ପ୍ରେମ ଶଦ୍ଦଟି ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରରେ

ବ୍ୟବହାର ହୋଇଥାଏ । ବିଭିନ୍ନ ଭାଷାରେ ଏହାର

ସଂଜ୍ଞା ମଧ୍ୟ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ହୋଇଥାଏ । ପ୍ରେମ ଏକ

ହୃଦୟର ଆବେଗକୁ ବନ୍ଧନ ମଧ୍ୟରେ ବାନ୍ଧି

ରଖିଥାଏ ।

ସାଧାରଣତଃ ପ୍ରେମକୁ ଏକ ଶାଶ୍ଵତର ଭାବନା

ଭକ୍ତ ଓ ଭଗବାନଙ୍କର ସମ୍ପର୍କକୁ ସଦାବେଳେ

ବୁଝାଇଥାଏ । ଏହାଛଡା ଦୁଇଟି ଆତ୍ମା, ଦୁଇ ହୃଦୟର

ଭାବନାକୁ ଗଭୀରତା ସହିତ ଗ୍ରହଣ କରାଯାଇଥାଏ ।

ଆମ ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମରେ କାମଦେବଙ୍କୁ ପ୍ରେମର ଏକ

ମୂଳ ଉତ୍ସ କହିଲେ କିଛି ଭୁଲ ହେବନି ‌।

ବେଦରେ କାମକୁ ତୃତୀୟ ପୁରୁଷାର୍ଥ ଭାବେ

ପରିଗଣିତ କରାଯାଇଛି । ଯେପରି କର୍ଣ୍ଣାଟକର

ବେଲୁର୍ ଚେନ୍ନାକେଶବ ମନ୍ଦିର କବାଟରେ କାମଦେବ

ଓ ରତିଙ୍କର ଯୁଗଳ ମୂର୍ତ୍ତି ଦଣ୍ଡାୟମାନ ହୋଇ ପ୍ରେମର

ଏକ ବଳିଷ୍ଠ ଉଦାହରଣ ବହନ କରିଛି ।

ପ୍ରେମ ପ୍ରଦର୍ଶନର ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକ୍ରିୟା ମଧ୍ୟ ରହିଅଛି ।

ଯେପରି ସ୍ମିତହାସ୍ୟ , ଚୁମ୍ବନ,କୋଳାକୋଳି,

ଆଲିଙ୍ଗନ ଇତ୍ୟାଦି ।

ଭର୍ତ୍ତୃହରିଙ୍କ ରଚିତ ଶୃଙ୍ଗାର ଶତକ, ଶ୍ରୀ ଜୟଦେବଙ୍କ

ଗୀତଗୋବିନ୍ଦ ଓ ବ୍ୟାସଦେବଙ୍କ ରଚିତ ଭାଗବତ

ଆଦି ଗ୍ରନ୍ଥମାନଙ୍କରେ ମଧ୍ୟ ଶ୍ଵାଶତ ପ୍ରେମର ବହୁ

ଉଦାହରଣ ରହିଅଛି ।

ଯୁଗେ ଯୁଗେ ଆମ ସମାଜ ପ୍ରେମକୁ ବାସିନ୍ଦ କରି

ଆସିଛି, କିନ୍ତୁ ସେହି ସମାଜ ଭିତରେ ରାଧାକୃଷ୍ଣଙ୍କୁ

ପୂଜାର୍ଚ୍ଚନା କରି ବହୁ ପ୍ରେମର ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ମଧ୍ୟ

