ଭାରତର ଏକ ପ୍ରାଚୀନ ପ୍ରଦେଶରେ ଏକ ଶସ୍ୟଶ୍ୟାମଳା ଭରା ଗାଁ ଥିଲା | ଯେଉଁଠାରେ ଦେବାଦେବୀଙ୍କର ଅପୂର୍ଵ ମହିମା ରହିଥିଲା | ସେଠାରେ ରାଧା ନାମକ ଜଣେ ଯୁବତୀ ରହୁଥିଲେ। ରାଧା ଖୁବ ନମ୍ର ଏବଂ ଗୁଣବତୀ ଥିଲେ | ସେ ଗାଁ କୁମ୍ଭାରର ଝିଅ ଥିଲେ | ତାଙ୍କ ଆତ୍ମା ତାଙ୍କ ସୁନ୍ଦର ମାଟି ହାଣ୍ଡିରେ ରଙ୍ଗ ଭଳି ଜୀବନ୍ତ ଥିଲା |

ଛୋଟବେଳୁ ରାଧା ଦୁଃସାହସିକ କାର୍ଯ୍ୟ ଏବଂ ଅଧିକା ଅଧ୍ୟୟନର ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖୁଥିଲେ | ଏକ ଦୀର୍ଘ ସ୍ଥିତି ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କରୁଥିଲେ ଯାହା ତାଙ୍କୁ ଘରୁ ବାହାର କରି ଦୂର ଦେଶକୁ ନେଇଯିବ | ସେ ଜାଣି ନଥିଲେ ଯେ ତାଙ୍କ ଭାଗ୍ୟ ଖୁବ ଶୀଘ୍ର ଅର୍ଜୁନ ନାମକ ଏକ ସୁନ୍ଦର ଯୁବ ରାଜକୁମାରଙ୍କ ସହିତ ଜଡିତ ହେବ |

ଅର୍ଜୁନ ସେ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ରାଜ୍ୟର ସିଂହାସନର ଉତ୍ତରାଧିକାରୀ ଥିଲେ | ଯୁଦ୍ଧକ୍ଷେତ୍ରରେ ନିଜର ସାହସିକତା ଏବଂ ଦକ୍ଷତା ପାଇଁ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ଥିଲେ | କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କ ଐତିହାସିକ ଏବଂ ପ୍ରକୃତି ଗବେଷଣା ପ୍ରତି କିଛି ଅଧିକ ଇଚ୍ଛା ଥିଲା | ଏକ ପ୍ରେମ ଯାହା ଜାତି ଏବଂ ଶ୍ରେଣୀର ସୀମା ଅତିକ୍ରମ କରିବାକୁ ତତ୍ପର ଥିଲା |

ଦିନେ ଅର୍ଜୁନ ତାଙ୍କ ରାଜ୍ୟକୁ ଘେରି ରହିଥିବା ଘଞ୍ଚଜଙ୍ଗଲକୁ ଶିକାରପାଇଁ ଯାଉଥିଲେ | ଯାହାର ପଥ ରାଧାର ଗାଁ ଦେଇ ଯାଇଥିଲା | ସେ ଦେଖିଲେ ଜଣେ ଅପରୂପା ଯୁବତୀ ଏକ ଅଶ୍ୱତ୍ଥ ଗଛର ଛାଇ ତଳେ ମାଟିର ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ମୂର୍ତ୍ତି ତିଆରି କରିବାରେ ଲାଗିଛି | ତାଙ୍କୁ ଦେଖୁ ଦେଖୁ ଅର୍ଜୁନ ଖୁବ ଆକର୍ଷିତ ହୋଇଗଲେ । ତା’ର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ତାଙ୍କ ହୃଦୟ ବାରମ୍ବାର ବ୍ୟାଘାତ ହେଲା | କିଛି ସମୟ ପରେ ଅର୍ଜୁନ ଶିକାର କରିବାକୁ ଗଲେ କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କ ମନ ଶିକାରରେ ଲାଗିଲାନି | ପ୍ରକୃତରେ ତାଙ୍କ ମନଚୋରି ହୋଇଯାଇଥିଲା |ସେ ଯୁବତୀ ଜଣକ ରାଧା ଥିଲେ |

ଅର୍ଜୁନ ରାଧାଙ୍କ ହୃଦୟ ଜିତିବାକୁ ସ୍ଥିର କଲେ | ଦିନେ ଅର୍ଜୁନ ଜଣେ ନମ୍ର ଭ୍ରମଣକାରୀ ଭାବେ ଛଦ୍ମରୂପ ଧାରଣ କଲେ ଏବଂ ରାଧାଙ୍କ ଗାଆଁକୁ ଆସିଲେ | ସେଠାରେ ସେ କିଛି ଦିନ ପାନ୍ଥଶାଳାରେ ବିତେଇଲେ | ସେଠାରେ ସେ ପାଖଆଖ ଗରିବ ଲୋକଙ୍କୁ ଖୁବ ସାହାଯ୍ୟ କଲେ ଏବଂଖୁବ ଲୋକପ୍ରିୟତା ଅର୍ଜନ କଲେ | ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ପ୍ରକୃତ ପରିଚୟ ବିଷୟରେ ଅବଗତ ନଥିବା ରାଧା ତାଙ୍କର ଦୟା ଏବଂ ଉଦାରତା ଦ୍ୱାରା ଆକର୍ଷିତ ହେଲେ| ଖୁବ ଶୀଘ୍ର ସେ ରହସ୍ୟମୟ ଅପରିଚିତ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ପାଇଁ ପ୍ରେମରେ ପଡିଲେ |

