🏵️🙏!! ଇଚ୍ଛା !!🙏🏵️

"ମନୁଷ୍ୟ କୈାଣସି ନବୀନ ବସ୍ତୁ କୁ ଦେଖି ତାକୁ ଜାଣିବା ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କରେ , ଯେଉଁଭଳି କୈାଣସି ଛୋଟ ଶିଶୁ ଚନ୍ଦ୍ରମା କୁ ଦେଖି ନିଜ ମାଆ କୁ ତା'ର ନାମ କ'ଣ ବୋଲି ପଚାରେ , ପୁଣି ତାକୁ ଧରିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରେ , ଏହି ଭଳି ପ୍ରତ୍ୟେକ ମନୁଷ୍ୟ ମାନଙ୍କ ଭିତରେ ତିନି ଟି ଇଚ୍ଛା ରହିଥାଏ (୧) ବସ୍ତୁ କୁ ଦେଖିବାର, (୩) ତାକୁ ଜାଣିବାର ଏବଂ (୪) ତାକୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିବାର ।

ତା'ର (ଜୀବର) ଜ୍ଞାନ ଅପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟେ , ଏହି କଥା କୁ ସେ ସଦା ଅନୁଭବ କରିଥାଏ ଏବଂ ତାକୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥାଏ । ବାସ୍ତବ ରେ ଆମେ ଅଳ୍ପ ଜ୍ଞାନ , ଅଳ୍ପ ଶକ୍ତି ଏବଂ ଅଳ୍ପ କ୍ରିୟା ଅଟୁ । ଏହି ଅପୂର୍ଣ୍ଣତା କୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିବା ପାଇଁ ଆମକୁ ଈଶ୍ବର ଙ୍କୁ ଅବଶ୍ୟ ମାନିବାକୁ ପଡ଼ିବ ; ଆମର ଅଳ୍ପ ଜ୍ଞାନ, ଅଳ୍ପ ଶକ୍ତି ଓ ଅଳ୍ପ କ୍ରିୟା ଈଶ୍ବର ଙ୍କୁ ନମାନିଲେ କଦାପି ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ ପାରିବ ନାହିଁ । ଈଶ୍ଵର ଙ୍କ ସତ୍ତା କୁ ନମାନିବା ଦ୍ଵାରା ଆମେ ସଦା ସର୍ବଦା ଅଳ୍ପଜ୍ଞାନ, ଅଳ୍ପଶକ୍ତି ତଥା ଅଳ୍ପଦ୍ରଷ୍ଟା ହିଁ ରହିଥିବୁ ; କଦାପୀ ଜ୍ଞାନୀ ହୋଇ ପାରିବୁ ନାହିଁ । କାହିଁକି ନା ଈଶ୍ବର ଙ୍କ ଅସ୍ତିତ୍ବ କୁ ନମାନିବା ଦ୍ଵାରା ସ୍ଵଭାବିକ ଭାବେ ଆମର ପ୍ରବୃତ୍ତି ଗୁଡ଼ିକ ସଂସାର ଦିଗକୁ ରହିବ ; ଫଳତଃ ଆମେ ଜଡବାଦୀ ବା ଜଡମତି ହୋଇଯିବା । ଏହି ଜୀବନ ର ସ୍ଵଭାବ ହେଲା ପ୍ରେମ କରିବା , ଈଶ୍ଵର ଙ୍କୁ ନମାନିବା ଦ୍ଵାରା ଏହା ବିଷୟରୂପୀ ସଂସାର କୁ ହିଁ ପ୍ରେମ କରି ବସିବ । ଆପଣ ସ୍ଵଭାବିକ ଅଳ୍ପଜ୍ଞାନ, ଅଳ୍ପକ୍ରିୟା ତଥା ଅଳ୍ପଶକ୍ତି ର ଅନୁଭବ ହେଉଥିବାରୁ ସ୍ଵୟମେବ ଏହା ସିଦ୍ଧ ହୋଇଗଲା ଯେ "କେହି ଜଣେ ମହାନ ଶକ୍ତି ନିହାତି ଅଛନ୍ତି, ଯିଏ ପୂର୍ଣ୍ଣଜ୍ଞାନ, ପୂର୍ଣ୍ଣକ୍ରିୟା, ଏବଂ ପୂର୍ଣ୍ଣଶକ୍ତି ଅଟନ୍ତି । ଆମ ନିଜର ଅପୂର୍ଣ୍ଣତା ହିଁ କାହାର ପୂର୍ଣ୍ଣତା ଏବଂ ମହତ୍ତ୍ଵ କୁ ସିଦ୍ଧ କରେ ।

