*ମୃଦଙ୍ଗେ ମାଧବ*

1568 ମସିହା l ଉତ୍କଳ ର ପୁରପଲ୍ଲୀ ରେ ଭୟ ର ବାତାବରଣ l ଉତ୍କଳ ରାଜା ମୁକୁନ୍ଦଦେବ ବଙ୍ଗଳା ଶାସକ ସୁଲେମାନ କରାନୀ ର ପ୍ରଧାନ ସେନାପତି କଳାପାହାଡ ଦ୍ୱାରା ପରାଜିତ l ଉତ୍କଳ ଏବେ ପରାଧୀନ l ସମସ୍ତେ ଭୟବିତ l ଧ୍ବଂସଲୀଳା ର ବିକଟ ଗର୍ଜନ ସବୁ ଆଡେ ଶୁଭୁଛି l କଟକ ରେ ଧ୍ୱଂସ ର ଲୀଳା ରଚନା କରି ଆଗକୁ ବଢ଼ି ଚାଲିଛି କଳାପାହାଡ଼ l ଲକ୍ଷ୍ୟ ଉତ୍କଳ ଆରାଧ୍ୟ ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ ଙ୍କୁ ନଷ୍ଟ କରିବା l ଓଡ଼ିଆ ଜାତି ର ଅସ୍ମିତା କୁ ଜାଳି ପୋଡି ପାଉଁଶ କରିବା ର ଶପଥ ନେଇଛି କଳା ପାହାଡ଼ l

ସୈନ୍ୟ ସାମନ୍ତ ଙ୍କୁ ଧରି ଧାଇଁଚି କଳାପାହାଡ଼ ଶ୍ରୀ କ୍ଷେତ୍ର ଅଭିମୁଖେ l ଆକାଶ ରେ ଘୋଟି ଯାଇଛି କଳା ହାଣ୍ଡିଆ ମେଘ ସତେ ଯେମିତି ଉତ୍କଳ ର ଗୌରବ ମୟ ଇତିହାସ ଆଜି ବିଲୁପ୍ତ ହେବାକୁ ଯାଉଛି l ଝିପି ଝିପି ବର୍ଷା ଚାଲିଛି l ରାତି ର ଘନ ଅନ୍ଧାର ରେ ଏକ ମଠ ରେ ବସି ଏ ସବୁ ବୃତାନ୍ତ ଶୁଣୁଥାନ୍ତି ବିଶର ମହାନ୍ତି ପୁରସ୍ତମ ପଣ୍ଡା ଙ୍କ ଠାରୁ l ରାତି ପାହିଲେ କଳାପାହାଡ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରେ ପଶିବ ଏହା ଭାବି ଚିନ୍ତା ପ୍ରକାଶ କରୁଛନ୍ତି ବିଶର ମହାନ୍ତି l ପଣ୍ଡା କହିଲେ "ଠାକୁର କଣ ସିଂହାସନ ରେ ଅଛନ୍ତି କି, ପୂର୍ବ ସମ୍ବାଦ ପାଇ ରାଜା ଶ୍ରୀ ବିଗ୍ରହ ଙ୍କୁ ଗୋପ୍ୟ କରିଛନ୍ତି l" ଏହାଶୁଣି ବିଶର ଙ୍କ ମୁହଁ ଶୁଖିଗଲା l ନିଜର ଅତି ଆପଣାର ଦିଅଁ ଙ୍କ ଏତାଦୃଶ ଅବସ୍ଥା କଥା ଭାବି ହୃଦୟ ତାଙ୍କ ଛୀନଭିନ୍ ହେଇଯାଉଥାଏ l ଭାବୁଥାନ୍ତି "ଛପନ ଭୋଗୀ ମୋ ସାଆନ୍ତ କଣ ଖାଉଥିବେ କେଜାଣି l କେମିତି ଥିବେ ମୋ ପ୍ରଭୁ l" ଏମିତି ଭାବୁ ଭାବୁ ତାଙ୍କୁ ନିଦ ଲାଗି ଯାଇଛି l

