ତୁଳସୀ ମହାତ୍ମ୍ୟ

ଧର୍ମଦେବ କ୍ଷୟ ର କାରଣ

ଏକଦା ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ପିତା ନନ୍ଦମହାରାଜା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଉତ୍ସୁକ ହୋଇ ରାଜା କେଦାର ଙ୍କ କନ୍ୟା ବିଷୟରେ ଜାଣିବାପାଇଁ ଜିଜ୍ଞାସା ପ୍ରକଟ କଲେ ।

ନନ୍ଦ କହିଲେ , ହେ କୃଷ୍ଣ ! ମତେ ତାଙ୍କରି ବଂଶ ଏବଂ ଚରିତ୍ର ବିଷୟରେ ବିସ୍ତୃତ ବିବରଣୀ ଦିଅ ।

ନନ୍ଦ ମହାରାଜା ଙ୍କ ଉତ୍ସାହ ଦେଖି ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ କେଦାରରାଜା ଙ୍କ କନ୍ୟା ରୂପରେ ପ୍ରକଟ ହୋଇଥିବା ବୃନ୍ଦାଙ୍କ ଦିବ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ ର ବର୍ଣ୍ଣନା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।

ହେ ପିତା ! ଏହି ସୃଷ୍ଟି ର ପ୍ରାରମ୍ଭ ରେ ବ୍ରହ୍ମା ଙ୍କ ପୁତ୍ର ସ୍ବାୟମ୍ଭୁବ ମନୁ ଓ ତାଙ୍କ ପତ୍ନୀ ଶତରୂପା ଥିଲେ । ତାଙ୍କ ପୁତ୍ର ପ୍ରିୟବ୍ରତ ଓ ଉତ୍ତାନପାଦ ହେଲେ। ଏବଂ ଉତ୍ତାନପାଦଙ୍କ ମହା ଯଶସ୍ବୀ ପୁତ୍ର ଧ୍ରୃବ ହେଲେ । ତାଙ୍କ ପୁତ୍ର ନନ୍ଦସାବର୍ଣୀ ଏବଂ ତାଙ୍କ ପୁତ୍ର ରାଜା କେଦାର ହେଲେ । ରାଜା କେଦାର ମହାନ୍ ବିଷ୍ଣୁ ଭକ୍ତ ଓ ସାତଟି ଦ୍ବୀପର ଅଧିପତି ଥିଲେ । ତାଙ୍କରି ରକ୍ଷ୍ୟା କରିବା ପାଇଁ ଭଗବାନ ଙ୍କ ସୁଦର୍ଶନ ଚକ୍ର ରାଜାଙ୍କ ସଭାରେ ସବୁବେଳେ ଉପସ୍ଥିତ ରହୁଥାଏ । ସ୍ବୟଂ ବରୁଣ ଦେବ କେଦାର ରାଜା ଙ୍କୁ ନଅ ଲକ୍ଷ ଗାଇ , ସୁବର୍ଣ୍ଣ, ଅଶ୍ବ , ହାତୀ, ମଣି , ହୀରା, ମାଣିକ୍ୟ ଆଦି ପ୍ରଦାନ କରୁଥିଲେ । କେଦାର ରାଜା ପ୍ରତିଦିନ ଏହି ସବୁ ମୂଲ୍ୟ ବାନ ପଦାର୍ଥ ଗୁଡିକୁ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଓ ବୈଷ୍ଣବ ମାନଙ୍କୁ ଦାନ ଦେଉଥିଲେ । ପ୍ରତେକ ଦିନ ପ୍ରାତଃ କାଳରୁ ନେଇ ସନ୍ଧ୍ୟା ତକ ବ୍ରାହ୍ମଣ ମାନଙ୍କୁ ଭୋଜନ ଓ ଦାନ ଦେଉଥିଲେ । ଅତ୍ୟନ୍ତ ଦୟାଳୁ ଓ ବିଷ୍ଣୁ ଭକ୍ତ ପରାୟଣ ରାଜା ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ଦମନ କରି ଅତି ସରଳ ଜୀବନ ବ୍ୟତୀତ କରି ସବୁବେଳେ ଭଗବାନ୍ ବାସୁଦେବ ଙ୍କ ଦିବ୍ୟ ନାମ ଜପ କରୁଥିଲେ । ଦିନେ ସେ ଭଗବାନ୍ ବିଷ୍ଣୁ ଙ୍କୁ ପ୍ରସନ୍ନ କରିବା ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ଯଜ୍ଞ ସଂପାଦନ କରୁଥିଲେ ।ସେତେବେଳେ ମହାନ୍ ଯଜ୍ଞ କୁଣ୍ତରୁ ବୃନ୍ଦା ଙ୍କ ଆବିର୍ଭାବ ହେଲା ।

ଲକ୍ଷ୍ମୀ ଦେବୀଙ୍କ ଅଂଶ ସ୍ବରୂପା କାମିନୀ ମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ କମଳ ନୟନୀ କନ୍ୟା ରୂପରେ ରାଜାଙ୍କ ଯଜ୍ଞ କୁଣ୍ତରୁ ପ୍ରକଟ ହେଲେ। ସେହି ଯୁବତୀ ର ଅଙ୍ଗରେ ଅଗ୍ନି ରେ ଶୁଦ୍ଧ ହୋଇଥିବା ବସ୍ତ୍ର ଥିଲା ଏବଂ ସେ ରତ୍ନ ଆଭୁଷଣ ରେ ବିଭୂଷିତ ଥିଲେ । ପ୍ରକଟ ହେବା କ୍ଷଣି ସେହି କନ୍ୟା ରାଜାଙ୍କୁ କହିଲେ , ହେ ମହାରାଜ ! ଆପଣଙ୍କ କନ୍ୟା ରୂପରେ ମୁଁ ଯଜ୍ଞରୁ ପ୍ରକଟ ହୋଇଛି । ରାଜା ସେହି କନ୍ୟା କୁ ଅତି ଆଦର ରେ ପୂଜା କରି ନିଜ ପତ୍ନୀ ହସ୍ତରେ ପ୍ରଦାନ କଲେ । ସେହି ଦିନଠାରୁ ସେ କନ୍ୟା ଟି ସୁଖ ପୂର୍ବକ ସେଠାରେ ନିବାସ କରିଲେ । କିଛି ଦିନ ଉପରାନ୍ତେ ସେହି କନ୍ୟା ନିଜ ପିତା ମାତାଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ନେଇ ତପସ୍ୟା କରିବା ପାଇଁ ଯମୁନା ତଟରେ ଥିବା ପୁଷ୍ପ ବନକୁ ଚାଲିଗଲା । କେଦାର ରାଜା ଙ୍କ ଏହି କନ୍ୟା ର ନାମ ବୃନ୍ଦା । ସେହି ତପସ୍ୟା ର ସ୍ଥାନଟି ତାହାର ତପୋବନ ଥିଲା । ତେଣୁ ତାହାକୁ 'ବୃନ୍ଦାବନ ' କୁହାଗଲା । ବୃନ୍ଦା ସେହି ସ୍ଥାନରେ ବହୁତ ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତପସ୍ୟା କଲେ । ତାହାର ତପସ୍ୟା ରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହୋଇ ବ୍ରହ୍ମା ସେହି ସ୍ଥାନକୁ ଗଲେ ।