ଆମେ ଜାଣିଛୁ ପୃଥିବୀ, ଜଳ, ବାୟୁ, ଅଗ୍ନି ଆଦି ଙ୍କୁ କେବଳ ନିଜର ବ୍ୟବହାର ରେ ଆଣି ପାରିବୁ, ତାକୁ ମିଶାଇ କୈାଣସି ନବୀନ ବସ୍ତୁ ମଧ୍ୟ ବନାଇ ପାରିବୁ , କିନ୍ତୁ ଆମେ ସେହି ମୂଳତତ୍ତ୍ଵ କୁ କଦାପି ନିର୍ମାଣ କରି ପାରିବୁ ନାହିଁ ।

ଆମର ଏହି ଆଶକ୍ତି ହିଁ ସେହି ମହାନ୍ ଶକ୍ତି କୁ ସିଦ୍ଧ କରେ । ଯିଏ ଯେଉଁ ବସ୍ତୁ ର ନିର୍ମାଣକର୍ତ୍ତା ହୋଇଥାଏ , ସେ ହିଁ ତାହାର ଦ୍ରଷ୍ଟା ମଧ୍ୟ ହୋଇଥାଏ । ଆମେ ଏହି ପଞ୍ଚମହାଭୂତ ର ତଥା ଅଖିଳ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ର ନା ସ୍ରଷ୍ଟା ଅଟୁ, ନା ଦ୍ରଷ୍ଟା ଅଟୁ ନା ଜ୍ଞାତା ଅଟୁ । ଆମର ଏହି ଅଳ୍ପଦୃଷ୍ଟି ତଥା ଅନଭିଜ୍ଞତା ହିଁ ସେହି ସର୍ବଦ୍ରଷ୍ଟା ତଥା ସର୍ବଜ୍ଞ ଙ୍କ ଅସ୍ତିତ୍ବ କୁ ସିଦ୍ଧ କରେ ।