ହଠାତ କାହା ଶୀତଳ ସ୍ପର୍ଶ ରେ ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଗଲା l ଚାରିଆଡେ ମଳୟ ପବନ ପୁରି ଉଠୁଛି ଏବଂ ଚୁଆ ଚନ୍ଦନ ର ଅପୂର୍ବ ମହକ l ଚାରି ଆଡେ ଖୋଜି ପକାଇଲେ ପକାନ୍ତି ପଣ୍ଡାଙ୍କୁ l କିନ୍ତୁ ପାଖରେ କେହି ନାହାନ୍ତି l ସାମ୍ନା ରେ ଏକ ଦିବ୍ୟ ଜ୍ୟୋତି ତା ମଧ୍ୟରେ ଦୁଇଟି ଗୋଲ ଗୋଲ ଆଖି ତାଙ୍କୁ ଦିଶୁଛି l ତା ମଧ୍ୟରେ ଦିଶି ଯାଉଛି ପୁରସ୍ତମ ପଣ୍ଡା ଙ୍କ ମୁହଁ ଆଉ କହୁଛନ୍ତି " ଉଠ ବିଶର ଉଠ.. ତୁ ପୁରା ମୋତେ ଉଦ୍ଧାର କରିବୁ ଉଠ l ଚାଲିଆ ପୁରୀ ଜଲଦି ହଁ ଜଗନ୍ନାଥ ପୁରୀ l ନେ ଏ ମୃଦଙ୍ଗ, କାନ୍ଧରେ ପକା ଆଉ ବଜା l" ଚମକି ପଡିଲେ ବିଶର l ସବୁ ଉଭେଇ ଗଲା ତାଙ୍କ ଆଗରୁ ଆଉ ଭାବିଲେ "ମୋ ବାପ ଅଜା ଚଉଦ ପୁରୁଷ ରେ କେହି ମୃଦଙ୍ଗ ବଜାଇ ନାହାନ୍ତି ମୁଁ କେମିତି ବଜେଇବି ଆଉ ସକଳ ଜଗତ କର୍ତ୍ତା ଙ୍କୁ ମୁଁ ଉଦ୍ଧାର କରିବି! " କିନ୍ତୁ ଏଡ଼େଇ ପାରି ନାହାନ୍ତି ପ୍ରଭୁ ଙ୍କ ବାର୍ତ୍ତା କୁ l ବାହାରି ପଡିଲେ ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ର ସେଇ ଅଧ ରାତି ରେ l ସୂର୍ଯ୍ୟ ଙ୍କ ପ୍ରଥମ କିରଣ ପଡିବା ପୂର୍ବରୁ ବାଇଶି ପାହାଚ ରେ ବିଶର l ବିକଳ ହେଇ ଧାଉଥାନ୍ତି l ଅଧା ପାହାଚ ଛଡିଥାନ୍ତି ପୁରସ୍ତମ ପଣ୍ଡା ଦେଖା ହେଇଗଲେ l ବିଶର ସ୍ଥମ୍ଭୀଭୂତ l ହସି ଦେଇ ଧରେଇ ଦେଲେ ମୃଦଙ୍ଗ l ଆଉ କହିଲେ " ନିଅ ତୁମ ମୃଦଙ୍ଗ ପ୍ରଭୁ ଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବ l" ଏତିକି ଶୁଣି ଛଳ ଛଳ ହେଇଗଲା ବିଶର ଙ୍କ ଆଖି... ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଭାବରେ ଆପେ ଆପେ ବାଜିବାକୁ ଲାଗିଲା ମୃଦଙ୍ଗ l

