ଓଁ ନମୋ ଭଗବତେ ବାସୁଦେବାୟ

ଈଶ୍ଵର ଦୁଃଖ କୃଷ୍ଣ ଦେଖି। ମୋହିନୀ ଶରୀର ଉପେକ୍ଷି।

ନିଜ ମୂରତି ଧରି ହରି। ଶଙ୍କର ପାଶେ ବିଜେ କରି।

କହନ୍ତି ରୁଦ୍ର ମୁଖ ଚାହିଁ। କୋମଳ ବାକ୍ୟେ ଭାବଗ୍ରାହୀ।

ବୋଲନ୍ତି ପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥ। ଦେଖିଣ ଈଶ୍ଵର ଆରତ।

ଭଗବାନ ଉବାଚ

----------------------

ହେ ଦେବଦେବ ବିଶ୍ଵନାଥ। ତୁ ହେଲୁ ମାୟାରେ ମୋହିତ।

ଅଶେଷ ଜନ ମାୟାବଳେ। ଭ୍ରମନ୍ତି ଅବନୀମଣ୍ଡଳେ।

ନାନା ପ୍ରକାରେ ତନୁ ଧରି। କେବା ପାରିବ ମାୟା ତରି।

ଭୋ ରୁଦ୍ର ମହିମା ତୋହର। ଅଜ୍ଞାନୀଜନେ ଅଗୋଚର।

ଯେ ବିଷ୍ଣୁମାୟା ଗୁଣମୟୀ। ସେ ତୋତେ ଲାଗିବଟି ନାହିଁ।

ତୁ ନାଥ ନିଜ ମାୟାବଳେ। ତ୍ରିଗୁଣ ଗ୍ରାସୁ ଅନ୍ତକାଳେ।

ଶୁକ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ପାଦ ଧ୍ୟାୟି। କହନ୍ତି ପରୀକ୍ଷିତ ଚାହିଁ।

ଶୁକ ଉବାଚ

---------------

ଶୁଣ ରାଜନ ଏକଚିତ୍ତେ। ହରଙ୍କୁ ପ୍ରବୋଧି ଏମନ୍ତେ।

ଶିବଙ୍କୁ ପ୍ରଦକ୍ଷିଣ କରି। ନିଜ ଭୁବନେ ଗଲେ ହରି।

ରୁଦ୍ର ଭବାନୀ ଗଣ ତୁଲେ। ନିଜ ଭୁବନେ ବିଜେ କଲେ।

( ଅତିବଡ଼ି ଜଗନ୍ନାଥ ଦାସଙ୍କ ବିରଚିତ ଓଡ଼ିଆ ଭାଗବତ , ଅଷ୍ଟମ ସ୍କନ୍ଧ , ଦ୍ଵାଦଶ ଅଧ୍ୟାୟ)