ଇତିହାସରେ ରହିଅଛି ।

ଯେପରି ଏହି ପ୍ରେମର ପରିଭାଷାକୁ ନେଇ

ବହୁ ସମାଲୋଚନା ମଧ୍ୟ ଦେଇ ଅନେକ ମନ୍ଦିର

ନିର୍ମାଣ କରାଯାଇ ଯୁଗେ ଯୁଗେ ଏହାର

ମହତ୍ଵ ରହିଛି ଏବଂ ରହିଥିବ ମଧ୍ୟ ।

ରାଜା ଓ ରାଣୀ ଦୁଇ ଜଣ ବାଲ୍ୟକାଳରୁ ବନ୍ଧୁ ଅଟନ୍ତି।

ସେମାନେ ଦୁହେ ଦୁହେଁ କୁ ବହୁତ ଭଲ ପାଆନ୍ତି,

ପରସ୍ପର ମଧ୍ୟରେ ସମ୍ପର୍କ ଏତେ ନିବିଡ ହୋଇଯାଇଥିଲା

ଯେ,ଜୁଆଡେ ଯାଉଥିଲେ ଦୁଇ ଜଣ ସାଙ୍ଗ ହୋଇ

ଯାଉଥିଲେ । ମିଶି ଦୁଇ ଜଣ ସ୍କୁଲ ଯାଉଥିଲେ,

ସେଠାରେ ଦୁଇ ଜଣ ଖଟି ମଜା କରି ସମୟକୁ

ବହୁ ଆନନ୍ଦ ଉଲ୍ଲାସରେ ବିତାଉଥିଲେ ।

ବୟସ ବଢ଼ିବା ସହିତ ସେମାନେ ଯୌବନରେ

ପଦାର୍ପଣ କରନ୍ତି । ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରେମର

ପବିତ୍ର ମଞ୍ଜି ଅଙ୍କୁରିତ ହୋଇ ପରସ୍ପରକୁ ଭଲ

ପାଇ ବସନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ପିତାମାତାଙ୍କର ଆକଟ ସେମାନଙ୍କର

ବନ୍ଧନକୁ ଅଟକାଇ ପାରୁନଥିଲା ବରଂ ଗଭୀରତା

ସହିତ ତାଙ୍କର ପ୍ରେମର ଭାବକୁ ଆହୁରି ଅଧିକ ଉଜ୍ଜ୍ବବୀତ

କରୁଥିଲା ।

କେତେ ତାଗିଦ୍ ‌ସ୍ଵତ୍ବେ ପରସ୍ପରକୁ ଦେଖିବାର

ଆଶା ନେଇ ନିଜ ଗାଁ ପାଖ ଝରଣା ନିକଟରେ

ମିଳିତ ହେବାକୁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥିଲେ , ଦୁହେଁ ସେଠାକୁ

ପହଞ୍ଚିବେ ବୋଲି ଏକ ମନ ହୋଇ ସ୍ଥିର କରିଥିଲେ।

କିନ୍ତୁ ସବୁବେଳେ ସେଠାରେ ଦୃଷ୍ଟ ଲୋକମାନେ ଆସିଥାନ୍ତି

ଓ ଅନ୍ୟର ବହୁ କ୍ଷତି କରି ଚାଲିଯାଆନ୍ତି ଏ କଥା

ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଜଣାଥିଲା ।

ରାଣୀ ବାଟରେ ଆସିବାବେଳେ ସେ ଦୃଷ୍ଟ ଲୋକମାନଙ୍କୁ

ଦେଖିଲା ଯେ ସେମାନେ ବହୁ ପାଟିତୁଣ୍ଡ କରି ପରସ୍ପର

ମଧ୍ୟରେ କଳି କରୁଛନ୍ତି,ଏ ଦୃଶ୍ୟମାନ ଦେଖି ରାଣୀଙ୍କ

ମନରେ ଏକ ଶୋକର ଛାୟା ଖେଳିଯାଉଥିଲା ,

ଠିକ୍ ଏତିକିବେଳେ ରାଣୀ ସେ ଝରଣା ନିକଟରେ

ଆସି ପହଁଚିଲେ ତାପରେ ଚାରିପଟେ ଦେଖିଲେ

ରାଜା ତାଙ୍କର କେଉଁଠି ଦିଶୁନାହାନ୍ତି, ତାପରେ ରାଣୀ

ରାଜା ରାଜା ବୋଲି ଖୋଜନ୍ତି, ଶେଷରେ ନପାଇ

ରାଣୀ ସେ ଜାଗାରେ ନିଜର ଅନ୍ତିମ ଶ୍ଵାସ ଛାଡିଛନ୍ତି,

କିଛି ସମୟପରେ ରାଜା ସେଠାକୁ ଆସି ଦେଖନ୍ତି

ଯେ ରାଣୀ ଏ ଦୁନିଆରେ ଆଉ ନାହିଁ,ଏ ସମସ୍ତ

ଦୃଶ୍ୟମାନ ଦେଖି ରାଜା ମଧ୍ୟ ସେହି ସ୍ଥାନରେ

ନିଜର ଅନ୍ତିମ ଶ୍ଵାସ ଛାଡିଛନ୍ତି ।

ରାଜା ଓ ରାଣୀ ଆମ ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଇଁ ଏକ ଚିରନ୍ତନ

ଶ୍ଵାଶତ ପ୍ରେମର ବାର୍ତ୍ତା ଅଟେ ।

!! ସୁଶାନ୍ତ କୁମାର ସାସମଲ

ହନୁମାନ ନଗର ଆସ୍କା ରୋଡ଼

ବ୍ରହ୍ମପୁର ଗଞ୍ଜାମ !!

ଶାଶ୍ଵତ ପ୍ରେମ --ଏକ ଭିନ୍ନ ପ୍ରେମ କାହାଣୀ

ଶାଶ୍ଵତ ପ୍ରେମ --ଏକ ଭିନ୍ନ ପ୍ରେମ କାହାଣୀ