ଯେଉଁ ଲୋକ ପରମାତ୍ମା ଙ୍କ ଅସ୍ତିତ୍ବ କୁ ସ୍ଵୀକାର କରନ୍ତି ନାହିଁ (ହେତୁବାଦୀ) ସେମାନଙ୍କୁ ତ ଏହା ଅବଶ୍ୟ ମାନିବାକୁ ପଡ଼ିବ, ଯେ ପୃଥିବୀ,ଜଳ ,ଅଗ୍ନି, ବାୟୁ ଏବଂ ଆକାଶ ଏହି ପଞ୍ଚମହାଭୂତ ତଥା ସୂର୍ଯ୍ୟ, ଚନ୍ଦ୍ର, ନକ୍ଷତ୍ର ଆଦି ର କେହି ଜଣେ କର୍ତ୍ତା ଅବଶ୍ୟ ଅଛନ୍ତି , କାହିଁକି ନା ଜଡ଼ ବସ୍ତୁ ଆପେ ଆପେ କଦାପି "ନିର୍ମିତ" ହୋଇ ପାରିବ ନାହିଁ , ଦୁଇ ବସ୍ତୁ ର ମିଳିତ ହେଲେ ତୃତୀୟ ଟି ଅବଶ୍ୟ ବନିଯାଏ , ପରନ୍ତୁ ତାକୁ ବି ମିଳାଇବା ବାଲା କେହି କାରଣ ଥାଆନ୍ତି । ମିଳା ଯାଉଥିବା ମୂଳ ବସ୍ତୁ ଗୁଡ଼ିକ ର କେହି କର୍ତ୍ତା ଥିବା ତ ଅବଶ୍ୟମ୍ଭାବୀ, ପରନ୍ତୁ ତାଙ୍କୁ ଲୋକେ ନା ସ୍ପଷ୍ଟ ଦେଖି ପାରୁଛନ୍ତି ନା ନିଜର ସୁକ୍ଷ୍ମ ବୁଦ୍ଧି ଦ୍ବାରା ତାହାର ଅନୁଭବ କରିପାରୁଛନ୍ତି , ସେଥିପାଇଁ କିଂ କର୍ତ୍ତବ୍ଯ ବିମୁଢଃ ହୋଇ କିଛି ନଜାଣି ନସାଧି ଏହା କହି ବସନ୍ତି ଯେ ସବୁକିଛି ଆପେ ଆପେ ହୋଇଛି । ଯଦ୍ୟପି ଏହା ଅବଶ୍ୟ ଅନୁଭବ କରନ୍ତି ଯେ ତାଙ୍କର ଏମିତି କହିବା ହିଁ ନିତ୍ୟାନ୍ତ ନିରାଧାର, ଅସାର ଏବଂ ନିର୍ମୂଳ ଅଟେ ।

ଆମେ ଜଳ ରୁ ବରଫ ଏବଂ ମାଟି ରୁ ଇଟା ବନାଇ ପାରିବୁ ଏବଂ ତାକୁ ବିଗାଡି ମଧ୍ୟ ପାରିବୁ , କିନ୍ତୁ ଜଳ ତଥା ମାଟି କୁ ନା ଆମେ ନିର୍ମାଣ କରି ପାରିବୁ ନା ନଷ୍ଟ କରି ପାରିବୁ । ଯେତେବେଳେ ଆମେ ନିଜ ବିଚାର ରେ ସେଗୁଡିକୁ ନଷ୍ଟ ହୋଇଯାଇଛି ବୋଲି ବୁଝୁଛୁ , ତଥାପି ସେମାନେ ନଷ୍ଟ ହୋଇ ନଥାନ୍ତି, କେବଳ ତାଙ୍କର ରୂପାନ୍ତର ହୋଇଯାଏ । ଆମର ଏହି ଅସମର୍ଥତା ହିଁ ସେହି ସର୍ବସମର୍ଥ ଙ୍କ ଅସ୍ତିତ୍ବ କୁ ସିଦ୍ଧ କରେ । ଆମର ସାମର୍ଥ୍ୟ ଏବଂ ଶକ୍ତି ର ହ୍ରାସ ପ୍ରତିକ୍ଷଣ ହୋଇ ଚାଲିଥାଏ କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ଵର ଙ୍କ ଶକ୍ତି କଦାପି ହ୍ରାସ ହୁଏ ନାହିଁ, ନଷ୍ଟ ହୁଏନାହିଁ, ଈଶ୍ଵର ସଦା ସର୍ବଦା ଏକରସ ହୋଇ ରହି ଥାଆନ୍ତି ।

