ll ଗୀତା ଜୟନ୍ତୀ ll

(ସାରା ଜଗତକୁ ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଉପଦେଶର ଦିନ… )

ମହାଭାରତର ଧର୍ମ ଓ ଅଧର୍ମ, ସତ୍ୟ ଓ ଅସତ୍ୟର ଯୁଦ୍ଧ ରେ କୌରବ ଓ ପାଣ୍ଡଵମାନଙ୍କ ର ସେନା ଯେତେବେଳେ ପରସ୍ପର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେଲେ ସେତେବେଳେ ଅର୍ଜୁନଙ୍କର ସାରଥୀ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ରଥକୁ ନେଇ ଦୁଇ ସେନା ଙ୍କ ମଧ୍ୟଭାଗରେ ଛିଡା କରିଦେଲେ ।ଯେଉଁଠି ଅର୍ଜୁନ ସିଧାସଳଖ ଭୀଷ୍ମ ପିତାମହ , ଗୁରୁ ଦ୍ରୋଣଚର‌୍ୟ୍ୟ ,କୃପଚାର‌୍ୟ୍ୟ ଏବଂ ନିଜ ଭାଇ,ସମ୍ପର୍କୀୟ ଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଛିଡା ହୋଇପାରିବେ ।ଅର୍ଜୁନ ଏସବୁ ଦେଖି ହାଡ଼ବଡ଼ଇ ଗଲେ ।ସେମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଯୁଦ୍ଧ କରିବା ପାଈଁ ନିଜର ଅକ୍ଷମତା ପ୍ରକାଶ କରିଲେ ।ଯୁଦ୍ଧରେ ନିଜ ସାଙ୍ଗ, ସାଥୀ ମାନଙ୍କ ର ମୃତ୍ୟ ହୋଇଯିବା ଜାଣି ଅତି ମନଦୁଃଖରେ ସେ ଯୁଦ୍ଧ କରିପାରିବେନି ବୋଲି ସଖା କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ଜଣାଇଲେ । ଅର୍ଜୁନ ଯୁଦ୍ଧ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ବିଷାଦଗ୍ରସ୍ତ ଅବସ୍ଥାରେ ହିଁ ଥିଲେ । ଏପରି ଯୁଦ୍ଧର କୌଣସି ମୁଲ୍ୟା ନାହିଁ ଆଉ ଏପରି ବିଜୟକୁ ନେଇ କୌଣସି ଭାବରେ ସେ କୌଣସି ଖୁସି ମନେଇପାରିବେ ନାହିଁ ବୋଲି ନିଜ ମନର କଥା କହିଲେ ।ଏହା କହି ସେଇ ଯୁଦ୍ଧ ଭୂମିରେ ନିଜର ଅସ୍ତ୍ର ଶସ୍ତ୍ର କୁ ରଖି ଦେଇ ପ୍ରଭୁ କୃଷ୍ଣ ଙ୍କର ଉପଦେଶ ବା ପରାମର୍ଷ ନେବାକୁ ଚାହିଁଲେ ।ଏଇ କାରଣରୁ ସେତେବେଳେ ଗୀତ ଜନ୍ମଲାଭ କରିଲା । ପ୍ରଭୁ କୃଷ୍ଣ, ଅର୍ଜୁନଙ୍କୁ ଯେଉଁ ଉପଦେଶ ଦେଲେ ତାହାକୁ ମହର୍ଷି ବ୍ୟାସ ଲିପିବଦ୍ଧ କରିଥିଲେ ।

ସେଇ ଉପଦେଶ ଅନୁସାରେ ଭଗବାନ କୃଷ୍ଣ, ଅର୍ଜୁନଙ୍କୁ କହିଲେ ଯେ, ତୁମର ଶତ୍ରୁ ତ ମାନବ ଶରୀର ଅଟେ । ତୁମେ ତ ଶରୀରକୁ ଅନ୍ତ କରିବ, ଆତ୍ମା କୁ ନୁହେଁ । ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ସବୁ ଆତ୍ମା ପରମାତ୍ମା ଙ୍କ ସହ ବିଲୀନ ହୋଇଯିବ । ଶରୀରର ମୃତ୍ୟୁ ଅଛି କିନ୍ତୁ ଆତ୍ମା ଅମର ଅଟେ । ଆତ୍ମା କୁ କିଏ ବି ମରିପାରିବ ନାହିଁ କି ନଷ୍ଟ ବି କରିପାରିବ ନାହିଁ । ପୁଣି ଏଇ ସମୟରେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ପରମତତ୍ୱ ର ସେଇ ପ୍ରକୃତି କୁ ଦର୍ଶନ ଜରାଇଲେ ଯେଉଁଥିରେ ପୁରା ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ରହିଛି । ଅର୍ଥାତ ନିଜର ବିରାଟ ରୁପକୁ ଅର୍ଜୁନଙ୍କୁ ଦେଖାଇଲେ । ଏହାର କାରଣ ଥିଲା ଯେ, ଅର୍ଜୁନ ବିଧିର ବିଧାନ ଓ ନିର୍ଦେଶ କୁ ଜାଣିବା ଉଚିତ ।କର୍ମ ଯୋଗର ଏଇ ସାରକୁ ଅର୍ଜୁନ ବୁଝିସାରିବା ପରେ ଯୁଦ୍ଧ ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେଲେ। ଯେଉଁ ଦିନ ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଅର୍ଜୁନଙ୍କୁ ଉପଦେଶ ଦେଲେ ସେଇ ଦିନ କୁ ଗୀତ ଜୟନ୍ତୀ ରୂପରେ ପାଳନ କରାଯାଇ ଆସୁଛି। ମହାଭାରତ ଗ୍ରନ୍ଥର ଗୋଟିଏ ଅଂଶ ହେଉଛି ଗୀତା, ଯାହାର ସମୁଦାୟ ୧୮ଟି ଅଧ୍ୟାୟ ରହିଛି। ଏହି ୧୮ଟି ଅଧ୍ୟାୟ ମଧ୍ୟରୁ ୬ ଅଧ୍ୟାୟ କର୍ମଯୋଗ, ୬ ଅଧ୍ୟାୟ ଜ୍ଞାନଯୋଗ ଏବଂ ଅନ୍ତିମ ୬ ଅଧ୍ୟାୟରେ ଭକ୍ତିଯୋଗ ସମ୍ପର୍କରେ ଉପଦେଶ ଦିଆଯାଇଛି। ଶ୍ରୀମଦ୍ ଭଗବତ ଗୀତାରେ ୧୮ ଅଧ୍ୟାୟ ଏବଂ ୭୦୦ ଶ୍ଳୋକ ରହିଛି। ସେହିଭଳି ଗୀତାର ଅନ୍ୟନାମ ହେଉଛି ଗୀତୋପନିଷଦ।