ସେତେବେଳେ ବୃନ୍ଦା କୃଷ୍ଣ ଙ୍କୁ ନିଜ ପତି ରୂପରେ ପାଇବା ପାଇଁ ବର ମାଗିଲେ । ବ୍ରହ୍ମା ବର ଦେଇ କହିଲେ, କିଛି କାଳ ପଶ୍ଚାତ୍ କୃଷ୍ଣ ଙ୍କୁ ନିଜ ପତି ରୂପରେ ପ୍ରାପ୍ତ କରିବ । ଏହା ପରେ ଗୋଟିଏ ଦିନ ବୃନ୍ଦାଦେବୀ ଅନେକ ରତ୍ନ ଆଭୂଷଣ ରେ ଅଳକୃତ ହୋଇ ବସନ୍ତ କାଳରେ ଯମୁନା ନଦୀ ତଟରେ ଅନନ୍ଦରେ ମଗ୍ନ ହୋଇ ପୁଷ୍ପ ଶଯ୍ୟା ଉପରେ ଶୋଇଗଲେ । ଏହା ଦେଖି ବ୍ରହ୍ମା ପରିକ୍ଷା ନେବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଧର୍ମ ଦେବ ଙ୍କୁ ପଠାଇଲେ ବୃନ୍ଦା ନିକଟକୁ । ବୃନ୍ଦା ଦେଖିଲେ ତାଙ୍କ ଆଡକୁ ଏକ ସୁନ୍ଦର ତରୁଣ ନବ ଯୁବକ ଆସୁଛି । ବୃନ୍ଦା ପ୍ରଣାମ କରି ଯୁବକ ଙ୍କୁ ପୂଜା ଅର୍ଚନା କରିବା ପରେ ଭୋଜନ କରାଇଲେ । ବ୍ରାହ୍ମଣ ରୂପ ଧାରଣ କରିଥିବା ଧର୍ମଦେବ ଅତିଥି ସ୍ବିକାର କରିବା ପଶ୍ଚାତ୍ କାମୁକ ରମଣୀ ମାନଙ୍କୁ ଅତି ଆନନ୍ଦ କିନ୍ତୁ ସତୀ ନାରୀ ମାନଙ୍କୁ ଅସହନୀୟ ହେବା ପରି ବାକ୍ୟ କହିବା ଆରମ୍ଭ କଲେ । ଧର୍ମ ଦେବ କହିଲେ, ହେ ସୁନ୍ଦରୀ ! ତୁମେ କାହାର କନ୍ୟା ଏବଂ ତୁମ ନାମ କଣ ? ଏହି ନିର୍ଜନ ସ୍ଥାନରେ ତୁମେ କାହିଁକି ରହିଛ ?

ହେ ମନ ମୋହିନୀ ! ତୁମେ ତପସ୍ୟା କାହିଁକି କରୁଛ ? ତୁମ ମନରେ ଯେଉଁ ଅଭିଳାଷ ରହିଛି ତାହା ମୋ ଠାରୁ ତୁମେ ବରଦାନ ରୂପେ ମାଗିନିଅ । ଏହିପରି ବାକ୍ୟ ଶୁଣି ବୃନ୍ଦା କହିଲେ , ହେ ବ୍ରାହ୍ମଣ ! ମୁଁ କେଦାର ରାଜା ଙ୍କ କନ୍ୟା ବୃନ୍ଦା । ଏହି ନିର୍ଜନ ବନରେ ଶ୍ରୀହରି ଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିବା ପାଇଁ ତପସ୍ୟା କରୁଛି । ''ଶ୍ରୀହରି ମୋର ପତି ହୁଅନ୍ତୁ'' ଏହି ବର ଦେବାରେ ଆପଣ ଯଦି ସମର୍ଥ ଅଛନ୍ତି ତେବେ ଏହି ପରମ ବର ମତେ ଦିଅନ୍ତୁ । ଯଦି ଆପଣ ଏହି ବର ଦେବାରେ ଅସମର୍ଥ ଅଛନ୍ତି ତେବେ ନିଜ ପଥରେ ଗମନ କରନ୍ତୁ । ସେତେବେଳେ ବ୍ରାହ୍ମଣ ରୂପରେ ଧର୍ମଦେବ କହିଲେ , ହେ ବୃନ୍ଦା ! ଯିଏ ଭକ୍ତ ମାନଙ୍କୁ ଆନନ୍ଦ ପ୍ରଦାନ କରିବା ପାଇଁ ବିଗ୍ରହ ରୂପ ଧାରଣ କରନ୍ତି ଏହି ପରି ଭଗବାନ୍ ଙ୍କୁ ପତି କରିବା ପାଇଁ ଲକ୍ଷ୍ମୀ ଏବଂ ସରସ୍ବତୀ ଛଡା ଆଉ କାହାର ବା ସମର୍ଥ ଅଛି । ବୈକୁଣ୍ଠ ରେ ଚତୁର୍ଭୁଜ ଭଗବାନ୍ ଙ୍କର ଏହି ଦୁଇଜଣ ଭାର୍ଯ୍ୟା । ଗୋଲୋକ ରେ ଯିଏ ଦୁଇଭୁଜ ବଂଶୀ ବଜାନ୍ତି କିଶୋର ଶ୍ୟାମ ସୁନ୍ଦର କୃଷ୍ଣ ଶ୍ରୀରାଧା ରାଣୀ ଙ୍କ ପତି ରୂପରେ ନିବାସ କରନ୍ତି । ବ୍ରହ୍ମା ସେହି କୃଷ୍ଣ ଙ୍କୁ ଅନେକ ଜନ୍ମ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଭଜନ କରି ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କ ରୂପର ରହସ୍ୟ ଜାଣି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ । ଶିବ ନିଜ ପଞ୍ଚ ମୁଖରେ ସବୁ ବେଳେ ସ୍ତୁତି କରନ୍ତି ତଥାପି ସେହି ବିଶ୍ବପତି ଙ୍କୁ ଜାଣି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ । ହେ କଲ୍ୟାଣୀ ! ତୁମେ ସେହି ପରମ ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଙ୍କୁ ନିଜର ପତି କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛ । କିନ୍ତୁ ସେ କେବଳ ଶ୍ରୀରାଧା ଙ୍କ ପାଇଁ ଯୋଗ୍ୟ । ଆଉ କିଏ ବି ତାଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରି ପାରିବ ନାହିଁ । ଏହି ପରି ଅନେକ ମଧୁର ବଚନ କହି ଧର୍ମଦେବ କହିଲେ , ହେ ସୁମୁଖି ! ମୁଁ ଦେବତା ଓ ଦାନବ ଠାରୁ ମଧ୍ୟ ଅଧିକ ବଳଶାଳୀ , ରାଜା ମାନଙ୍କର ଇଶ୍ବର ।ତେଣୁ ତୁମେ ମତେ ବରଣ କର । ଏହି ତିନି ଲୋକରେ ସବୁ ସୁଖ ପ୍ରଦାନ କରୁଥିବା ବସ୍ତୁ ତୁମେ ମୋ ସହିତ ଉପଭୋଗ କରିବ । ତୁମେ ମୋ ସହିତ ଅତି ସୁନ୍ଦର ସ୍ଥାନ ଗୁଡିକ ରେ ଭ୍ରମଣ କର ତେବେ ତୁମର କଲ୍ୟାଣ ହେବ ।

ଏହି ପରି ଅନେକ ମଧୁର ବଚନ କହି ଧର୍ମଦେବ ବୃନ୍ଦା ନିକଟକୁ ଗଲେ । ତାଙ୍କର ବିଚାର କେବଳ ବୃନ୍ଦା ଙ୍କ ସତୀତ୍ବକୁ ଜାଣିବାର ଥିଲା । ତାଙ୍କର ଏହିପରି ଚେଷ୍ଟା ଦେଖି ସେହି ରାଜ କନ୍ୟା ର ମୁଖ ଓ ଆଖି କ୍ରୋଧରେ ଲାଲ୍ ହୋଇଗଲା । ସେତେବେଳେ ସେ ଧର୍ମଦେବ ଙ୍କୁ ହିତ ବଚନ କହିଲେ , ହେ ମହାଭାଗ ! ଆପଣ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଧାରଣ କରନ୍ତୁ । ଆପଣ ଜାତିରେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଅଟନ୍ତି । ବ୍ରାହ୍ମଣ ମାନଙ୍କ ସ୍ବଭାବ ତପ , ସତ୍ୟବାଦୀ, ବେଦପାଠ ଓ ଧୈର୍ଯ୍ୟଶାଳୀ ହୋଇଥାଏ । ପର ନାରୀ ଉପରେ ଆକୃଷ୍ଟ ହେବା ଏହା ଅଧର୍ମୀ ମାନଙ୍କ କର୍ମ । ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ବଳ ପୂର୍ବକ ପତିବ୍ରତା ସଙ୍ଗରେ ବ୍ୟଭିଚାର କରେ ତାକୁ ସହେ ବ୍ରହ୍ମହତ୍ୟା ର ପାପ ଲାଗିବ । ଯେତେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଚନ୍ଦ୍ର ରହିଥିବ ସେତେବେଳେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ କୁମ୍ଭିପାକ ନରକ ରେ ପଡି ଅସହନୀୟ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଭୋଗ କରିବ । ଏହି କ୍ଷଣିକ ସୁଖ ତାର ଲମ୍ବା ସମୟ ତକ ଦୁଃଖ ଓ ଯନ୍ତ୍ରଣା ର କାରଣ ହୋଇଯିବ । ଆପଣ ନିର୍ଜନ ସ୍ଥାନରେ ମତେ ଦେଖି , ମତେ ପାଇବା ପାଇଁ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଅଧିର ହୋଇ ଯାଉଛନ୍ତି । ହେ ଜ୍ଞାନହୀନ ବ୍ରାହ୍ମଣ ! ଏଠାରେ ସମସ୍ତ ଦେବତା ଓ ଲୋକପାଳ ନିବାସ କରନ୍ତି । ସ୍ବୟଂ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଆତ୍ମା ରୂପରେ , ଶିବ ଜ୍ଞାନ ରୂପରେ, ଦୁର୍ଗା ବୁଦ୍ଧି ରୂପରେ, ବ୍ରହ୍ମା ମନ ରୂପରେ, ଦେବାତା ମାନେ ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ରୂପରେ ବିରାଜିତ ଅଛନ୍ତି । ହେ ଅଜ୍ଞାନି ବ୍ରାହ୍ମଣ ! ମତେ କ୍ଷମା କର ଏବଂ ଆପଣ ଏଠାରୁ ଚାଲି ଯାଆନ୍ତୁ । ତୁମର କଲ୍ୟାଣ ହେଉ । ମୁଁ ଚାହିଁଲେ ତୁମକୁ କ୍ଷଣକରେ ଭସ୍ମ କରିଦେଇ ପାରିବି କିନ୍ତୁ ବ୍ରାହ୍ମଣ ମାନେ ଅବଦ୍ଧ । ତୁମେ ଶିଘ୍ର ଏଠାରୁ ଚାଲିଯାଅ ।