ଆମର ଅସମର୍ଥତା ଓ ଲଘୁତା ଏଥିରୁ ପ୍ରକଟ ହୁଏ କି ନିରନ୍ତର ଅନେକ ରୁ ଅନେକ ସାଧନା କରିବା ପରେ ହିଁ ଆମକୁ ସିଦ୍ଧି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇପାରିବ ଏବଂ ତାହାବି ବହୁତ ପରିମିତ । ଅନନ୍ୟସିଦ୍ଧି ର ପ୍ରାପ୍ତି ଆମେ କରିପାରିବୁ ନାହିଁ, ଆମେ ଏହି ସୃଷ୍ଟି କୁ କଦାପି ରଚି ପାରିବୁ ନାହିଁ , "ଜୀବ" ସର୍ବବ୍ୟାପକ କଦାପି ହୋଇ ପାରିବ ନାହିଁ , ପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଧି କୁ ଆମେ ଜାଣିପାରିବା ନାହିଁ । ଯିଏ ଯେତେ ବି କୁଶଳୀ ହୋଇଥାଉ ନା କାହିଁକି, କେହି ନା କେହି ତାଠାରେ ଦୋଷ ନିଶ୍ଚିତ ବାହାର କରି ପାରିବ କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟ ରେ କେହି ଦୋଷ କାଢି ପାରିବ ନାହିଁ ।

ଏମିତି ତ ଆମେ ପ୍ରତିଦିନ ହିଁ ଜାଗ୍ରତ ଅବସ୍ଥାରେ ଉତ୍ପତ୍ତି ଏବଂ ସୁଷୁପ୍ତି ଅବସ୍ଥା ରେ ପ୍ରଳୟ କରୁଥାଉ ପରନ୍ତୁ ସର୍ବ ଉତ୍ପତ୍ତି ଏବଂ ସର୍ବ ପ୍ରଳୟ ଆମେ କରି ପାରିବା ନାହିଁ ।

ଆମେ ଆମ୍ଵ ବୃକ୍ଷ ଲଗାଇ ପାରୁଛୁ , ତାକୁ ନଷ୍ଟ ବି କରି ପାରୁଛୁ କିନ୍ତୁ ବୀଜ କୁ ନଷ୍ଟ କରି ପାରିବୁ ନାହିଁ , ଏହାର ଅର୍ଥ ନିଜ ନିର୍ମିତ ବସ୍ତୁ ଗୁଡ଼ିକୁ ଆମେ ନିର୍ମାଣ ଓ ନଷ୍ଟ କରି ପାରିବୁ କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ଵର ନିର୍ମିତ ବସ୍ତୁ କୁ ନୁହେଁ ।

ଏହି ଅନୁମାନ ସର୍ବଥା ନିର୍ମୂଳ ଅଟେ ଯେ ପ୍ରକୃତି ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ସୃଜନ ର କାର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ପାଦନ କରି ନେଇଥାଏ । କାହିଁକି ନା ପ୍ରକୃତି କ୍ରିୟାହୀନ ତଥା ଜଡ଼ ଅଟେ , ତାହା ସ୍ଵୟଂ କୈାଣସି କାର୍ଯ୍ୟ କରିପାରେ ନାହିଁ । ଯେଉଁଭଳି ଆମର କ୍ରିୟାଶକ୍ତି ସ୍ଵତନ୍ତ୍ର ନୁହେଁ , ଏହା ଆମ ଅଧିକାର ଭିତରେ ଥାଏ । ସେହି ପ୍ରକାରେ ତତ୍ତ୍ଵ ମାନଙ୍କର କ୍ରିୟାଶକ୍ତି ଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କର (ପ୍ରେରକ) ସଞ୍ଚାଳକ ପ୍ରଭୁ ଙ୍କ ହାତରେ ଅଛି । ଆମ ଠାରେ ଦୁଇ ଶକ୍ତି ଅଛି (୧) ଆତ୍ମିକ (ଈଶ୍ବରୀୟ) ଏବଂ (୨) ପ୍ରାକୃତିକ (ମାୟିକ) ଆମର ଏହି ଦ୍ଵିତୀୟ ଶକ୍ତି ର ସଞ୍ଚାଳନ ପ୍ରଥମ ଶକ୍ତି ଦ୍ଵାରା ହୋଇଥାଏ ।"

🚩🙏ନମୋ ନାରାୟଣ 🙏🚩