ଗୀତା ମେ ହୃଦୟଂ ପାର୍ଥ ଗୀତା ମେ ସାରମୁତ୍ତମମ୍

ଗୀତା ମେ ଜ୍ଞାନମତ୍ୟୁଗ୍ରଂ ଗୀତା ମେ ଜ୍ଞାନମବ୍ୟୟମ।।

ଗୀତା ମେ ଚୋତ୍ତମଂ ସ୍ଥାନଂ ଗୀତା ମେ ପରମଂ ପଦମ୍

ଗୀତା ମେ ପରମଂ ଗୁହ୍ୟଂ ଗୀତା ମେ ପରମୋ ଗୁରୁଃ।।

..... ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ

ଶ୍ରୀମଦ୍ଭଗବଦ୍ଗୀତା - ଭଗବାନଙ୍କ ମୁଖନିଃସୃତ ଦିବ୍ୟ ବାଣୀ ଯାହାର ରଚୟିତା ସ୍ବୟଂ ଭଗବାନ ବେଦବ୍ୟାସ । ଏହାର ଅପାର ମହିମା ବିଷୟରେ ଅଧିକ ବା କ'ଣ କୁହାଯାଇପାରେ । ସ୍ବୟଂ ଭଗବାନ କହୁଛନ୍ତି ଗୀତା ମୋର ହୃଦୟ, ଗୀତା ମୋର ସାରତତ୍ତ୍ବ, ଗୀତା ମୋର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଅବିନାଶୀ ଜ୍ଞାନ, ଗୀତା ମୋର ଉତ୍ତମ ନିବାସ ସ୍ଥାନ, ଗୀତା ମୋର ପରମ ପଦ, ପରମ ଗୁଢ ଏବଂ ଗୀତା ହିଁ ମୋର ପରମ ଗୁରୁ।

ଏକଂ ଶାସ୍ତ୍ରଂ ଦେବକୀପୁତ୍ରଗୀତମେକୋ

ଦେବୋ ଦେବକୀପୁତ୍ର ଏବ।

ଏକୋ ମନ୍ତ୍ରସ୍ତସ୍ୟ ନାମାନି ଯାନୀ

କର୍ମାପ୍ୟେକଂ ତସ୍ୟ ଦେବସ୍ୟ ସେବା।।

ଗୀତା ସୁଗୀତାକର୍ତବ୍ୟା କିମନ୍ୟୈଃ ଶାସ୍ତ୍ରବିସ୍ତରୈଃ।

ଯା ସ୍ବୟଂ ପଦ୍ମନାଭସ୍ୟ ମୁଖପଦ୍ମାତ୍ ବିନିଃସୃତା ।।

ଗୀତା ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ମୁଖ ନିଃସୃତ ବାଣୀ। ଏହାକୁ ଯଦି ସୁଚାରୁରୂପେ ଅଧ୍ୟୟନ କରାଯାଏ ତେବେ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଶାସ୍ତ୍ର ବିଚାରର କୌଣସି ଆବଶ୍ୟକତା ରହେ ନାହିଁ।

ବାସ୍ତବରେ ଶ୍ରୀମଦ୍ଭଗବଦ୍ଗୀତାର ପ୍ରତି ପଦେ ପଦେ ଅଲୌକିକ ଅର୍ଥ ଭାବ ସମାହିତ। ଯୁଦ୍ଧାରମ୍ଭ ସମୟରେ ପ୍ରିୟ ସ୍ବଜନ ବାନ୍ଧବମାନଙ୍କର ବିନାଶ ଆଶଙ୍କାରେ ବ୍ୟାକୁଳ ଅର୍ଜୁନ ଭଗବାନଙ୍କ ଶରଣାପନ୍ନ ହେଉଛନ୍ତି ଏବଂ ନିଜ ପାଇଁ ଶ୍ରେୟ କୈଲ୍ୟାଣର ମାର୍ଗ ପଚାରୁଛନ୍ତି। ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ଶରଣାଗତ ହେବା ପରେ ଭଗବାନଙ୍କ ଉପଦେଶ ଆରମ୍ଭ।

ଶ୍ରୀମଦ୍ଭଗବଦ୍ଗୀତାର ପ୍ରଥମ ଷଢ ଅଧ୍ୟାୟ - କର୍ମ, ସପ୍ତମରୁ ଦ୍ବାଦଶ ଅଧ୍ୟାୟ - ଭକ୍ତି, ତ୍ରୟୋଦଶରୁ ଅଷ୍ଟାଦଶ ଅଧ୍ୟାୟ - ଜ୍ଞାନ ର ପ୍ରାଧାନ୍ୟତା ରହିଛି। ଅଷ୍ଟାଦଶ ଅଧ୍ୟାୟରେ କର୍ମ, ଭକ୍ତି ଏବଂ ଜ୍ଞାନର ବିଶୁଦ୍ଧ ବିବେଚନା ତର୍ଜମା କରାଯାଇ ଶେଷରେ ଭକ୍ତିରେ ହିଁ ଉପସଂହାର କରାଯାଇଛି।

ଶ୍ରୀମଦ୍ଭଗବଦ୍ଗୀତାର ପ୍ରଥମ ଶ୍ଳୋକର ପ୍ରଥମ ଶବ୍ଦ ଧର୍ମ, ଏବଂ ଶେଷ ଶ୍ଳୋକର ଶେଷ ଶବ୍ଦ ମମ। ଅତଏବ - ଧର୍ମ ମମ। ଗୀତାରେ ଭଗବତପ୍ରାପ୍ତି ନିମନ୍ତେ ସରଳରୁ ସରଳ ତଥା ଜଟିଳରୁ ଜଟିଳ ମାର୍ଗ ଭଗବାନଙ୍କ ଦ୍ବାରା କୁହାଯାଇଛି। ସାଧକ ଭକ୍ତ ନିଜର ସୁବିଧା ଅନୁଯାୟୀ ଧର୍ମ ଆଚରଣ ତଥା ଭଗବତପ୍ରାପ୍ତି ନିମନ୍ତେ ପ୍ରୟାସ କରିବା ଉଚିତ୍।

ଆଜି ପବିତ୍ର ଗୀତା ଜୟନ୍ତୀ ଅବସରରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଶୁଭେଚ୍ଛା ଜ୍ଞାପନ କରୁଛି। ସମସ୍ତେ ଗୀତା ଭାଗବତ ପାଠ କରନ୍ତୁ। ଏହି ଦୁଇ ଶାସ୍ତ୍ର ସାକ୍ଷାତ ଭଗବାନଙ୍କ ବାଙଂମୟ ଶରୀର। ସେଥିପାଇଁ ଏହା ପୂର୍ବରୁ ଶ୍ରୀମଦ୍ ର ପ୍ରୟୋଗ ରହିଛି ଯଥା - ଶ୍ରୀମଦ୍ଭାଗବତ ଏବଂ ଶ୍ରୀମଦ୍ଭଗବଦ୍ଗୀତା । ଏହାକୁ ପାଠ କରିବା ଅର୍ଥ ଭଗବାନଙ୍କୁ ପଢିବା, ଜାଣିବା, ପ୍ରାପ୍ତ ହେବା।