ମୁଁ ତପସ୍ୟା କରି ଏକ ଶହ ଆଠ ଯୁଗ ବିତିଗଲା । ଏବେ ମୋର ନିଜ ମାତା ପିତା ନାହାନ୍ତା କେବଳ ସମସ୍ତଙ୍କ ଆତ୍ମା ରେ ସ୍ଥିତ ଥିବା ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ମୋର ଏକ ମାତ୍ର ରକ୍ଷକ । ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଦ୍ବାରା ସ୍ଥାପିତ ଧର୍ମ ନିତ୍ୟ ମୋର ରକ୍ଷ୍ୟା ରେ ତତ୍ପର ଅଛି । ବୃନ୍ଦାଦେବୀ ଙ୍କ ନୀତି ପୂର୍ଣ୍ଣ ବାକ୍ୟ ଶ୍ରବଣ କରି ମଧ୍ୟ ବିପ୍ର ରୂପ ଧାରଣ କରିଥିବା ଧର୍ମଦେବ ସେଠାରୁ ନ ଯାଇ ବୃନ୍ଦା ଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରିବା ପାଇଁ ତାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଗଲେ । ସେତେବେଳେ ବୃନ୍ଦା କ୍ରୋଧିତ ହୋଇ ଧର୍ମ ଦେବଙ୍କୁ ଅଭିଶାପିତ କରିବା ପାଇଁ କହିଲେ , ହେ ନୀଚ ବ୍ରାହ୍ମଣ ! ତୁମେ ନାଶ ହୋଇଯାଅ । ହେ ପାପିଷ୍ଠ ତୁମେ ନଷ୍ଟ ହୋଇଯାଅ । ହେ ଦୁରାଚାରୀ ତୁମେ କ୍ଷୟ ହୋଇଯାଅ । ଏହି ପରି ବୃନ୍ଦା ତିନିଥର ଶାପ ବାଣୀ ଉଚ୍ଚାରଣ କଲେ ଏବଂ ଆଉ ଥରେ ଯେତେବେଳେ ଶାପ ଦେବା ପାଇଁ ଉଦ୍ଧତ ହେଲେ ସେତେବେଳେ ସ୍ବୟଂ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଆସି ତାଙ୍କୁ ବାରଣ କଲେ । ସେହି ସମୟରେ ବ୍ରହ୍ମା ବିଷ୍ଣୁ ଶିବ ଏବଂ ଅନ୍ୟ ଦେବତା ଗୁଡିକ ସେଠାକୁ ଆସିଲେ । ସେହି ଶାପର ପ୍ରଭାବରେ ଧର୍ମଦେବ ଦଗ୍ଧିତ ହୋଇ ଅଚେତ ହୋଇଗଲେ ।ଭଗବାନ୍ ବିଷ୍ଣୁ କହିଲେ , ହେ ଜନ୍ମ ମୃତ୍ୟୁ ଏବଂ ଜରା ହରଣ କରୁଥିବା ବୃନ୍ଦା ! ତୁମେ ମୋ ଭକ୍ତ ଧର୍ମ କୁ ଜୀବିତ କରି ରକ୍ଷ୍ୟାକର । ସେତେବେଳେ ବ୍ରହ୍ମା କହିଲେ ହେ ବୃନ୍ଦେ ! ଧର୍ମ ବିନା ଜଗତ ଅନ୍ଧକାରରେ ବୁଡିଗଲାଣି । ଚନ୍ଦ୍ର, ସୂର୍ଯ୍ୟ, ଅନନ୍ତ ଓ ବସୁନ୍ଧରା କମ୍ପିତ ହେଉଛନ୍ତି । ସମସ୍ତେ ଧର୍ମ ର ଜୀବନ ଦାନ ପାଇଁ ଯାଚନା କରୁଛନ୍ତି । ଦେବତା ମାନଙ୍କ ଏହି ଯାଚନା ଶୁଣି ପତିବ୍ରତା ତପସ୍ବିନୀ ବୃନ୍ଦା ପ୍ରଣାମ ଅର୍ପିତ କରି କହିଲେ , ହେ ଦେବତା ମୁଁ ଜାଣିନ ଥିଲି ୟାଙ୍କେ ବ୍ରାହ୍ମଣ ବେଶରେ ଧର୍ମଦେବ ଏବଂ ମୋର ପରିକ୍ଷା ନେବାକୁ ଆସିଛନ୍ତି । ମତେ ପାଇବା ପାଇଁ ସେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଉଦ୍ଧତ ହୋଇଗଲେ ତେଣୁ କ୍ରୋଧ ରେ ମୁଁ ଶାପ ଦେଇଦେଲି। ଏବେ ଆପଣ ମାନଙ୍କର କୃପାରୁ ମୁଁ ନିଶ୍ଚୟ ଜୀବନ ପ୍ରଦାନ କରିବି । ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ କହିଲେ ,ହେ ନନ୍ଦ ମହାରାଜା ! ବୃନ୍ଦା ଏହିପରି କହି ପୁନଶ୍ଚ କହିଲେ , ଯଦି ମୋର ତପସ୍ୟା ସତ୍ୟ ଏବଂ ମୋର ବିଷ୍ଣୁ ପୂଜା ସତ୍ୟ ତବେ ସେହି ପୂନ୍ୟ ର ପ୍ରଭାବରେ ବ୍ରାହ୍ମଣ ତୁରନ୍ତ ଦୁଃଖ ରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇ ଯାଆନ୍ତୁ । ଯଦି ମୁଁ ସତ୍ୟ ରେ ରହିଛି ମୋର ବ୍ରତ ଓ ତପ ଶୁଦ୍ଧ ତେବେ ସେହି ସେହି ତପର ପ୍ରଭାବରେ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଙ୍କ ସବୁ କଷ୍ଟ ଦୂର ହୋଇଯାଉ । ଯଦି ସର୍ବଆତ୍ମା ଭଗବାନ୍ ନାରାୟଣ ଏବଂ ଜ୍ଞାନାତ୍ମକ ଶିବ ସତ୍ୟ ତେବେ ଏହି ଦ୍ବିଜ ର ସନ୍ତାପ ଅନ୍ତ ହୋଇଯାଉ । ଏହିପରି କହି ସତି ବୃନ୍ଦା ଧର୍ମ ଦେବ ଙ୍କୁ ନିଜ କୋଳକୁ ନେଇଗଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କୁ ଦେଖି କାନ୍ଦିବାକୁ ଲାଗିଲେ । ସେହି ସମୟରେ ଧର୍ମ ଙ୍କ ପତ୍ନୀ ମୂର୍ତ୍ତି ଶୋକରେ ବ୍ୟାକୁଳ ହୋଇ ଭଗବାନ ବିଷ୍ଣୁ ଙ୍କ ଚରଣରେ ପଡି କହିଲା , ହେ ନାଥ ! ତୁମେ କରୁଣା ର ସାଗର ଓ ଦୀନବନ୍ଧୁ । ମୋ ଉପରେ କୃପା କରନ୍ତୁ । ହେ ଜଗନ୍ନାଥ !

ମୋର ପତି ଙ୍କୁ ଜୀବିତ କରି ଦିଅନ୍ତୁ । ସତି ସ୍ତ୍ରୀ ର ଏକମାତ୍ର ଗତି ତାର ପତି ଏବଂ ପତି ହିଁ ତାର ସର୍ବସ୍ଵ ଦେବାରେ ସମର୍ଥ ଥାଏ । ଏହା କହି ମୂର୍ତ୍ତି ଦେବୀ ବିଳାପ କରିଲେ । ଭଗବାନ୍ କହିଲେ , ହେ ବୃନ୍ଦେ ! ତୁମେ ତପସ୍ୟା ବଳରେ ବ୍ରହ୍ମା ଙ୍କ ଆୟୁଷ ସମାନ ଆୟୁ ପାଇଛ ।ସେହି ଆୟୁ ଧର୍ମ ଙ୍କୁ ଦେଇ ଦିଅ ଏବଂ ଗୋଲୋକ ଚାଲିଯାଅ । ସେଠାରେ ତୁମେ ତପସ୍ୟା ବଳରେ ଏହି ଶରୀରରେ ମତେ ପ୍ରାପ୍ତ କରିବ ।