ପ୍ରସଙ୍ଗ - ଭଗବାନଙ୍କର ମୋହିନୀ ରୂପ ଦର୍ଶନରେ ଶିବ ମୋହିତ ହେବା

ଅର୍ଥ - ମହାମୁନି ଶୁକଦେବ କହିଲେ , ହେ ମହାରାଜା ପରୀକ୍ଷିତ ! ସଦାଶିବଙ୍କର ମନର ଅବସ୍ଥା ଜାଣି ଭଗବାନ ଶ୍ରୀହରି ମୋହିନୀ ରୂପକୁ ପରିତ୍ୟାଗ କଲେ ଓ ଆପଣା ସ୍ଵରୂପକୁ ଧାରଣ କରି ସଦାଶିବଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଆବିର୍ଭାବ ହେଲେ। ପ୍ରଭୁଙ୍କର ସ୍ଵରୂପକୁ ଭାବ ବିହ୍ଵଳିତ ହୋଇ ଚାହିଁ ରହିଥିବା ସଦାଶିବଙ୍କ ଉପରେ ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇ କୋମଳ ଓ ମଧୁର ବଚନରେ ତାଙ୍କୁ ଭଗବାନ ଶ୍ରୀହରି କହିଲେ , ହେ ଦେବଦେବ ମହାଦେବ ! ଆପଣ ମୋର ମୋହିନୀ ସ୍ଵରୂପର ମାୟାରେ ବିମୋହିତ ହୋଇ ଯାଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସେଥିରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇ ଆପଣ ପୁଣି ଆପଣଙ୍କ ପଦରେ ସ୍ଥିର ହୋଇଗଲେ। ସଂସାରର ସକଳ ପ୍ରକାର ପ୍ରାଣୀମାନେ ମୋର ମାୟାରେ ମୋହିତ ହୋଇ ଏହି ସଂସାର ଚକ୍ରରେ ପଡ଼ି ଘୁରି ବୁଲିଥାନ୍ତି। ହେ ମହାଦେବ ! ଆପଣଙ୍କ ମହିମା ତ ଜ୍ଞାନୀମାନଙ୍କୁ ଅଗୋଚର ଅଟେ। ଆପଣଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ ଏହି ସଂସାରରେ ଏପରି କିଏ ପୁରୁଷ ଅଛି ଯିଏକି ମୋର ଏହି ଦୁସ୍ତର ମାୟାରୁ ନିସ୍ତାର ଲାଭ କରି ପାରିବ ? ହେ ମହାଦେବ! ଜଗତର ସକଳ ପ୍ରାଣୀଙ୍କୁ ବିମୋହିତ କରୁଥିବା ମୋର ଏହି ତ୍ରିଗୁଣମୟୀ ମାୟା ଆପଣଙ୍କୁ ଆଉ ଲାଗିବ ନାହିଁ। ଅନ୍ତକାଳରେ ଆପଣ ହିଁ ଆପଣଙ୍କର ମାୟା ବଳରେ ଏହି ତ୍ରିଗୁଣାତ୍ମିକା ସୃଷ୍ଟିକୁ ବିନାଶ କରିଥାନ୍ତି।

ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଚରଣରେ ଧ୍ୟାନ ରଖି ମହାମୁନି ଶୁକଦେବ ପରୀକ୍ଷିତଙ୍କୁ ଚାହିଁ କହିଲେ , ହେ ମହାରାଜା ପରୀକ୍ଷିତ ! ମୁଁ ଯାହା କହୁଛି ତୁମ୍ଭେ ତାହା ମନଦେଇ ଶୁଣ। ଭଗବାନ ଶ୍ରୀହରି ସଦାଶିବଙ୍କୁ ଏହିପରି ଭାବରେ ପ୍ରଶଂସା କରି ତାଙ୍କର ସମ୍ମାନ କରିବା ପରେ ଆପଣା ଧାମ ବୈକୁଣ୍ଠକୁ ବିଜେ କରିଗଲେ ଏବଂ ଭଗବାନ ସଦାଶିବ ମଧ୍ୟ ଭଗବାନ ଶ୍ରୀହରିଙ୍କଠାରୁ ଅନୁମତି ନେଇ ଦେବୀ ପାର୍ବତୀ ଓ ନିଜଗଣମାନଙ୍କ ସହିତ ନିଜ ଭୁବନ କୈଳାସକୁ ଚାଲିଗଲେ।

ଭାବାର୍ଥ - ବିଷ୍ଣୁ ମାୟାରେ ମୋହିତ ହୋଇ ସଦାଶିବ ମୋହିନୀ ପଛରେ ଧାଉଁଥିଲେ ବୋଲି ଜାଣିପାରି ଯେତେବେଳେ ସଚେତନ ହୋଇଗଲେ ସେତେବେଳେ ଭଗବାନ ଶ୍ରୀହରି ନିଜର ମାୟା ମୋହିନୀ ରୂପକୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ଆପଣା ସ୍ଵରୂପରେ ସଦାଶିବଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଆବିର୍ଭାବ ହେଲେ।

ଉପସ୍ଥାପନା - ଗୁରୁ ଚରଣାଶ୍ରିତ ବିଶ୍ଵନାଥ ନାୟକ

୧୪୩୦

✿❁❣️༒ ଜୟ ଜଗନ୍ନାଥ ༒❣️❁✿

ସକାଳର ଭକ୍ତି ଅର୍ଘ୍ୟ - ୧୪୩୦

ଓଁ ନମୋ ଭଗବତେ ବାସୁଦେବାୟ