🌹🙏ଜୟ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଶରଣଂ 🙏🌹

🔴ଚୈତନ୍ୟ ମହାପ୍ରଭୁଙ୍କର ଜଣେ ଭକ୍ତ ଥିଲେ,,ସେ ପ୍ରତିଦିନ ଗୀତା ପାଠ କରି ଭାବବିଭୋର ଓ ଗଦ୍ ଗଦ୍ ହୋଈ କାନ୍ଦିପକାଉ ଥିଲେ,,ତାଙ୍କର ପାଠ ସୁଦ୍ଧ ହେଉନଥିଲା,, ବହୁତ ତ୍ରୁଟି ରହୁଥିଲା,, ତାଙ୍କ ବିଷୟରେ କେହି ଜଣେ ଚୈତନ୍ୟ ମହାପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆଗରେ ଅଭିଯୋଗ କରିଲେ ""ମହାପ୍ରଭୁ""" ଏ ବହୁତ ଠକୁଛି ; ସୁଦ୍ଧ କରି ତ ପଢିପାରୁନାହିଁ,, ଖାଲି କାନ୍ଦିପକାଉଛି """ଚୈତନ୍ୟ ମହାପ୍ରଭୁ ତାଙ୍କୁ ପାଖକୁ ଡାକି ପଚାରିଲେ :-ତୁମେ ଗୀତା ପାଠ କରୁଛ,ତାର ଅର୍ଥ କଣ ବୁଝୁଛ..? ସେ କହିଲେ ""ନାହିଁ ପ୍ରଭୁ"" ମୁଁ ବୁଝିପାରୁନାହିଁ... ""ମହାପ୍ରଭୁ ପୁନଃ ପଚାରିଲେ ତେବେ ତୁମେ କାନ୍ଦୁଛ କାହିଁକି!"" ସେ କହିଲେ "-ମୁଁ "ଅର୍ଜୁନ ଉଵାଚ" ପଢିଲା ବେଳେ ଅର୍ଜୁନ ଭଗବାନଙ୍କୁ ପଚାରୁଥିବାର ମତେ ପ୍ରତେକ୍ଷ୍ୟ ଦେଖାଯାଉଛି ଏବଂ "ଭଗବାନ ଉଵାଚ" ପଢିଲା ବେଳେ ଭଗବାନ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ଦେଉଥିବାର ମତେ ପ୍ରତେକ୍ଷ୍ୟ ଦେଖାଯାଉଛି,,! ଏହିଭଳି ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଓ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ କଥୋପଥନ ହେଉଥିବାର ମତେ ପ୍ରତେକ୍ଷ୍ୟ ଦେଖାଯାଉଛି,,:ମାତ୍ର ଅର୍ଜୁନ କଣ ପଚାରୁଛନ୍ତି ଆଉ ଭଗବାନ କଣ ଉତ୍ତର ଦେଉଛନ୍ତି ତାହା ମୁଁ ବୁଝିପାରୁନାହିଁ ::;ମୁଁ କେବଳ ସେ ଦୁହିଁଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ କରି ଆନନ୍ଦିତ ହେଉଛି,,, ""ତାଙ୍କର ଏପରି ଶ୍ରଦ୍ଧା ଓ ଭକ୍ତି ଦେଖି ଚୈତନ୍ୟ ମହାପ୍ରଭୁ ବହୁତ ଆନନ୍ଦିତ ହେଲେ...!

🔴ଏହିଭଳି ଶ୍ରଦ୍ଧା ଓ ଭକ୍ତି ସମ୍ପର୍ଣ ମନୁଷ୍ୟ କେବଳ ଗୀତା ଶୁଣିଲେ ମଧ୍ୟ୍ୟ ତାଙ୍କର ମୁକ୍ତିରେ କୌଣସି ସନ୍ଦେହ ରହେନାହିଁ"""ସେ ଦେହାବସାନ ପରେ ସମସ୍ତ ପାପରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଈ ପୁଣ୍ୟାକର୍ମା ମାନଙ୍କର ଶୁଭଲୋକ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଅନ୍ତି...!

🔴ସକାମ ଭାବରେ ଯଜ୍ଞ, ଅନୁଷ୍ଠାନ ଆଦି ପୁଣ୍ୟକର୍ମ କରୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ "ପୁଣ୍ୟକର୍ମଣାମ୍" ପଦର ଅନ୍ତର୍ଗତ କରିବା ଅନୁଚିତ ; କାରଣ ଭଗବାନ ସେମାନଙ୍କୁ ବଡ଼ ମନେ କରିନାହାନ୍ତି ; ବରଂ କହିଛନ୍ତି ଯେ ସେମାନେ ବାରମ୍ବାର ଜନ୍ମମୃତ୍ୟୁ ଲାଭ କରନ୍ତି"" ଯେଉଁ ପୁଣ୍ୟକର୍ମା ଭକ୍ତ ମାନେ ଭଗବାନଙ୍କର ପ୍ରେମ, ଦର୍ଶନ ଆଦି ଲାଭ କରିଛନ୍ତି ଏଠାରେ ସେହିମାନେ ହିଁ ଗ୍ରହଣ ଯୋଗ୍ୟ"""ଏପରି ପୁଣ୍ୟକର୍ମା ଭକ୍ତ ମାନଙ୍କୁ ନିଜ ନିଜର ଇଷ୍ଟ ଅନୁସାରେ ବୈକୁଣ୍ଠ, ସାକେତ, ଗୋଲୋକ, କୈଳାଶ, ଆଦି ଯେଉଁ ଦିବ୍ୟଲୋକ ପ୍ରାପ୍ତି ହୁଏ, ଅସୂୟାଦୋଷ ରହିତ ଶ୍ରଦ୍ଧାବାନ ମନୁଷ୍ୟକୁ ଗୀତା ଶ୍ରବଣ ମାତ୍ରକେ ସେହି ଲୋକ ପ୍ରାପ୍ତି ହୁଏ...!

ଗୀତା ଜୟନ୍ତୀ

ଶ୍ରୀମଦ୍ଭଗବତ୍ ଗୀତାର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ସାକ୍ଷାତ ଭଗବାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା କଥିତ ବଚନ ସମୂହର କାବ୍ୟିକ ସଂକଳନ । କେହି କେହି ଏହାର ଅର୍ଥ ସାକ୍ଷାତ ଭଗବାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଗାୟନ କରାଯାଇଥିବା ଗୀତ ବୋଲି କୁହନ୍ତି । ଭଗବାନଙ୍କ କଥିତ ବାଣୀ ପରମଶାନ୍ତି ଓ ଆନନ୍ଦ ପ୍ରଦାୟକ ହୋଇଥିବାରୁ ଏହାକୁ ଦିବ୍ୟ-ଗୀତ ବୋଲି ମଧ୍ୟ କହିଥାନ୍ତି । ସାଧାରଣତଃ ଭାରତର ପୁରାଣ ଶାସ୍ତ୍ରାଦି ସମ୍ବାଦ ଶୈଳୀରେ ରଚିତ ।ଗୀତାର ସଙ୍କଳକ ଭଗବାନ ବେଦବ୍ୟାସ ଈଶ୍ୱରୀୟ ବାଣୀକୁ ‘ଶ୍ରୀମଦ୍ଭଗବଦ୍ ଗୀତା’ ନାମରେ ନାମିତକରି ପରବର୍ତୀ ସମୟରେ ସ୍ବୀୟ ରଚିତ ମହାଭାରତର ଭୀଷ୍ମ ପର୍ବରେ ଏହାକୁ ସଂଯୋଜିତ କରିଛନ୍ତି । ଏଥିରେ ୨୫ଶ ଅଧ୍ୟାୟରୁ ୪୨ଶ ଅଧ୍ୟାୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଶ୍ରୀ କୃଷ୍ଣାର୍ଜୁନ ସମ୍ବାଦରେ ପରିବେଷିତ ଗୀତା ଆଜିଏକ ସ୍ବତନ୍ତ୍ର ଗ୍ରନ୍ଥଭାବରେ ଆମ ପାଖରେ ଉପଲବ୍ଧ ।

ଶ୍ରୀମଦ୍ ଭଗବତ୍ ଗୀତା ଏକ ପରମ ରହସ୍ୟମୟ ଗ୍ରନ୍ଥ । ପ୍ରାଚୀନ ମହର୍ଷିମାନଙ୍କଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଆଧୁନିକ ଭାଷ୍ୟକାରମାନଙ୍କ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏଯାବତ୍ କେହି ଏହି କ୍ଷୁଦ୍ରକାୟ ବିଶିଷ୍ଟ ଗୀତାର ମହତ୍ୱ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିବା ପାଇଁ ସମ୍ପୁର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ସକ୍ଷମ ହୋଇପାରି ନାହାନ୍ତି । ବିଦ୍ୱାନମାନଙ୍କ ମତରେ ଏହା ସର୍ବ ଶାସ୍ତ୍ରମୟୀ ଓ ସର୍ବଶାସ୍ତ୍ର ଶିରୋମଣି । ସ୍ବୟଂ ଗୀତାର ସଂକଳକ ମହର୍ଷି ବେଦବ୍ୟାସ ମହାଭାରତରେ ଗୀତାର ମହତ୍ୱ ଦର୍ଶାଇବାକୁ ଯାଇ କହିଛନ୍ତି,

