ମୁଁ ଧର୍ମ

********

********

ମୁଁ ଧର୍ମ ,

ପାପ ପୂଣ୍ୟ ଜଠି ଧରି ଆଜି ବସି

ମାପେ ସବୁ ତୁମ କର୍ମ

ମୁଁ ଧର୍ମ ।

ଆରେ ରେ ପାପିଷ୍ଠ କେଡେ଼ ତୁହି ଶ୍ରେଷ୍ଠ

ଅପେକ୍ଷା ତୁ କର ଦେଖିବି ସମସ୍ତ

କେତେ ଶକତି ତୋ ପୃଷ୍ଠ ।

ଦଶ ମାସ କଷ୍ଟ ସହି ମାତା ପିତା

ଆଣିଲେ ଧରା କୁ ତୋତେ

ସହି କର୍ମ କଷ୍ଟ ପାଳି କଲେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ

ଆଜିକି ଭୁଲିଲୁ ତୁରେ ,

ପାଇ ତୋ ଘରଣୀ କଥା କହୁ ପୁଣି

ଯାଅ ଯାଅ ତୁମେ ବୃଦ୍ଧ ଆଶରମ

ଭାତ ଗଣ୍ଡେ ପାଇଁ ବିକଳେ ଜନନୀ

ଗଡେ ଯାଇ ରାଜ ରାସ୍ତା ର ।

କିମ୍ପା କାରଣରେ ଏତେ ତୋ ବହପ

ଛାତି ପିଟି କହୁ ପୁତ୍ର ପୁତ୍ରୀ ମୋହ

ଅପେକ୍ଷା କର ରେ ଦଣ୍ଡେ ଥୟ ଧର

ପୁତ୍ର ହାତେ ତୋର ନାସିବି ସକଳ ଗରବ ମର୍ମ

ମୁଁ ଧର୍ମ ।

ଗାରିମା ବଳ ରେ ଭୁଲିଲୁ ପୁରୁଷ ପଣିଆ

କୋଉ ବୀର୍ଜ ବଳେ ଦେଖାଉଛୁ ଆଜି ମଣିମା,

ନାରୀ ରକ୍ଷା ପାଇଁ ହୋଇଛୁ ତୁହି ତ ଜନମ

କେଉଁ କାରଣ ରେ ହାରୁଛୁ ନାରୀ ର ତୁ ସନମାନ ?

ମୋର ନିକିତି କୁ ନାହିଁ ତୋର ଡର

ପାପ କରମରେ ବୁଡ଼ିଛୁ ତୁ ନର

କିଛି ଦିନ ପରେ ବିଚାର କରିବି ଯେତେ ସବୁ ତୋର କର୍ମ

ମୁଁ ଧର୍ମ ।

ଧରି ମୋର ନାମ ଜନତା ଙ୍କ କାମ

ମିଛ ମୁଖା ଧାରୀ ହୋଇଛୁ ତୁ ରାମ

ଖାଉଛୁ ଅଧର୍ମ ପୁଞ୍ଜି ,

ଭାବୁଚୁକି ତୁହି ଠକି ଦେଲୁ ମତେ

ଦେହେ ଧଳା ରଙ୍ଗ ରଞ୍ଜି ।

ମୁଁ ଅଟେ ଧରମ ମାପଛି କରମ

ଅବଶ୍ୟ ମିଳିବ ତତେ ଦଣ୍ଡ ମାନ

ଯେବେ ପୁରିଯିବ କଳସିରେ ତୋର କର୍ମ

ମୁଁ ଧର୍ମ ।

ହୋଇ ତୁ ଜନନୀ କନ୍ୟା ଯେ ଭଗିନୀ

ସଂସାର ରେ ବୁଣି ମମତାର ବାଣୀ

ଆଜି ଏ କି ରୂପ ବହିଛୁ ?

ଅର୍ଥ ଲୋଭେ ନାଶ ତୋର ସ୍ୱାମୀ ବାସ କରୁଛୁ ,

ଶାଶୁ ଶଶୁର ଙ୍କୁ ଦଉଛୁ ଯାତନା

ପର ପୁରୁଷରେ ମତି ତୋର ବଣା

ଅପେକ୍ଷା ତୁ କର ପ୍ରତିଦାନ ତୋର

ତରୁ ଲତା ହୁଏ ଆସିଲେ ଯେସନେ ଘର୍ମ

ମୁଁ ଧର୍ମ ।

ଜାଣି ଜାଣି ଏବେ କି କାରଣେ ସରବେ

କରୁଛ ପାପଜ କରମ

ସେଥିପାଇଁ ମୁଁହି ଶମନ ରୂପରେ ବସିଛି ସାଜି ଯେ ଧରମ

ପାପ କର୍ମ ଛାଡି ପୂଣ୍ୟ ରେ ନିବେଶ

ମଙ୍ଗଳ ହୋଇବ ତୁମର ଯେ ଶେଷ

ଅବଶ୍ୟ ସନମାନେ ପୂଜିବି ତୁମର ମର୍ମ

ମୁଁ ଧର୍ମ ।

*********************

*********************

କବି- ବାଦଲ ପଲେଇ

ସ୍ଥାନ- ବାକୁଟଗାଁ, ଖଲ୍ଲିକୋଟ ବ୍ଲକ,ଗଞ୍ଜାମ

ମୁଁ ଧର୍ମ

ବାଦଲ ପଲେଇଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ରଚିତ ଏକ କବିତା