ସେଦିନ କାହିଁ କେଜାଣି ମନରେ ଦୁଶ୍ଚିନ୍ତା ଭରି ରହିଥିଲା । ମନ ବିଚଳିତ ଥିଲା । , ବାସ୍ ଚୁପଚାପ ବସି ମନ ଟା କିଛି ଗୋଟେ ଭାବୁଥିଲା , ସେଇ ଭାବନା ରାଜ୍ୟରୁ ମନ ବାହାରୁ ନଥିଲା । ଏମିତି ମନ ହଉଥିଲା ଏ ଜିବନ ଟା ହାରିଦେବି , ମଣିଷ ଜନ୍ମ ପାଇଚି କିନ୍ତୁ କାହାରି କାମରେ ଆସୁନି । ନା କିଛି ନିଜ ପାଇଁ କରିଛି ନା ମୋ ପରିବାର ପାଇଁ ନା ସମାଜ ପାଇଁ । ବାସ୍ ଏମିତି କେତେ କଣ ମନରେ ଆସୁଥିଲା ।

ସେତେବେଳେ ଫୋନ ଟା ରିଙ୍ଗ ହେଲା , ଜଣେ ପରିଚିତ ଭଉଣୀ ଙ୍କ କଣ୍ଠ ସ୍ୱର ଥିଲା ଜାଣିପାରିଲି । ସେପଟୁ ଉତ୍ତର ଆସିଲା ଦିଦି ଗୋଟେ ବ୍ଲଡ଼ ଦରକାର ଥିଲା , ମିଳିପାରିବ କି? କିଛି ନା ଭାବି ହଁ କରିଦେଇଥିଲି । ପୁଣି ସେଇ ଭାବନା ରାଇଜରେ ନିଜକୁ ହଜେଇ । ଅଧ ଘଣ୍ଟା ପରେ ପୁଣି କଲ ଆସିଲା ଦିଦି ହେଲା କି କିଛି , ମନ ପଡ଼ିଲା ଆରେ ମୋତେ କରିବାର ଅଛି । କହିଲି ୫ ମିନିଟ ଭିତରେ ଜଣାଉଛି ରୁହ । ମୋର ବ୍ଲଡ଼ ଗ୍ରୁପ ମ୍ୟାଚ୍ କରେ କିନ୍ତୁ ଦେଇପରେନି କୌଣସି ନା କୌଣସି କାରଣରୁ ବିଚ୍ୟୁତ ହେଇଯାଏ । ଏଥର ଭାବିଲି ଯାଇକି ଚେଷ୍ଟା କରି ଆସିବି କାଳେ ଏଇଥର ଦେବା ପାଇ ଯୋଗ୍ୟ ହେଇ ପାରିବି। ମନ ଭଲ ନଥିଲା କିନ୍ତୁ ବାହାରିଲି ମେଡିକାଲ ଅଭିମୁଖେ । ଆଉ ସେଦିନ ଭାଗ୍ୟ ବଶତଃ ମୁଁ ଯୋଗ୍ୟ ହେଇଥଲି ଦେବା ପାଇଁ । ସେଇ ବିଷାଦ ପୂର୍ଣ୍ଣ ମୁହଁ ମୋର ଟିକେ ଖୁସି ରେ ଝଲକିଲା । ବ୍ଲଡ଼ ଦେଇ ଘରକୁ ଆସିଲା ଲାଗିଲା ସତେ ଯେମିତି କିଛି ଗୋଟେ ଭଲ କାମ ଟେ କରିଛି। ସେଇ ଖୁସି ଟା ମନକୁ ଗୋଟେ ଶାନ୍ତି ଦଉଥିଲା । ସେଇ ଖୁସି ଯାହାକି ଶବ୍ଦରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରି ହବନି ।