ଗୀତା ସୁଗୀତା କର୍ତ୍ତର୍ବ୍ୟା

କିମନୈଃ ଶାସ୍ତ୍ର ବିସ୍ତାରୋୖ ।

ଯା ସ୍ବୟଂ ପଦ୍ମନାଭସ୍ୟ

ମୁଖ ପଦ୍ମାତ୍ ବିନଃ ସୃତା ।ା

(ମହାଭାରତ ଭୀଷ୍ମ-୪୩/୧)

(ଅର୍ଥ : ସାକ୍ଷାତ୍ ଭଗବାନଙ୍କ ମୁଖ କମଳରୁ ନିଃସୃତ ଗୀତାକୁ ଉତ୍ତମ ରୂପେ ପଠନ କରିବା ଉଚିତ; ଅନ୍ୟଶାସ୍ତ୍ର ସଂଗ୍ରହ କରିବା କି ଦରକାର?)

ଶ୍ରୀମଦଭଗବତଗୀତା ବା ଗୀତା ହେଉଛି ମହାଭାରତର ଅଂଶ । ଶ୍ରୀ ବ୍ୟାସଦେବ ହେଉଛନ୍ତି ଏହାର ସଙ୍କଳନ କର୍ତ୍ତା ।ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ନିଜ ଉପଦେଶର ଅଧିକାଂଶ ଶ୍ଲୋକରେ ହିଁ କହିଥିଲେ ବ୍ୟାସଦେବ ତାହା ଅବିକଳ ଲିପିବଦ୍ଧ କରିଛନ୍ତି । ଯେଉଁ ଅଂଶ ସେ ଗଦ୍ୟରେ କହିଥିଲେ, ତାହା ବ୍ୟାସଦେବ ନିଜେ ଶ୍ଳୋକବଦ୍ଧ କରିଦେଇଛନ୍ତି; ତା ସଙ୍ଗେସଙ୍ଗେ ସେ ଅର୍ଜୁନ, ସଞ୍ଜୟ ଏବଂ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କ ବଚନକୁ ମଧ୍ୟ ନିଜଭାଷାରେ ଶ୍ଳୋକବଦ୍ଧ କରିଛନ୍ତି । ଗୀତାରେ ପ୍ରକୃତ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ କଥିତ ଶ୍ଳୋକସଂଖ୍ୟା ୬୨୦, ଅର୍ଜୁନ କଥିତ ଶ୍ଳୋକ ସଂଖ୍ୟା ୫୭, ସଞ୍ଜୟ କଥିତ ଶ୍ଳୋକସଂଖ୍ୟା ହେଉଛି ୬୭ ଏବଂ ଧୃତ- ରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଗୋଟିଏ ଶ୍ଳୋକ କଥିତ । ଏହି ୭୪୫ଶ୍ଳୋକରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଥିବା ଗୀତା ଗ୍ରନ୍ଥକୁ ଅଠର ଅଧ୍ୟାୟରେ ବିଭକ୍ତ କରି ମହାଭାରତର ଅଂଶଭାବେ ଯୋଗ କରିଛନ୍ତି।

ଶ୍ରୀମଦ୍ ଭଗବଦ୍ ଗୀତା କ'ଣ କହେ......

ଅନେକ ଲୋକ ମାନଙ୍କର ଆଧ୍ୟାତ୍ମ ର, ଜ୍ଞାନ ର, ବେଦାନ୍ତ ର ବହୁତ ରୁଚି ରହିଛି , ଏଥିରେ ସେମାନେ ନିଜର ସମସ୍ତ ସମୟ ବେଦାନ୍ତ ଗ୍ରନ୍ଥ ପଢ଼ିବା ଶୁଣିବା ରେ ଲଗାଇ ଥାଆନ୍ତି , ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅଧିକାଂଶ ଏମିତି ବୁଝନ୍ତି ଯେ ଏହା କେବଳ ପଢ଼ିବା ଶୁଣିବା ପାଇଁ ହିଁ ଅଟେ । ସେଇଥିପାଇଁ ସେହି ଗ୍ରନ୍ଥ ମାନଙ୍କୁ ପଢି ପଢ଼ି ତଥା ଶୁଣି ଶୁଣି ସେମାନଙ୍କର ଏହି ଧାରଣା ହୋଇଥାଏ ଯେ ଆମକୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଜ୍ଞାନ ର ପ୍ରାପ୍ତି ହୋଇଗଲା । ଏହି ଭଳିଆ ପଢୁଥିବା ସଉକିଆ ମାନେ କିଛି ମନୋରଞ୍ଜନ ପାଇଁ ପଢନ୍ତି, କିଛି ଅଭ୍ୟାସଗତ କାରଣରୁ, କିଛି ପୁଣ୍ୟ ଲାଭ ର ଇଚ୍ଛା ହେତୁ, କିଛି ମାନ ବଡିମା ପ୍ରାପ୍ତ କରିବା ପାଇଁ, ଏବଂ କିଛି ଲୋକ ସାମ୍ପ୍ରଦାୟିକ ଆଗ୍ରହ ରେ ସେହି ଗ୍ରନ୍ଥ ମାନଙ୍କୁ ପଢନ୍ତି । କୈାଣସି ବିରଳ ମନୁଷ୍ୟ ହିଁ ଏମିତି ହୋଇଥାଏ ଯିଏ ସତ୍ୟ ଜ୍ଞାନ ର ପ୍ରାପ୍ତି ହେତୁ ଏହି ଗ୍ରନ୍ଥ ମାନଙ୍କୁ ପଢୁଥିବ । ଅଧିକାଂଶ ମନୁଷ୍ୟ ତ ପୂର୍ବ ପରମ୍ପରାଗତ ଧାରଣା ତଥା ମାନସିକ ସଂସ୍କାର ମାନଙ୍କର ଦାସ ହୋଇଛନ୍ତି । ସେଇଥି ପାଇଁ ଏହି ଗ୍ରନ୍ଥ ମାନଙ୍କର ଅର୍ଥ ନିଶ୍ଚୟ କରିବା ସମୟରେ ସେମାନେ ନିଜର ସଂସ୍କାର ଅନୁକୂଳ ଅର୍ଥ ର ପ୍ରତିପାଦନ କରି ଥାଆନ୍ତି , ଏହି କାରଣରୁ ଗୋଟିଏ ଗ୍ରନ୍ଥ ର ଟୀକା ରୁ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ନିଜ ନିଜର ମତ ର ସମର୍ଥନ କରିବାକୁ ଅବସର ମିଳି ଯାଇଛି ।