ବରାହ କଳ୍ପ ରେ ଗୋଲୋକ ବୃନ୍ଦାବନ ରେ ଏହି ବ୍ରଜମଣ୍ତଳରେ ଜନ୍ମ ନେବ ଏବଂ ଦିବ୍ୟ ରାସମଣ୍ତଳରେ ରାଧିକା ଏବଂ ଗୋପି ମାନଙ୍କ ସହିତ ମତେ ପ୍ରାପ୍ତ କରିବ । ଭଗବାନ୍ ଙ୍କ ବଚନ ଶୁଣି ସୁନ୍ଦରୀ ବୃନ୍ଦା ନିଜ ଆୟୁଷ ଧର୍ମଦେବ ଙ୍କୁ ପ୍ରଦାନ କଲେ । ସେତେବେଳେ ଧର୍ମଦେବ ଚେତା ପାଇ ଠିଆ ହେଲେ । ତାଙ୍କ ଶରୀର ର କାନ୍ତି ତପ୍ତ ସ୍ବର୍ଣ୍ଣ ପରି ଝଟକୁଥାଏ ଏବଂ ତାଙ୍କ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଆଗଠାରୁ ଅଧିକା ବଢିଗଲା । ସେତେବେଳେ ଧର୍ମ ଭଗବାନ୍ ବିଷ୍ଣୁ ଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କଲେ । ପୁନଶ୍ଚ ବୃନ୍ଦାଦେବୀ କହିଲେ , ହେ ଦେବତା ଗଣ ! ମୋର ବଚନ ଉଲ୍ଲଙ୍ଘନ କରିବା କଠିନ , ଆପଣ ମାନେ ସାବଧାନ ହୋଇ ଶୁଣ ।ମୁଁ ତିନି ଥର କହିଲି କ୍ଷୟ ହୋଇଯାଅ । ତିନିଥର କହି ଆଉ ଥରେ ଯେତେବେଳେ କହିବାକୁ ଯାଉଥିଲି ସୂର୍ଯ୍ୟ ଦେବ ଆସି ମନା ବାରଣ କଲେ । ଏହାର ଫଳ ସ୍ବରୂପ ଏହି ଧର୍ମ ସତ୍ୟ ଯୁଗରେ ଯେପରି ଥିଲା ଏବେ ମଧ୍ୟ ସେହିପରି ରହିବ । ପରନ୍ତୁ ତ୍ରେତୟା ରେ ଏହାର ତିନୋଟି ଗୋଡ । ଦ୍ବାପର ରେ ଦୁଇଟି , ଏବଂ ଭୟଙ୍କର କଳି ଯୁଗରେ ପ୍ରଥମ ଅଂଶ ରେ ଗୋଟିଏ ଗୋଡ ରହିବ । ପୁନଶ୍ଚ ସତ୍ୟଯୁଗ ଆସିଲେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଯିବ ।ମୋର ମୁଖରୁ ତିନିଥର କ୍ଷୟ ଶବ୍ଦ ବାହାରିଲା ତେଣୁ ସେହି କ୍ରମରେ କ୍ଷୟ ହେବ । ମନରେ ପୁନଶ୍ଚ ସେହି ବିଚାର ଆସିବା କ୍ଷଣି ସୂର୍ଯ୍ୟ ମତେ ବାରଣ କଲେ । ସେହି କାରଣ ଯୋଗୁଁ ଧର୍ମ କଳି ଯୁଗର ସମାପ୍ତରେ କୃଷ୍ଣମୟ ରହିବ । ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ନନ୍ଦମହାରାଜା ଙ୍କୁ କହିଲେ , ହେ ପିତା ! ଏହାପରେ ଗୋଲୋକ ଧାମରୁ ଗୋଟିଏ ସୁନ୍ଦର ଦିବ୍ୟ ରଥ ସେଠାରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲା । ସେହି ରଥକୁ ଦେଖି ବୃନ୍ଦାଦେବୀ ଭଗବାନ ବିଷ୍ଣୁ ଶିବ ଓ ଅନ୍ୟ ଦେବତା ମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କରି ଗୋଲକ ଧାମ ଚାଲିଗଲେ ।

ଓମ୍ ନମଃ ଭଗବତେ ବାସୁଦେବାୟ 🙏🙏

ଜୟ ତୁଳସୀ ଦେବୀ 🙏🙏

ତଥ୍ୟ ସଂଗୃହୀତ 🙏