ଓଡ଼ିଆ ଖାଦ୍ୟ ଓ ବୈଜ୍ଞାନିକ ତତ୍ତ୍ଵ

ଓଡ଼ିଆ ଖାଦ୍ୟ କହିଲେ ମୁଖ୍ୟତଃ ଆମ ମନରେ ପଖାଳ ହିଁ ପ୍ରଥମେ ଆସେ। ଓଡ଼ିଶାରେ ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନ ଅନୁଯାୟୀ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ପସନ୍ଦୀୟ ତଥା ନିଜ୍ଵସ ଆଞ୍ଚଳିକ ଖାଦ୍ୟ ରହିଛି। ପ୍ରତ୍ୟେକ ଖାଦ୍ୟର ବୈଜ୍ଞାନିକ ତତ୍ତ୍ଵ ସହ ଔଷଧିୟ ଗୁଣ ମାନ ଭରପୁର ହୋଈ ରହିଛି। ଉତ୍ତମ ଖାଦ୍ୟ ହିଁ ଶରୀର ଓ ମନକୁ ଉର୍ଜା ଯୋଗାଇଥାଏ। ଏଥି ସହିତ ମାଣ୍ଡିଆ ଯାଉ, ଡାଲମା, ସନ୍ତୁଳା, ରସୋଗୋଲା, ଛେନା ପୋଡ଼, ଛେନା ଝିଲି, ଗଜା ଫେଣି ଆଦି ଖାଦ୍ୟ ସହ ଓଡ଼ିଶାର ଅନେକ ପାରମ୍ପରିକ ଖାଦ୍ୟ ମଧ୍ଯ ରହିଛି। ଉପରୋକ୍ତ ଖାଦ୍ୟୁରୁ ଓଡ଼ିଶାରେ ବିଶେଷ କରି ପଖାଳ ହିଁ ଓଡିଆ ଖାଦ୍ୟ ଭାବେ ସାରା ବିଶ୍ୱରେ ନାମ କରିଛି। ଯାହା ପ୍ରତି ଗରିବ ଦିନ ମଜୁରିଆ ଠୁ ଧନୀ ବଡଲୋକ ଘରେ ଖାଇବା ଦେଖିବାକୁ ମିଳେ। ଏପରିକି ପଖାଳ ଏବେ ପଞ୍ଚ ତାରକା ହୋଟେଲରେ ମଧ୍ୟ ଉପଲବ୍ଧ ହୋଇପାରିଛି। ଯାହା ଏବେ ଓଡ଼ିଶା ସହ ଭାରତ ଓ ଅନେକ ଦେଶରେ ମଧ୍ୟ ପଖାଳ ଖାଦ୍ୟ ଭାବେ ନିଜର ଜାଗା ନେଇ ପାରୁଛି। ପଖାଳର ଲୋକାଦୃତି ଓ ପ୍ରସାର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ମାର୍ଚ୍ଚ ମାସ ୨୦ ତାରିଖକୁ ପଖାଳ ଦିବସ ଭାବେ ନାମିତ କରାଯାଇଛି ।

ପଖାଳକୁ ଆମେ ନିରାମିଷ ଓ ଆମିଷ ଖାଦ୍ୟରେ ଗ୍ରହଣ କରି ପାରିବା। ପଖାଳ ସହ ପିଆଜ, କଞ୍ଚା ଲଙ୍କା, ଯେ କୌଣସି ଭଜା, ଚକଟା, ବଡି ଚୁରା, ମାଛ ଭଜା, ଶୁଖୁଆ ପୋଡ଼ା ଆଦି ମନପସନ୍ଦ ଖାଦ୍ୟ ସହ ଗ୍ରହଣ କରି ପାରିବା।

ତେବେ ଆସନ୍ତୁ ଜାଣିବା ପଖାଳ ଖାଦ୍ୟ କିପରି ଭାବେ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଏ ଓ କଣ ରହିଛି ଏହାର ବୈଜ୍ଞାନିକ ତତ୍ତ୍ଵ ଓ ଔଷଧିୟ ଗୁଣ।

# ପଖାଳ ପ୍ରସ୍ତୁତି

ଚାଉଳରୁ ଗରମ ଭାତ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେବ ପରେ ଭାତରେ ପାଣି ମିଶାଇ ପଖାଳ ତିଆରି କରାଯାଉଥିବା ଏହା ଏକ ଓଡ଼ିଆ ଖାଦ୍ୟ । ଏହା ଜଗନ୍ନାଥ ମନ୍ଦିରରେ ତିଆରି ଛପନ ଭୋଗ ଭିତରୁ ଅନ୍ୟତମ। ପଖାଳ ଖରା ଦିନରେ ଓଡ଼ିଆ ଘରମାନଙ୍କରେ ଦେହରୁ ତାତି କମାଇବା ପାଇଁ ତଥା ପେଟ ଗରମ ଓ ଦେହରେ ପାଣି କମିଯିବା ଭଳି ରୋଗର ପ୍ରତିକାର ନିମନ୍ତେ ଖିଆଯାଇଥାଏ । ଭାତକୁ ପାଣିରେ ପଖାଳି ତିଆରି କରାଯାଉଥିବାରୁ ଏହାକୁ ପଖାଳ କୁହାଯାଏ । ଏହାର ପାଣିକୁ ତୋରାଣି କୁହାଯାଏ । ସାଧାରଣତଃ ଖରାବେଳେ ବା ଉପରଓଳି ପଖାଳ ଖିଆଯାଏ ।

ପଖାଳର ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ରହିଛି। ସମୟ ଓ ଶୀତଳ ଅନୁସାରେ ଏହାକୁ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ପଖାଳ ଭାବେ କୁହାଯାଏ। ଯଥା ସହ ପଖାଳ, ବାସି ପଖାଳ, ଚାଇଁ ପଖାଳ, ଦହି ପଖାଳ ଆଦି ନାମ ସହ ପଖାଳରେ ଯାହା ମିଶାଇ ଖାଉ ତାହା ସହିତ ଯୋଡ଼ି ମଧ୍ୟ ପଖାଳର ନାମ କରଣ କରାଯାଏ।

ସଜ ପଖାଳ: ଗରମ ଭାତରୁ ପେଜ ନ ଗାଳି, ସେଥିରେ ଥଣ୍ଡାପାଣି ଦେଇ ଯେଉଁ ପଖାଳ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଏ ତାକୁ ସଜ ପଖାଳ କୁହାଯାଏ । ସଜପଖାଳରେ କାଗିଜି ଲେମ୍ବୁ ଚିପୁଡ଼ି କିମ୍ବା ଦହି ଗୋଳାଇ ଖାଇଲେ ସ୍ୱାଦିଷ୍ଟ ହୋଇଥାଏ ।

ବାସି ପଖାଳ: ଭାତ ପଖାଳିବାର ୧୦-୧୨ ଘଣ୍ଟା ବା ୧ ଦିନ ବା ଆହୁରି କିଛି ସମୟ ରଖି ଏହା ତିଆରି କରାଯାଇଥାଏ । ଏହା କିଛି ପରିମାଣରେ ଟଙ୍କ (ଖଟା) ମଧ୍ୟ ଲାଗିଥାଏ । ଏହା ଖଟା ହୋଇଥିବାରୁ ଏଥିରେ ଲେମ୍ବୁ ବା ଦହି ପକାଇବାର ଆବଶ୍ୟକତା ନ ଥାଏ ।

ଦହି ପଖାଳ: ଏହା ସଜ ବା ବାସି ପଖାଳରେ ଦହି ଓ ଭଜା ଜିରା, ରସୁଣ, ଭୃଷଙ୍ଗ ପତ୍ର ଆଦି ଛୁଙ୍କ ଦେଇ ତିଆରି କରାଯାଇଥାଏ ।

ଚାଇଁ ପଖାଳ : ଏହା ସଜ ଭାତରେ ଗରମ ନ ଛାଡ଼ୁଣୁ ପାଣି ମିଶାଇ ତିଆରି କରାଯାଇଥାଏ ଓ ଗରମ ଗରମ ଖିଆଯାଇଥାଏ । ଏଥିରେ ଗାଈ କ୍ଷୀର ବା ମିଇଁଷି ଘିଅ ପକାଇ ମଧ୍ୟ କେହି କେହି ଖାଇଥାନ୍ତି।