ଅତଏବ ଏହି ବାନ୍ଧି ହୋଇଥିବା ଦୃଷ୍ଟି କୁ ଛାଡ଼ି ଆମକୁ ମୁକ୍ତ ଦୃଷ୍ଟି ରେ ବିଚାର କରିବା ଆବଶ୍ୟକ । ଯଦ୍ୟପି ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆମେ ଏହି ବିଚାର ମାନଙ୍କୁ ଅନୁଭବ ପାଇଁ ଆଚରଣ ରେ ନ ଆଣିବା ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆମେ ସାକ୍ଷାତକାର କରାଇବା ରେ ସମର୍ଥ ହେବା ନାହିଁ, ତଥାପି କମ୍ ସେ କମ୍ ବିଚାର ମାନଙ୍କ ସମ୍ଵନ୍ଧ ରେ ତ ଆମକୁ ସ୍ଵତନ୍ତ୍ରତା ମିଳିଯିବ ! ଏଥିରେ କୈାଣସି ସନ୍ଦେହ ନାହିଁ । ଅତଏବ ଏହି ଦୃଷ୍ଟି ରେ ଥରେ ଭଗବଦ୍ ଗୀତା ଆଡ଼କୁ ଦେଖନ୍ତୁ :

👉 ଭଗବଦ୍ ଗୀତା ରେ "କର୍ମଯୋଗ" ରହିଛି , ପରନ୍ତୁ ତାହା କର୍ମଠ ଙ୍କ କର୍ମ ନୁହେଁ ଓ ଜ୍ଞାନଯୋଗ ର ସାଧନ ନୁହେଁ ଏବଂ ନା ତାହା ସ୍ଵଭାବିକ କର୍ମ କରିବା ପାଇଁ କହିଥାଏ । ତାହା ତ ନିଜର କର୍ମସ୍ଵରୂପ କୁ ହିଁ ନଷ୍ଟ କରି ଜ୍ଞାନ ରୂପ ହେଉଥିବା ଜ୍ଞାନଯୋଗ ଅଟେ । କର୍ମଯୋଗ ନୁହେଁ ।

👉 ଭଗବଦ୍ ଗୀତା ରେ "ଜ୍ଞାନଯୋଗ" ଅଛି, କିନ୍ତୁ ଏହା ବାଚକ ବେଦାନ୍ତି ମାନଙ୍କର ନୁହେଁ , ନା ତାହା ଅରଣ୍ୟ ବାସ ପାଇଁ କହୁଥିବା ସନ୍ୟାସ ଧର୍ମ ଅଟେ, ଏବଂ ନା ତାହା "ଏହା ପାପ ଅଟେ" ଏଇଟା କର ନାହିଁ , ସେଇଟା କର ନାହିଁ, ଏମିତି କହିଥାଏ, ଭଗବଦ୍ ଗୀତା ତ ପ୍ରାପ୍ତ ପରିସ୍ଥିତି ରେ ଯୋଗ୍ୟ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ କରିବାକୁ କହିଥାଏ ତଥା ସେହି ସମୟରେ ନିଜର ଈଶ୍ବରଭକ୍ତି ର ଶକ୍ତି ସାହାରା ରେ ପାପ-ପୁଣ୍ୟ କୁ ନଷ୍ଟ କରି ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଙ୍କ ଧ୍ୟାନ ରେ କୃଷ୍ଣରୂପ ବନାଇବା ବାଲା "ଭକ୍ତିଯୋଗ" ଅଟେ , ତାହା "ଜ୍ଞାନଯୋଗ" ନୁହେଁ ।

👉 ଭଗବଦ୍ ଗୀତା ରେ "ଭକ୍ତିଯୋଗ" ଅଛି , କିନ୍ତୁ ତାହା ଭିକ୍ଷା ମାଗୁଥିବା ସକାମ ଉପାସକ ଙ୍କର ନୁହେଁ, ନା ତାହା କୈାଣସି ଅନ୍ୟ ମାନଙ୍କର ସାଧନ ଅଟେ । ତାହା ତ କର୍ମ ଓ ଜ୍ଞାନ କୁ ଟାଣି ନିଜର ସ୍ଵରୂପ କରି ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣସ୍ଵରୂପ ସହିତ ସମସ୍ତ ବିଶ୍ଵ କୁ ଆତ୍ମସ୍ଵରୂପ ରେ ପରିଣତ କରିଦେବାବାଲା "ଭକ୍ତିଯୋଗ" ଅଟେ ବା "ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭକ୍ତିଯୋଗ" ଅଟେ ।

👉 ଭଗବଦ୍ ଗୀତା ରେ ଯଜ୍ଞଯୋଗ ଅଛି କିନ୍ତୁ ତାହା କର୍ମଠ ଯାଜ୍ଞିକ ମାନଙ୍କର ନୁହେଁ, ନା ତାହା ସ୍ଵର୍ଗ-ନର୍କ ରେ ଢାଙ୍କିବାବାଲା କ୍ରିୟା ଅଟେ ଏବଂ ନା ତାହା ବିଧି ନିଷେଧ ର ଜାଲରେ ଫସାଏ । ତାହା ତ ହେଉଥିବା ପ୍ରତ୍ୟେକ ଶୁଭାଶୁଭ କର୍ମ କୁ ଯଜ୍ଞ ସ୍ଵରୂପ ରେ ପରିଣତ କରି ଯଜ୍ଞକର୍ତ୍ତା କୁ ପରମାତ୍ମସ୍ଵରୂପ ବନାଇଥାଏ , ସେଇଥି ପାଇଁ ତାହା ଯଜ୍ଞଯୋଗ ହୋଇ ମଧ୍ୟ "ଭକ୍ତିଯୋଗ" ହିଁ ଅଟେ ।

👉 ଭଗବଦ୍ ଗୀତା ରେ ଭାବୁକ ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକ ଙ୍କ ପ୍ରେମ ବଢ଼ାଇବା ପାଇଁ ପୁରା ସ୍ଥାନ ରହିଛି । କାମୀ ମାନଙ୍କ କାମ ର ଅତ୍ଯାନ୍ତିକ ନିଷେଧ ନାହିଁ । ସଂସାରୀ ମନୁଷ୍ୟ ମାନଙ୍କ ସଂସାରୀ ବ୍ୟବହାର ରେ ବାଧା ନାହିଁ । କେବଳ ପୁଣ୍ୟବାନ ମାନଙ୍କୁ ହିଁ ମୋକ୍ଷ ଦେବାର ପକ୍ଷପାତିତା ନାହିଁ । ମହାନ୍ ପାପୀ ମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଦ୍ଵାର ବନ୍ଦ ନାହିଁ । କୈାଣସି ଧର୍ମ ତଥା ଜାତିଭେଦର ପ୍ରତିବନ୍ଧକ ନାହିଁ । ଏହି ପ୍ରକାର ସର୍ବ ସ୍ଵଭାବ ଧର୍ମରୂପୀ ଗୀତାତତ୍ତ୍ଵ ରେ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ରଖୁଥିବା ଶ୍ରଦ୍ଧାଭକ୍ତି ସଂପନ୍ନ ସମସ୍ତ ସ୍ତ୍ରୀପୁରୁଷ ଙ୍କୁ ନିଜ ସମୀପ କୁ ଡ଼ାକି ସେମାନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କର ସ୍ଵଭାବିକ ସର୍ବସମର୍ଥ ସ୍ଵରୂପ ରେ ପହଞ୍ଚାଇ ଦେଉଥିବା, ପତିତ ଏବଂ ଅନାଥ ମାନଙ୍କର ଯଦି କୌଣସି ଉଦାର "ଧର୍ମ ମାତା" ଅଛି ତ ତାହା ଏକମାତ୍ର "ଶ୍ରୀମଦ୍ ଭଗବଦ୍ ଗୀତା" ହିଁ ଅଟେ । ଆସନ୍ତୁ ସେହି ଗୀତାମାତା ଙ୍କ ସ୍ଵୀୟ ସ୍ତନ ରୁ ଝରୁଥିବା ଅମୃତସ୍ଵରୂପ ଅସଂଖ୍ୟ ଦୁଗ୍ଧଧାରା ର ପ୍ରାସନ କରିବା । ଆସନ୍ତୁ ଆସ୍ଵାଦନ କରି ତୃପ୍ତି ଲାଭ କରନ୍ତୁ । 🙏ଜୟ ଭଗବଦ୍ ଗୀତା 🙏🚩

!! ଶ୍ରୀମଦ୍ ଭାଗବତ ଗୀତା ମହିମା !!