ଘରେ ପାଦ ଦଉ ଦଉ ମା ଙ୍କ ପ୍ରଶ୍ନ ଆରମ୍ଭ । କୁଆଡେ ଯାଇଥିଲୁ କଣ ପାଇଁ ଯାଇଥିଲୁ? କି ଦରକାର ଥିଲା ? ଏମିତି କେତେ କଣ । ତାଙ୍କ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ଦବା ପୂର୍ବରୁ ଫୋନ ଟା ପୁଣି ରିଙ୍ଗ କରିଥିଲା । ପୁଣି ମାଁଙ୍କ କଟାକ୍ଷ କଥା ଆସୁ ଆସୁ ମହାରାଣୀଙ୍କ ଫୋନ ବାଜିଲାଣି ସତେ ଯେମିତି ଗୋଟେ ବିରାଟ ବଡ଼ କାମ କରି ଆସିଛନ୍ତି ଆଉ ସେ ୟାଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ସହ ଫୁଲଗୁଛ ଯେମିତି ଦେବେ । ସେପଟୁ ଜଣେ ଭାଇ ଙ୍କ ପ୍ରଶ୍ନ ସେଇଟା ପୁଣି ତାଙ୍କର ଭାଷା , ତାଙ୍କ ଭାଷାରେ କହିଲେ ତୁମୀ ସେ କି ଯେ ମୋର୍ ମା କେ ରକ୍ତ ଦେଇଛନ । ମୁଁ ହଁ କହିଲି , ପୁଣି ସେ କିନ୍ତୁ ତୁମେ ତ ଗୋଟେ ଝିଅ ପରି ଲାଗୁଛନ । ଝିଅ ଟେ ହେଇ ମୋର ମା କେ ତୁମି ବ୍ଲଡ଼ ଦେଲ । କହିଲି ହଁ । ସେଠୁ ପୁଣି ଗଦଗଦ କଣ୍ଠରେ ଶୁଭିଲା ଦିଦି ମୋର ମାଆ ଛଡ଼ା ଏ ଦୁନିଆରେ ମୋର କେହି ନାଇ । ସେତେବେଳେ ମୋର ଫୋନ ଭୁଲ ରେ ସ୍ପିକରରେ ବାଜିଗଲା ଆଉ ଶୁଭିଲା ମୁଁ ଶୁଣିଥିଲି ଭଗବାନ୍ ଅଛନ୍ତି ଆଉ ଦରକାର ପଡ଼ିଲେ ମଣିଷ ରୂପରେ ଆସି ବି ଥାଆନ୍ତି । ଆଉ ମୋର୍ ମାଆ ର ଜୀବନ ବଞ୍ଚେଇବାର୍ ଲାଗି ଭଗବାନ୍ ତୁମକୁ ପଠେଇଲେ । ଭଗବାନ୍ ତୁମକୁ ସବୁ ବେଳେ ଖୁସିରେ ରଖନ୍ତୁ ଦିଦି ।କନ୍ଧମାଳ ଜିଲ୍ଲାରେ ମୋର୍ ଘର , ସେଠୁ ବରହମ୍ପର ଆଣିଲି ଅପରେସନ ଲାଗି । ଏଠି ରକ୍ତ ଦରକାର ପଡ଼ିଲା । ଆଜି ବହୁତ୍ ଚେଷ୍ଟା କରିଲି କିନ୍ତୁ ହାର ମନିଗଲିଁ ନ। ଗୁଟେ ଭାଇ ଭେଟ ହେଲେ ଆଉ କହିଲେ ହେଇଯିବ , ମୁଇଁ ଦେଖିପରିଲିନି ତୁମକୁ ସେ ଭାଇ କହିଲେ ତୁମେ ମୋର୍ ମା କେ ରକ୍ତ ଦେଉଛ ଆଉ ତୁମର ନମ୍ବର ଟା ଦେଲେ । କିଛି ଦେଇ ପାରିବିନି କିନ୍ତୁ ଥରେ ସେଇ ଭଗବାନ୍ ସଙ୍ଗେ କଥା ହେଇଯିବ ଭାବି କଲ କରିଥିଲି । ସବୁ ଆଶ ଛାଡ଼ି ଦେଇଥିଲି ଖାଲି ସେ ଭଗବାନ୍ ଉପରେ ସବୁ ଛାଡ଼ିଥିଲି ଆଉ ତମେ ଆସିଗଲା । ତୁମ ପାଖରେ ମୁଇଁ ଚିର ରୁଣୀ ।