ଧିରେଧିରେ ସେମାନେ ଖୁବ ନିକଟତର ହେଲେ | ଅର୍ଜୁନ ଏବଂ ରାଧାଙ୍କର ପ୍ରେମ ପାଖ ପାହାଡ ଏବଂ ସୁସଜ୍ଜିତ ପୁଷ୍ପ ବଗିଚାରେ ବଢ଼ିବାରେ ଲାଗିଲା | ସେମାନେ ଗୁପ୍ତ ଏବଂ ଚୋରି ମୁହୂର୍ତ୍ତଗୁଡିକ ଧିରେ ଧିରେ ଅଧିକା ହେଲା | ସେମାନଙ୍କର ହୃଦୟ ଜଙ୍ଗଲରେ ଦ୍ରାକ୍ଷାଲତା ପରି ଜଡିତ ହୋଇଗଲା |

କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କର ସୁଖ ଅଳ୍ପ ସମୟର ଥିଲା | କାରଣ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ସମସ୍ତ ଖବର ତାଙ୍କ ପିତାମାତାଙ୍କ କାନରେ ପହଞ୍ଚିଥିଲା | ଯେଉଁମାନେ ତାଙ୍କୁ ସମ୍ଭ୍ରାନ୍ତ ରାଜକୁମାରୀଙ୍କୁ ବିବାହ କରିବାକୁ ସ୍ଥିର କରିଥିଲେ | ତାଙ୍କର ବିରୋଧକୁ ଅଣଦେଖା କରି ସେମାନେ ତାଙ୍କୁ ଏକ ରାଜକୁମାରୀଙ୍କ ସହିତ ବିବାହ କରିବା ପାଇଁ ଏକ ବିଶାଳ ସମାରୋହର ଆୟୋଜନ କଲେ | ଯାହା ସେ ଭଲ ପାଉଥିବା ସରଳ ଗାଁ ଝିଅ ଠାରୁ ବହୁ ଦୂରରେ ଥିଲେ |

ଅର୍ଜୁନଙ୍କୁ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ହରାଇବାର ଭାବନାରେ ରାଧାଙ୍କ ହୃଦୟ ଭାଙ୍ଗିଲା | ରାଧା ମାର୍ଗଦର୍ଶନ ପାଇଁ ପ୍ରେମର ଦେବୀଙ୍କ ନିକଟକୁ ଗଲେ । ଦେବୀଙ୍କ ଆଶୀର୍ବାଦରେ କାମଦେବ ପ୍ରକୃତ ପ୍ରେମର ଶକ୍ତି ପ୍ରକାଶ କଲେ | ଯାହା ସବୁଠୁ ବଡ଼ ପ୍ରତିବନ୍ଧକକୁ ମଧ୍ୟ ଦୂର କରିପାରିବ |

ନବୀକରଣ ନିଷ୍ଠା ସହିତ ରାଧା ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ରାଜପ୍ରାସାଦକୁ ଏକ ବିପଦପୂର୍ଣ୍ଣ ଯାତ୍ରା ଆରମ୍ଭ କଲେ |ବାଟରେ ସେ ପ୍ରକୃତି ସହ ଏକ ଉତ୍ତମ ସମ୍ପର୍କ ସାଧନା କଲେ | ଅସଂଖ୍ୟ ପରୀକ୍ଷଣ ଏବଂ ଦୁଃଖର ସମ୍ମୁଖୀନ ମଧ୍ୟ ହେଲେ | କିନ୍ତୁ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ପ୍ରତି ତାଙ୍କର ପ୍ରେମ ସ୍ଥିର ଏବଂ ନିରନ୍ତର ରହିଲା |

ଶେଷରେ ଅନେକ କଷ୍ଟ ପରେ ରାଧା ରାଜପ୍ରାସାଦରେ ପହଞ୍ଚି ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ପିତାମାତାଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଠିଆ ହେଲେ କିନ୍ତୁ ଭୟରେ ତାଙ୍କ ହୃଦୟ ଭାଙ୍ଗିଗଲା | ଆଖିରେ ଲୁହଝରି ଗଲା | ସେ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ପ୍ରତି ଥିବା ପ୍ରେମକୁ ବାରମ୍ବାର ଦର୍ଶାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟାକଲେ | ସେମାନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କର ନିଷ୍ପତ୍ତିର ପୁନର୍ବିଚାର କରିବାକୁ ଏବଂ ସେମାନଙ୍କୁ ଏକାଠି ହେବାକୁ ଅନୁମତି ଦେବାକୁ ଅନୁରୋଧ କଲେ |

ରାଧାଙ୍କ ଆନ୍ତରିକତା ଏବଂ ଭକ୍ତି ଦ୍ୱାରା ପ୍ରଭାବିତ ହୋଇ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ପିତାମାତା ଏଥିରେ ହୃଦୟଙ୍ଗମ କଲେ ଯେ ପ୍ରକୃତ ପ୍ରେମ ପରମ୍ପରା କିମ୍ବା ଆଶାର ଶୃଙ୍ଖଳା ଦ୍ୱାରା ବନ୍ଧା ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ | ତେଣୁ, ପ୍ରାଚୀନ ଭାରତ ଦେଶରେ ଭାଗ୍ୟର ଘୂର୍ଣ୍ଣିବଳୟ ମଧ୍ୟରେ ଅର୍ଜୁନ ଏବଂ ରାଧା ପ୍ରେମ କାହାଣୀ ସାହସ, ଦୃଢତା ଏବଂ ପ୍ରେମର ସ୍ଥାୟୀ ଶକ୍ତିର ଏକ କାଳଜୟୀ କାହାଣୀ ହୋଇଗଲା |

ପ୍ରକୃତି ଏବଂ ପ୍ରେମିକା

ଏକ ଗଳ୍ପ