# ବୈଜ୍ଞାନିକ ତତ୍ତ୍ଵ ଓ ଔଷଧୀୟ ଗୁଣ

ପଖାଳ ପିତ୍ତ ନାଶକ । ଚାଇଁ ପଖାଳ ଖାଇ ତା ତୋରାଣି ମୁନ୍ଦେ ପିଇଦେଲେ କୋଷ୍ଠ କାଠିନ୍ୟ, ଅଗ୍ନୀମାନ୍ଦ୍ୟ, ଅଜୀର୍ଣ୍ଣ ଓ ପେଟବ୍ୟଥା ଆଦି ନିବାରିତ ହୋଇଥାଏ । ବାଧିକି ଥିବା ଲୋକର ପଥ୍ୟ ଭାବେ ଏହା ବ୍ୟବହାର କରା ଯାଇଥାଏ । ହାଣ୍ଡି କାଞ୍ଜିଦ୍ୱାରା ପେଟ ଥଣ୍ଡା ରହେ । ପିତ୍ତ ରୋଗ ବିସୂଚିକା, ଅତିସାର ଇତ୍ୟାଦିରେ ପଖାଳ ତୋରାଣି ଅତ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରଶମନକାରୀ ଓ ଉପକାରୀ ଅଟେ । ମୂତ୍ରକୃଚ୍ଛ ରେ ପଖାଳ ଉପକାରୀ ଅଟେ । କଫ ପ୍ରଧାନ ରୋଗରେ ବାସି ପଖାଳ ଦେବା ଉଚିତ ନୁହେଁ । ପିତ୍ତ ଆଉ ବାତ ରୋଗଗୁଡ଼ିକରେ ସ୍ଥାନ ବିଶେଷରେ ପଖାଳ ଦିଆଯାଇ ପାରିବ ।

ଆସାମ କୃଷି ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟର ମଧୁମିତା ବରୁଆ ଓ ଗୁଣଜିତ ଗୋସ୍ୱାମୀଙ୍କଦ୍ୱାରା କରାଯାଇଥିବା ଏକ ଗବେଷଣା ଅନୁସାରେ ୧୦୦ଗ୍ରାମ ଭାତରେ ମାତ୍ର ୩.୪ମିଲି ଗ୍ରାମ ଲୌହ ରହିଥାଏ । କିନ୍ତୁ ୧୨ଘଣ୍ଟା ପଖାଳ ହେଲା ପରେ ଲୌହ ପରିମାଣ ୭୩.୯୧ମିଲି ଗ୍ରାମକୁ ବଢ଼ି ଯାଇଥାଏ । ସେହିପରି ସୋଡ଼ିଅମ ୪୭୫ ମିଲି ଗ୍ରାମରୁ କମି ୩୦୩ମିଲି ଗ୍ରାମ, ପୋଟାସିଅମ ୮୩୯ମିଲି ଗ୍ରାମ ଓ କ୍ୟାଲ୍‌ସିଅମ ୨୧ମିଲି ଗ୍ରାମରୁ ବଢ଼ି ୮୫୦ମିଲି ଗ୍ରାମ ହୋଇ ଯାଇଥାଏ । ସାଧା ଭାତରେ ଥିବା ଫାଇଟିକ ଏସିଡ଼ ଓ ଓଲିଗୋସାକାରାଇଡ଼ସ୍ ଯୋଗୁ ଏହାକୁ ହଜମ କରିବାରେ ଅସୁବିଧା ହୋଇଥାଏ କିନ୍ତୁ ପଖଳାଯିବା ପରେ ଏ ଅସୁବିଧା ଦୂର ହୋଇ, ହଜମ କ୍ରିୟା ସହଜ ହୋଇଥାଏ ।

ଶ୍ରୀ ଜ୍ଞାନ ରଞ୍ଜନ ବିଶ୍ଵାଳ

ସାମ୍ବାଦିକ, କୋଣାର୍କ, ପୁ

ରୀ, ମୋ - ୯୧୭୮୦୫୦୭୦୩

ଓଡିଆ ଖାଦ୍ୟ ଓ ବୈଜ୍ଞାନିକ ତତ୍ତ୍ଵ

ଉତ୍ତମ ଖାଦ୍ୟ ହିଁ ଶରୀର ଓ ମନକୁ ଊର୍ଜା ଯୋଗାଇଥାଏ