କହିଲି ଦିଦି ବୋଲି କହି ପୁଣି ରୁଣି କରୁଛନ୍ତି । ଗୋଟେ ଭଉଣୀର ବି କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଥାଏ ତା ଭାଇ କୁ ସାହାର୍ଯ୍ୟ କରିବାକୁ ଆଉ ମୁଁ ସେ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ କରିଛି । ସେ କହିଲା ଆଜିଠୁ ମୁଁ ମୋ ଭଉଣୀ କୁ ପାଇଗଲି ।

କହିଲି ଭାଇ ମୁଁ ଏ ପାଖରେ ରହୁଚି ଦରକାର ପଡିଲେ କହିବେ । ହଉ ଦିଦି ଠିକ୍ ଅଛି କହି ଫୋନଟେ କାଟିଦେଲେ।

ମା ମୋର ଠିଆ ହୋଇ ସୁନୁଥାନ୍ତି କହିଲି ଆଉ କିଛି କହିବ ? ସେ କହିଲେ ନାଇ ଥାଉ ସବୁ ଉତ୍ତର ପାଇଗଲି।

ମୁଁ ବସି ଭାବିଲି ଯୋଉ ଜୀବନ କୁ ମୁଁ ତୁଚ୍ଛ ବୋଲି ଭାବୁଥିଲି ସେଇ ଜୀବନ ଆଜି ମୋତେ ଗୋଟେ ବଞ୍ଚିବାର ନୂଆ ରାସ୍ତା ଦେଖେଇଲା , କାହାର କାମରେ ଆସିପରିଲି । ଭଗବାନ୍ ଙ୍କୁ ମନେ ମନେ ବହୁତ୍ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଲି କହିଲି ସତରେ ଭଗବାନ୍ ଅଛନ୍ତି । ନହେଲେ ମୋତେ ଜୀବନର ଏତେ ବଡ ଶିକ୍ଷା ଦେଇ ନଥାନ୍ତେ । କେବେ ଯୋଗ୍ୟ ହେଉନଥିବା ଲୋକ ଆଜି ଜଣଙ୍କ ଜୀବନ ବଞ୍ଚାଇବା କାମରେ ଆସିଲା। ଯୋଉ ଜୀବନରେ କିଛି କରିପାରିନି ସେଇ ଜୀବନରେ ଜଣଙ୍କ ଜୀବନ ବଞ୍ଚେଇ ଭଗବାନ୍ ବନିଗଲି। ହୁଏ ତ ଯଦି ସେଇ ଦୁଶ୍ଚିନ୍ତା ରେ ପଡ଼ି ମୁଁ କିଛି କରିଦିଅନ୍ତି ତାହେଲେ ହୁଏତ ଏ ଭାଗ୍ୟବାନ ବନିବାର ସୁଯୋଗ ହରେଇଥାନ୍ତି ।

ସମସ୍ତଙ୍କ ଜୀବନରେ ସୁଖ ଦୁଃଖ ଲାଗି ରହିଛି , ସୁଖ ସମୟ ଟା ବହୁତ୍ ଜଲଦି ଚାଲିଯାଏ ଜଣା ପଡେନି , ଜଣା ପଡ଼େ ସେଇ ଦୁଃଖ ସମୟ ଯାହା କି ବହୁତ୍ କିଛି ଶିଖେଇ ଦେଇ ଯାଏ ।

ଯେମିତି କି ମୋ ଜୀବନର ଏଇ ରକ୍ତ ଦାନଟି।

" ରକ୍ତ ଦାନ ଜୀବନ ଧନ୍ୟ "