ସର୍ବୋପନିଷଦୋ ଗାବୋ ଦୋଗ୍ଧା ଗୋପାଳନନ୍ଦନଃ ।

ପାର୍ଥ ବତ୍ସାଃ ସୁଧୀର୍ଭୋକ୍ତା ଦୁଗ୍ଧଂ ଗୀତାମୃତଂ ମହତ୍ ।।

ଚିଦାନନ୍ଦେନ କୃଷ୍ଣେନ ପ୍ରୋକ୍ତା ସ୍ଵମୁଖତୋର୍ଜୁନମ୍ ।

ବେଦତ୍ରୟୀ ପରାନନ୍ଦା ତତ୍ତ୍ଵାର୍ଥ ଜ୍ଞାନ ସଂଯୁତା ।।

ଗୀତା କ'ଣ ଅଟେ ???

~~~~~~~~~~~~

ଗୀତା : "ମନୁଷ୍ୟ ର ନାଶବାନ୍ ଶରୀର କୁ ଜୀବାତ୍ମା ର ବସ୍ତ୍ର ସମ ଏବଂ ଜନ୍ମମୃତ୍ୟୁ ର ପୁରୁଣା ବସ୍ତ୍ର ବଦଳାଇ ନୂତନ ବସ୍ତ୍ର ଧାରଣ କରିବା ସମାନ ବୋଲି ବୁଝି ସେଥିରେ ନିବାସ କରୁଥିବା ଜୀବାତ୍ମା କୁ ନିତ୍ୟ, ଶସ୍ତ୍ର ଦ୍ଵାରା ଅକାଟ୍ୟ, ଅଗ୍ନି ଦ୍ଵାରା ଅଦାହ୍ୟ, ଜଳ ଦ୍ଵାରା ନଭିଜୁଥିବା, ବାୟୁ ଦ୍ୱାରା ଉଡୁନଥିବା, ଏବଂ ଶରୀର ର ମୃତ୍ୟୁ ରେ ମରୁ ନଥିବା ଏମିତି ବିଶ୍ୱାସ କରାଇ ଦେଉଥିବା ଅଭୟ ଶାସ୍ତ୍ର ଅଟେ ।

ଗୀତା : "ନିଜ ନିଜର ପ୍ରକୃତି ଅନୁସାରେ ଗୁଣ ଓ ସ୍ଵଭାବ ର ଅନୁକୂଳ ଶୁଭକର୍ମ କୁ , ଲାଭାଲାଭ ତଥା ଜୟ ପରାଜୟ ର ଫଳାକାଂକ୍ଷା ନରଖି କେବଳ କର୍ତ୍ତବ୍ଯ ଦୃଷ୍ଟିରୁ କରିବା ହିଁ ଯଥାର୍ଥ ମାନବ ଧର୍ମ ଅଟେ, ଏହା ଶିଖାଇ ସ୍ତ୍ରୀ, ଶୁଦ୍ର ଏବଂ ମନୁଷ୍ୟ ମାତ୍ର ର ପାଇଁ ମୋକ୍ଷ ମାର୍ଗ ର ଅଧିକାର ର ଘୋଷଣା କରିବାବାଲା ଏବଂ ପ୍ରତ୍ୟେକ ତୀବ୍ର ଇଚ୍ଛୁକ ଙ୍କୁ ସତ୍ୟ ଅଟଳ ସ୍ଵରାଜ୍ୟ ର ନିରଙ୍କୁଶ ଅଧିକାର ପ୍ରଦାନ କରିବାବାଲା ଈଶ୍ବରୀୟ ଡେଙ୍ଗୁରା ଅଟେ ।

ଗୀତା : "ମନୁଷ୍ୟ ଜୀବନ ର ନୌକା କୁ ଏହି ଉଛୁଳି ଉଠୁଥିବା ଭବ ସମୁଦ୍ର ର ପ୍ରଚଣ୍ଡ ତରଙ୍ଗ ଠାରୁ ଉଦ୍ଧାର କରି କୁଶଳ କ୍ଷମ ସହିତ ସଦା ସର୍ବୋତ୍ତମ ସୁଖରୁପୀ ସ୍ଵଦେଶ ରେ ପହଞ୍ଚାଇ ଦେଉଥିବା ଦୃଢ଼ ଜାହାଜ ଅଟେ ।

ଗୀତା : "ଜୀବନ ରଥ ର ବ୍ୟବହାର ପରମାର୍ଥ ରୂପୀ ଚକ ଗୁଡ଼ିକୁ ଖରାପ ଠାରୁ ଖରାପ ଉଚ୍ଚା ନିଚା ବାଟ ଉପରେ ମଧ୍ୟ ଗତି ଏବଂ ଉତ୍ସାହ ପ୍ରଦାନକାରୀ ଅଖଣ୍ଡ ଦୈବୀଶକ୍ତି ଅଟେ ।

ଗୀତା : "ବେଦରୂପୀ ବିଶାଳ ପର୍ବତ ଙ୍କ ଉଚ୍ଚ ଠାରୁ ଉଚ୍ଚ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଶିଖର ଦେଶରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ରତା ରେ ବିଚରଣ କରି ଜ୍ଞାନ ର ଦିବ୍ୟ ଗର୍ଜନ ଦ୍ଵାରା ଜଗତ କୁ ମୋହନିଦ୍ରା ରୁ ଜାଗ୍ରତ କରିବାରେ ତତ୍ପର ଅନୁପମ ବିଜୁଳି ଅଟେ ।

ଗୀତା : "ଉପନିଷଦ ରୂପୀ ଗୋମାତା ମାନଙ୍କର ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ସଦୃଶ ଅଦ୍ଭୁତ ଗୋପାଳ ଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଦୁହାଁ ଯାଇଥିବା ଏବଂ ବ୍ୟାସ ଙ୍କ ସଦୃଶ ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ମହର୍ଷି ଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ମହାଭାରତ ରୂପୀ ପାତ୍ର ରେ ସଂଗ୍ରହ କରାଯାଇଥିବା ସାରାମୃତ ଅଟେ ।

ଗୀତା : ଲୋକ ମାନଙ୍କର ତିନି ଏବଂ ପଣ୍ଡିତ ମାନଙ୍କର ଛଅ ତାପ କୁ ନିବୃତ କରି ବ୍ୟବହାର ଓ ପରମାର୍ଥ ର ମାର୍ଗ କୁ ସହଜ ଓ ଶୀତଳ ବନାଇ ଦେଉଥିବା ଅମୃତ ବର୍ଷା ଅଟେ ।

ଗୀତା : "ପାଖଣ୍ଡୀ ପ୍ରପଞ୍ଚି ମାନଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ବିଛା ଯାଇଥିବା ଭ୍ରମଜାଲ ରୁ ମୁକ୍ତ କରି ସତ୍ୟ ର ଆକାଶ ରେ ବିହାର କରାଇବା ବାଲା ବିମାନ ଅଟେ ।

ଗୀତା : "ଭ୍ରମ ଏବଂ ବାହ୍ୟିକ ଆଚାର ବିଚାର ର‌ ଗଳିକନ୍ଦିରୁ ହଟାଇ ସତ୍ୟଧାମ ର ସିଧା ସଡ଼କ ଦେଖାଇ ଦେଉଥିବା ମାର୍ଗଦର୍ଶକ ଅଟେ ।

ଗୀତା : ଦୂର ରୁ ହିଁ ସତ୍ୟ , ସୁନ୍ଦର ଓ ସୁଖପ୍ରଦ ଦେଖା ଯାଉଥିବା ମିଥ୍ୟା ପଦାର୍ଥ ଆଡ଼କୁ ଅନେକ ଜନ୍ମ ରୁ ଜୀବ କୁ ଦୌଡ଼ାଉଥିବା ପ୍ରପଞ୍ଚମୟ ଅବିଦ୍ୟା କୁ ଉଡାଇଦେଇ ମୋକ୍ଷ ଦ୍ବାର ର ସରଳ ସୂତ୍ର ଗୁଡ଼ିକୁ ସିଧାସଳଖ ଜିଜ୍ଞାସୁ ଙ୍କ ହାତରେ ଅର୍ପଣ କରୁଥିବା ବ୍ରହ୍ମବିଦ୍ୟା ଅଟେ ।

