ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ ତତ୍ତ୍ୱ ଓ ତଥ୍ୟ ଭାଗ : ୨

ଜୟ ଜଗନ୍ନାଥ, ଓଁ ନମୋ ଭଗବତେ ବାସୁଦେବାୟ । ସଚ୍ଚିଦାନନ୍ଦ ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥ. ସ୍ୱୟଂ ସତ, ଚିତ୍ତ, ଆନନ୍ଦ ସ୍ୱରୂପ ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ ହେଉଛନ୍ତି ତତ୍ତ୍ୱତଃ ଅନନ୍ତ, ଅନାଦି, ଆଦିମୂଳ, ସେ ବି ଲୀଳାମୟ, ରହସ୍ୟମୟ ଓ ଗୁଢତତ୍ତ୍ୱମୟ. ସେ ସ୍ୱୟମ୍ଭୁ ତଥା ସ୍ୱୟଂ ପ୍ରକାଶ ମଧ୍ୟ । ତଥାପି ସେ ଭାବବିନୋଦିଆ ଓ ସବୁ ଭାବକୁ ଗ୍ରହଣ କରୁଥିବାରୁ ଭାବଗ୍ରାହୀ ।

*ଶାସ୍ତ୍ର କହେ “ନ କାଷ୍ଠେ ବିଦ୍ୟତେ ଦେବ, ପାଷାଣେ ନ ଚ ମୁର୍ଣ୍ମୟେ, ଭାବ ହି ବିଦ୍ୟତେ ଦେବ ଭାବଗ୍ରାହୀ ଜନାର୍ଦ୍ଦନ ।”*

ଖାଲି ସେତିକି ନୁହେଁ ସେ ଆତ୍ମା ସ୍ୱରୂପରେ ନିରାକାର ପରଂବ୍ରହ୍ମ ହୋଇ ଵି ଭକ୍ତର ଭାବରେ ସଗୁଣ ସାକାର ଦାରୁବ୍ରହ୍ମ । ପୃଥିବୀର ସବୁ ବର୍ଣ୍ଣ , ସବୁ ଧର୍ମ, ସବୁ ଆଦର୍ଶ, ସବୁ ବିଶ୍ୱାସ ତଥା ସମସ୍ତ ଦର୍ଶନର ସମାହିତ ବିଗ୍ରହ । ଅନ୍ୟ ପ୍ରକାରେ କହିଲେ ସବୁବର୍ଣ୍ଣ , ଧର୍ମ, ଆଦର୍ଶ, ବିଶ୍ୱାସ, ତଥା ସମସ୍ତ ମତ ଓ ପଥ (ଦର୍ଶନ )ତାଙ୍କଠାରେ କେନ୍ଦ୍ରୀଭୂତ ହୋଇଛି । ତୁମ୍ଭର ଏହି ଅପୂର୍ବ ସ୍ଵଭାବକୁ ଅଜ୍ଞାନୀ ମନ୍ୟୁଷ ବା ବୁଝିବ କିପରି ?

ସେଥିପାଇଁ ହେ ପରମପୁରୁଷ, ହେ ସଚ୍ଚିଦାନନ୍ଦଘନ ତୁମକୁ ଆମ୍ଭେ ମୂଢ଼ମାନେ ଅବତାର ବିବେଚନା କରନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ସକଳ ଅବତାର ଯେ ତୁମଠାରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୁଅନ୍ତି ଓ ତୁମଠାରେ ବିଲୀନ ହୁଅନ୍ତି ।

*ଶାସ୍ତ୍ର କହେ “କୋଟି କୋଟି ଯେ ଅବତାର, ଜଗନ୍ନାଥ ଅଂଶୁ ବାହାର ।”*

ଏବେ ଆସନ୍ତୁ ଏକ ପ୍ରାଣ ଏକ ମନରେ ଭଜନ୍ତୁ “ହେ ଜଗନ୍ନାଥ, ହେ କରୁଣା ସାଗର କୃପା କରି ବରଷୁ କରୁଣା, ସମୂଳେ ଧ୍ବଂସ ହେଉ ଭୁତାଣୁ କରୋନା । ଜୟ ଜଗନ୍ନାଥ