭୟ ଦିବାକର ଏବଂ ମାଳତୀ ବହୁତ ଖୁସି ଥାଆନ୍ତି । ପୁଅ ସଫଳତା ରେ କୋଉ ବାପା ମା ' ଯେ ଖୁସି ନହେବେ । ଦିବାକର ଜମିଦାର ଙ୍କ ଘରକୁ କାମ କରିବାକୁ ଗଲା ବେଳେ ମାଳତୀ କହି ପଠେଇଛି ଜମିଦାର ଙ୍କୁ ପୁଅ ବିଷୟରେ ଜଣେଇବ ନାହିଁ । ସେ ଯେଉଁଭଳି ଈର୍ଷା ପରାୟଣ ଲୋକ କଥା କୁ ନେଇ ଅନର୍ଥ କରିବେ ।

ଦିବାକର:- ହଁ ମୁଁ ଜାଣିଛି ଏକଥା ।

ଆଜି ଜମିଦାର ଙ୍କ ଘରେ କାମ କଲା ବେଳେ ଦିବାକର ବହୁତ୍ ଖୁସି ଥାଏ । ଏହା ଦେଖି ସାଙ୍ଗରେ କାମ କରୁଥିବା ଲୋକ ମାନେ ପଚାରିଲେ କଣ ହେଇଛି କିରେ ଦିବାକର । ଆଜି କଣ ଏତେ ଖୁସି ଜଣା ପଡୁଛୁ ।

ଦିବାକର ଭାବିଲା ଜମିଦାର ଙ୍କୁ କହିଲେ ସିନା ଅସୁବିଧା ଅଛି ହେଲେ ଏମାନଙ୍କୁ କହିବାରେ ଅସୁବିଧା କଣ । ପୁଣି ଏହା ତ ପାଇଁ ଗର୍ବ ର ବିଷୟ । ସୁରେନ୍ଦ୍ର କହିଲା, କଣ କି ମୋ ପୁଅ ଶ୍ରେଣୀରେ ପ୍ରଥମ ସ୍ଥାନ ଅଧିକାର କରିଛି । ସେଥିପାଇଁ ଆଉ..... କୋଉ ବାପ ଖୁସି ନ ହେବ କହିଲ ।

କାମ କରୁଥିବା ଲୋକଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ କହିଲା, ଓଃ ସେଥିପାଇଁ ଆଜି ତୋ ମନ ଏତେ ଖୁସି ତାହାଲେ । ଭଲ ଭଲ ।

ଏକଥା ଭୁଲ ବଶତ ଜମିଦାର ଶୁଣିଦେଲେ । ସେ ସୁରେନ୍ଦ୍ର କୁ ଡାକି ପଚାରିଲେ , କଣ ଭଲ କିରେ ଦିବାକର ।

ଜମିଦାର ସବୁ ଶୁଣି ସାରିଲେଣି ଯେତେ ବେଳେ କଣ ଆଉ ଲୁଚେଇବ ଦିବାକର । ସବୁ ସତ କଥା କହିଦେଲା ସେ ।

ଓ ଏଇ କଥା ପାଇଁ ଏତେ ଖୁସି । ମୁଁ ଭାବୁଛି ଆଉ କିଛି । ଗାଁ ବିଦ୍ୟାଳୟ ରେ ସବୁ ମୂର୍ଖ ପିଲା ପଢୁଛନ୍ତି ତାଙ୍କ ଭିତରେ ପ୍ରଥମ ହେଇଗଲା ବୋଲି ବୋହୁତ ବଡ଼ ଗଡ ଜିତିଗଲା ଆଉ । ମୋ ଝିଅ ସହରରେ ବଡ଼ ସ୍କୁଲ ରେ ପଢୁଛି । ଆଉ ପାଠ ରେ ସେ ପୁରା ଏକ ନମ୍ବର । ଆଉ ତୋ ପୁଅ ଗୋବର ଗଣେଶ ହା ' ହା ' ହା ' ।