!! ଶ୍ରୀ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ସମର୍ପଣ ମସ୍ତୁ !!

ଓଁ ନମୋଃ ଭଗବତେ ବାସୁଦେବାୟ 🙏🚩

🚩🙏 ଜୟ ଯୋଗେଶ୍ୱର ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ 🙏🚩

ବସୁଦେବ ସୁତଂ ଦେବଂ କଂସ ଚାଣୁର ମର୍ଦ୍ଦନମ୍

ଦେବକୀ ପରମାନନ୍ଦଂ କୃଷ୍ଣଂ ବନ୍ଦେ ଜଗଦଗୁରୁମ୍ ।।

ଶ୍ରୀମଦ୍ ଭଗବଦ୍ ଗୀତା ସାକ୍ଷାତ ଭଗବାନ ଙ୍କ ଦିବ୍ୟ ବାଣୀ ଅଟେ । ଏହାର ମହିମା ଅପାର ଅଟେ, ଅପରିମିତ ଅଟେ । ଏହାର ଯଥାର୍ଥ ବର୍ଣ୍ଣନା କେହି କରି ପାରିବେ ନାହିଁ । ଶେଷ, ମହେଶ, ଗଣେଶ ମଧ୍ୟ ଏହାର ମହିମା ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ କରି ପାରିବେ ନାହିଁ ; ଆଉ ମନୁଷ୍ୟ କଥା କ'ଣ କହିବା ! ଇତିହାସ, ପୁରାଣ ଆଦି ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନରେ ରେ ଏହାର ମହିମା ର ଗାନ କରାଯାଇଛି ; ପରନ୍ତୁ ଯେତିକି ମହିମା ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଗାନ କରାଯାଇଛି, ସେସବୁ କୁ ଏକତ୍ରିତ କଲେ ମଧ୍ୟ ଏହା କୁହାଯାଇ ପାରିବ ନାହିଁ ଯେ ଏହାର ମହିମା ଏତିକି ବୋଲି । ସତ୍ୟ କଥା ଏହା ଯେ ଏହାର ମହିମା ପୁର୍ଣ୍ଣତଃ ବର୍ଣ୍ଣନା ହୋଇ ପାରିବ ନାହିଁ । ଯେଉଁ ବସ୍ତୁ ର ବର୍ଣ୍ଣନା ହୋଇ ପାରିବ ତାହା ଅପରିମିତ କେମିତି ହେବ ? ତାହା ତ ପରିମିତ ହୋଇଗଲା ।

ଗୀତା ଏକ ପରମ ରହସ୍ୟମୟୀ ଗ୍ରନ୍ଥ ଅଟେ । ଏଥିରେ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ବେଦ ମାନଙ୍କର ସାର ଭରି ରହିଛି । ଏହାର ରଚନା ଏତେ ସରଳ ଓ ସୁନ୍ଦର ଯେ ଟିକିଏ ଅଭ୍ୟାସ କଲେ ମଧ୍ୟ ମନୁଷ୍ୟ ଏହାକୁ ସହଜରେ ବୁଝି ପାରିବ ପରନ୍ତୁ ଏହାର ରହସ୍ୟ ଏତେ ଗୁଢ ଏବଂ ଗମ୍ଭୀର ଯେ ଆଜୀବନ ନିରନ୍ତର ଅଭ୍ୟାସ କରୁଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଏହା ର ଅନ୍ତ ହୁଏ ନାହିଁ।

ପ୍ରତିଦିନ ନୂଆ ନୂଆ ଭାବ ଉତ୍ପନ୍ନ ହେଉଥାଏ , ଏଥିପାଇଁ ତାହା ସଦା ସର୍ବଦା ନବୀନ ପ୍ରତୀତ ହେଉଥାଏ ଏବଂ ଏକାଗ୍ରଚିତ୍ତ ହୋଇ ଶ୍ରଦ୍ଧା ଓ ଭକ୍ତି ର ସହିତ ବିଚାର କଲେ ଏହାର ପଦ ପଦ ରେ ପରମ ରହସ୍ୟ ଭରି ରହିଥିବା ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ପ୍ରତୀତ ହୁଏ । ଭଗବାନ ଙ୍କ ଗୁଣ, ପ୍ରଭାବ, ସ୍ଵରୂପ, ତତ୍ତ୍ଵ , ରହସ୍ୟ ଏବଂ ଉପାସନା ତଥା କର୍ମ ଏବଂ ଜ୍ଞାନ ର ବର୍ଣ୍ଣନା ଯେଉଁ ପ୍ରକାରେ ଏହି ଗୀତା ଶାସ୍ତ୍ର ରେ କରାଯାଇଛି ସେମିତି ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଗ୍ରନ୍ଥ ମାନଙ୍କରେ ଏକା ସହିତ ମିଳିବା କଠିନ ଅଟେ ; ଭଗବଦ୍ ଗୀତା ଏକ ଏମିତି ଅନୁମେୟ ଶାସ୍ତ୍ର ଅଟେ ଯାହାର ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ଶବ୍ଦ ସଦୁପୋଦେଶ ରେ ପୁରି ରହିଛି । ଗୀତା ରେ ଜଗଦଗୁରୁ ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଯାହା କହିଛନ୍ତି ତାହା ମନୁଷ୍ୟ ପାଇଁ ତାଙ୍କ ଆଶିର୍ବାଦ ସ୍ଵରୂପ ।

ଗୀତା ସର୍ବଶାସ୍ତ୍ରମୟୀ ଅଟେ । ଗୀତା ରେ ସମସ୍ତ ଶାସ୍ତ୍ରର ସାର ଲୁଚି ରହିଛି । ଏହାକୁ ସମସ୍ତ ଶାସ୍ତ୍ରର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ କହିଲେ କୈାଣସି ଅତ୍ୟୁକ୍ତି ହେବ ନାହିଁ । ଗୀତା ର ଭଲଭାବରେ ଜ୍ଞାନ ହୋଇଯିବା ପରେ ସକଳ ଶାସ୍ତ୍ର ର ତତ୍ତ୍ଵବୋଧ ଆପେ ଆପେ ହୋଇଯିବ, ସେଥିପାଇଁ ଅଲଗା ପରିଶ୍ରମ କରିବାକୁ ପଡିବ ନାହିଁ ।

ମହାଭାରତ ରେ ବି କୁହାଯାଇଛି "ସର୍ବଶାସ୍ତ୍ରମୟୀ ଗୀତା" ପରନ୍ତୁ ଖାଲି ଏତିକି କହିବା ମଧ୍ୟ ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ନୁହେଁ ; କାହିଁକି ନା ସମସ୍ତ ଶାସ୍ତ୍ରର ଉତ୍ପତ୍ତି ବେଦ ଠାରୁ ହୋଇଛି, ସମସ୍ତ ଶାସ୍ତ୍ରର ମୂଳ ବେଦ ମାନଙ୍କର ପ୍ରାକଟ୍ୟ ବ୍ରହ୍ମା ଙ୍କ ମୁଖ ରୁ ହୋଇଛି ଏବଂ ବ୍ରହ୍ମା ସାକ୍ଷାତ ଭଗବାନ ଙ୍କ ନାଭି କମଳ ରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇଛନ୍ତି ।

ଗୀତା ଗଙ୍ଗା ଠାରୁ ମଧ୍ୟ ବଡ଼ ଅଟନ୍ତି । ଶାସ୍ତ୍ର ମାନଙ୍କରେ ଗଙ୍ଗା ସ୍ନାନ ର ଫଳ ମୁକ୍ତି ବୋଲି କୁହାଯାଇଛି, ପରନ୍ତୁ ଗଙ୍ଗା ସ୍ନାନ କରୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ସ୍ଵୟଂ ମୁକ୍ତିଲାଭ କରେ କିନ୍ତୁ ଗୀତା ରୂପୀ ଗଙ୍ଗା ରେ ବୁଡ଼ ପକାଉଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ସ୍ଵୟଂ କୁ ମୁକ୍ତ କରିବା ସହିତ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଉଦ୍ଧାର କରିବାର ସମର୍ଥ ହୋଇଥାଏ । ଗଙ୍ଗା ତ ଭଗବାନ ଙ୍କ ଶ୍ରୀଚରଣ ରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇଛନ୍ତି, ଏବଂ ଗୀତା ଭଗବାନ ଙ୍କ ମୁଖାରବିନ୍ଦରୁ ନିଃସୃତ ହୋଇଅଛି । ପୁଣି ଗଙ୍ଗା ତଟ କୁ ଯାଇ ସେଥିରେ ବୁଡ଼ ପକାଇବା ଦ୍ଵାରା ହିଁ ମୁକ୍ତି ମିଳିଥାଏ କିନ୍ତୁ ଗୀତା ଘର ଘର କୁ ଯାଇ ସମସ୍ତ ଙ୍କୁ ମୁକ୍ତିପଥ ଦେଖାଇଦିଏ । ଏହି ସବୁ କାରଣରୁ ଗୀତା କୁ ଗଙ୍ଗା ଠାରୁ ମଧ୍ୟ ବଡ଼ ବୋଲି କୁହାଯାଇଛି ।

ଗୀତା ଗାୟତ୍ରୀ ଠାରୁ ମଧ୍ୟ ବଡ଼ ଅଟନ୍ତି । ଗାୟତ୍ରୀ ଜପ ଦ୍ଵାରା ମୁକ୍ତି ମିଳେ, ଏହା ଠିକ୍ କିନ୍ତୁ ଗାୟତ୍ରୀ ଜପ କରୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ସ୍ଵୟଂ ମୁକ୍ତ ହୁଏ । ପରନ୍ତୁ ଗୀତା ଅଭ୍ୟାସ କରୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ସ୍ଵୟଂ ତରଣ-ତାରଣ ହୋଇଯାଏ । ଯେତେବେଳେ ସ୍ଵୟଂ ମୋକ୍ଷଦାତା ଭଗବାନ ତା'ର ହୋଇ ଯାଆନ୍ତି, ସେତେବେଳେ ମୁକ୍ତି ର କଥା ଆଉ କ'ଣ କହିବା ? ମୁକ୍ତି ତ ଭଗବାନ ଙ୍କ ଚରଣକମଳ ରେ ନିବାସ କରେ ।

ଭଗବାନ ଙ୍କ ବାଣୀ ଗୀତା କୁ ଆମେ ଯଦି ଭଗବାନ ଙ୍କ ଠାରୁ ବଡ଼ ବୋଲି ମଧ୍ୟ କହୁ ତେବେ ବି କିଛି ଅତ୍ୟୁକ୍ତି ହେବ ନାହିଁ । ଭଗବାନ ସ୍ଵୟଂ କହିଛନ୍ତି

"ଗୀତାଶ୍ରୟେ ହଂ ତିଷ୍ଠାମି ଗୀତା ମେ ଚୋତ୍ତମମ୍ ଗୃହମ୍ ।

ଗୀତା ଜ୍ଞାନମୁପାଶ୍ରିତ୍ୟ ତ୍ରିଲୋକାନ୍ ପାଳୟାମ୍ୟହମ୍ ।"

-- ବରାହ ପୁରାଣ

ଭଗବାନ କହୁଛନ୍ତି "ମୁଁ ଗୀତା ର ଆଶ୍ରୟ ରେ ରହିଛି, ଗୀତା ମୋର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଘର ଅଟେ । ଗୀତା ଜ୍ଞାନ ର ଆଶ୍ରୟ ରେ ମୁଁ ଏ ତ୍ରିଲୋକ କୁ ପାଳନ କରୁଛି ।"

ଯେତେବେଳେ ଗୀତା ପାଠ ଦ୍ଵାରା ସହଜ ସୁଲଭ ରେ ଭଗବାନ ମିଳି ଯାଉଛନ୍ତି, ସେହି ସର୍ବଶାସ୍ତ୍ରମୟୀ ଗୀତା ହିଁ ଭଲ ଭାବରେ ପଠନ, ମନନ ଓ କାର୍ଯ୍ୟ ରେ ଲଗାଇବା ଉଚିତ୍ ଅନ୍ୟ ଶାସ୍ତ୍ର ର କି ପ୍ରୟୋଜନ?

ଗୀତା ସୁଗୀତା କର୍ତ୍ତବ୍ଯା କିମନୈ ଶାସ୍ତ୍ର ସଂଗ୍ରହୈ

ଯାସା ପଦ୍ମନାଭସ୍ୟ ମୁଖପଦ୍ମାତ୍ ବିନିସୃତା ।।🙏

ଆଜି ପବିତ୍ର ଗୀତା ଜୟନ୍ତୀ ଉପଲକ୍ଷେ ଏହି ଭଗବାନ ଙ୍କ ବାଙ୍ମୟୀ ବିଗ୍ରହ ସ୍ଵରୂପ ମହାଶାସ୍ତ୍ର ଶ୍ରୀମଦ୍ ଭଗବଦ୍ ଗୀତା କୁ

ଶତ ଶତ ପ୍ରଣାମ କରୁଛୁ 🙏

ମହର୍ଷି ବାଦରାୟଣ ବେଦବ୍ୟାସ ଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କରୁଛୁ🙏

🙏🌹 ଓଁ ନମୋଃ ଭଗବତେ ବାସୁଦେବାୟ 🌹🙏

🔴ପତିତପାବନୀ ଶ୍ରୀମଦ ଭଗବତ ଗୀତା ଜୟନ୍ତୀ ତଥା ମୋକ୍ଷଦା ଏକାଦଶୀର ହାର୍ଦିକ ଶୁଭେଚ୍ଛା ଓ ଅଭିନନ୍ଦନ, ସମସ୍ତେ ଗୀତା ପାଠ କରନ୍ତୁ...!