ଦିବାକର କୁ କଥା ଗୁଡା ବାଧୁ ଥାଏ । ହେଲେ କଣ କରିବ ଆଉ ସେ, ତା ପାଖରେ ପଇସା ଥିଲେ କଣ ସେ ତା ପୁଅକୁ ବଡ଼ ସ୍କୁଲ୍ ରେ ପାଠ ପଢେଇ ନଥନ୍ତା । ଗରିବ ର ପେଟ କଥା ଗୋଟେ ଗରିବ ହିଁ ବୁଝି ପାରିବ ଏ ଧୋନୀ ଲୋକ କଣ ଆଉ ବୁଝିବେ । ତାକୁ ଲାଗୁଥାଏ ଗରିବ ହେବା ଗୋଟେ ବହୁତ ବଡ଼ ପାପ । ନହେଲେ କୋଉ ଜନ୍ମରେ କରିଥିବା ପାପ ର ପ୍ରାଶ୍ଚିତ ।

ସେହି ସମୟ ରେ ଜମିଦାର ଙ୍କ ଫୋନ ବାଜିଲା ଆଉ ସେ ଘର ଭିତରକୁ ଚାଲି ଗଲେ ।

ଦିବାକର ର ମନ ଦୁଃଖ ହେଇଯାଇ ଥାଏ । ଅନ୍ୟମାନେ ତାକୁ ବୁଝାଉ ଥାଆନ୍ତି , ଛାଡ ତାଙ୍କ କଥା ତୁ ଆମର ଖୁସି ହୋ । ପୁଅ ତୋର ଶ୍ରେଣୀ ରେ ପ୍ରଥମ ହେଇଛି ।

ଜମିଦାର ଙ୍କୁ ଫୋନ ଆସିଥାଏ ଝିଅ ର ସ୍କୁଲ୍ ରୁ ।

ସେପଟରୁ ଶିକ୍ଷକ କହୁଥାନ୍ତି, ଚନ୍ଦ୍ରଭାନୁ ପ୍ରତାପ କହୁଛନ୍ତି ତ ' ??

ଚନ୍ଦ୍ରଭାନୁ ପ୍ରତାପ:- ହଁ କୁହନ୍ତୁ ।

ଶିକ୍ଷକ:- ମୁଁ ଜ୍ୟୋତି ପଢୁଥିବା ସ୍କୁଲ୍ ର ଶିକ୍ଷକ କହୁଛି । ଟିକେ ଜଲ୍ଦୀ ଆସି ସ୍କୁଲ୍ ରେ ଦେଖାକରନ୍ତୁ ।

ଚନ୍ଦ୍ରଭାନୁ ପ୍ରତାପ:- କାହିଁକି କଣ ହେଇଛି କି ??

ଶିକ୍ଷକ :- ଆପଣ ଏଠାକୁ ଆସନ୍ତୁ ସବୁ ଜାଣି ପାରିବେ ।

ଜମିଦାର ଭାବିଲେ ଝିଅ ର କିଛି ଅସୁବିଧା ହେଇନି ତ । ଫୋନ୍ ରେ ପଚାରିଲେ, ଝିଅ ମୋର ଠିକ୍ ଅଛିତ ।

ଶିକ୍ଷକ :- ହଁ ସେ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଠିକ୍ ଅଛି । ହେଲେ ଆପଣ ଟିକେ ଶୀଘ୍ର ଆସନ୍ତୁ ।

ଚନ୍ଦ୍ରଭାନୁ ପ୍ରତାପ :- ହଁ ହଁ ମୁଁ ଯାଇ ପହଞ୍ଚୁଛି ।

ଡ୍ରାଇଭର କୁ ଡାକି ଗାଡ଼ି ଧରି ତତକ୍ଷଣାତ୍ ବାହାରିଗଲେ ସହର ଅଭିମୁଖେ । ସ୍ତ୍ରୀ କୁଆଡେ ଯାଉଛ ବୋଲି ପଚାରିବାରୁ କହିଲେ, ମୁଁ ଆସିଲେ କହୁଛି ।

ଦିବାକର ଗାଡ଼ି କୁ ଦେଖି ଭାବିଲା, ହଠାତ୍ ଏମିତି କାହା ଫୋନ ଆସିଲା ଯେ ଜମିଦାର ତରବର ରେ ଗାଡ଼ି ଧରି ବାହାରି ଗଲେ ।

ଏହା ଭାବି ସେ ତା କାମ ରେ ଲାଗିଗଲା ।

ଠିକ୍ ଅଛି ତ' ଜ୍ୟୋତି । କ'ଣ ଘଟିଛି ଜ୍ୟୋତି ସହ ଜାଣିବା ପରବର୍ତ୍ତୀ ଅଧ୍ୟାୟ ରେ ।

ଅସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରେମ (ଭାଗ-୪)

ଏକ ନିଆରା ପ୍ରେମ କାହାଣୀ ।