ମଧ୍ୟାହ୍ନ ର ଭୀଷଣ ସୂର୍ଯ୍ୟତାପ ସହ ଶ୍ରୀ ମନ୍ଦିର ସିଂହଦ୍ୱାର ଭାଙ୍ଗି ଅନେକ ନର ସଂହାର କରି ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରେ ଧସେଇ ପଶିଲା କଳାପାହାଡ l ରତ୍ନ ସିଂହାସନ ରେ ପ୍ରଭୁ ନାହାନ୍ତି ଦେଖି ରାଗ ଜର୍ଜରିତ ସେ l ଏ ଜାତି ଯେବେ ପରାଜିତ ହେଇଛି ତା ପଛରେ କିଛି ଦେଶଦ୍ରୋହୀ ମାନ ରହି ଆସିଛନ୍ତି l ସେଥି ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ଦାନ ପାହାନ୍ତା ସିଂ l କହିଦେଲା ଶ୍ରୀ ଜୀଉ ଙ୍କ ଗୋପ୍ୟସ୍ଥାନ ହାତୀପଡା -ଛ ପଲ୍ଲୀ l ଧାଇଁଲା ଯବନ ଚିଲିକା ଅଭିମୁଖେ l ଦେଶଦ୍ରୋହୀ ବିଶ୍ୱାସଘାତକ ତାକୁ ବାଟ କଢେଇ ନେଇ ପହଞ୍ଚାଇ ଦେଲା ନେଇ ଶ୍ରୀଜୀଉ ଙ୍କ ପାଖରେ l ସେଠି ଥିବା ସେବାୟତଙ୍କୁ ନୃଶଂସ ଭାବେ ହତ୍ୟା କଲା ଯବନ l ଶ୍ରୀ ଦାରୁ ବ୍ରହ୍ମ ଙ୍କୁ ପାଣି ରେ ଓଟାରି ଓଟାରି ଆଣି ହାତୀ ଉପରେ ଲଦି ଦେଇ ବାନ୍ଧି ଦେଲା l ଏ ଦୃଶ୍ୟ ଦେଖି ଉତ୍କଳ ର ଜନ ସମୁଦ୍ର କାନ୍ଦ ବୋବାଳି ପକେଇଲେ l ସବୁ ଆଡେ ଗୋଟେ ଚିତ୍କାର "ରକ୍ଷା କର ପ୍ରଭୁ ରକ୍ଷା କର ନିଜକୁ ରକ୍ଷା କର l ଆମେ ପଛେ ମରି ଯାଉ ତୁମେ ରହିଯାଅ l ପ୍ରଭୁ ରକ୍ଷା କର l" ଦାଣ୍ଡ ରେ ଆବଳବୃଦ୍ଧବନିତା ଗଡି ଯାଉଥାନ୍ତି ଏବଂ କୁଳବଧୂ ମାନଙ୍କ ରୋଦନ ରେ ଉତ୍କଳ ଭୂମି ଫାଟି ପଡୁଥାଏ l ଅନେକ ଲୋକ ପ୍ରତିହତ କରିବାକୁ ଯାଇ ମୃତ୍ୟୁ ପାଇଲେ l ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ର ସକଳ ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟ ଯାହା ପାଇଁ ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ହୁଏନି, ସେ ଆଜି ଝୁଲୁଛନ୍ତି କଳାପାହାଡ ର ହାତୀ ଉପରୁ, ଗୋଟିଏ ଶକ୍ତ ଦଉଡି ରେ ବନ୍ଧା ହୋଇ l ଏ ମର୍ମ ବିଦାରକ ଦୃଶ୍ୟ ଦେଖି ସମସ୍ତେ ମ୍ରିୟମାଣ ଆଉ ଭାବୁଥାନ୍ତି ଏ ଦୃଶ୍ୟ ଦେଖିବା ଆଗରୁ ଏ ପିଣ୍ଡ ରୁ ପ୍ରାଣ କାଇଁ ଚାଲି ଗଲାନି ଯେ l

ଏସବୁ ସତ୍ତ୍ୱେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ଙ୍କୁ ଆଧାର କରି ପିଛା କରୁଛନ୍ତି ବିଶର l ଏ ହୃଦୟ ଫଟା ଦୃଶ୍ୟ କୁ ସାମ୍ନା କୁ ଦେଖି ସମ୍ଭାଳି ପାରୁ ନଥାନ୍ତି l ଆଖିରୁ ଧାର ଧାର ହେଇ ଲୁହ ବହି ଯାଉଥାଏ l ଲାଗୁଥାଏ ହୃଦୟ କୁ ଯେମିତି କିଏ ତୀକ୍ଷ୍ମ ତରବାରି ରେ ବିଦୀର୍ଣ୍ଣ କରି ଦେଉଛି l ମ୍ରିୟମାଣ ହେଇ ପଡୁଥାନ୍ତି l ଦୂର ରୁ ଦିଶୁଗଲା ହାତୀ ପିଠି ରେ ଚକା ନୟନ ସତେ ଯେମିତି ହାତ ବଢ଼େଇ ଡାକୁଛନ୍ତି ଆଉ କହୁଛନ୍ତି "ଆ ବିଶର ଆ ମୁଁ ତୋ ଅପେକ୍ଷା ରେ l ଦମ୍ଭ ଧର ଆ l" ପ୍ରଭୁ ଙ୍କ ସେଇ ଚକା ନୟନ ବିସର ମହାନ୍ତି ଙ୍କ ମନରେ ମଧ୍ୟରେ ଏକ ଅଦମ୍ୟ ଶକ୍ତି ଭରି ଦେଉଥାଏ l କେତେ ନଦୀ ନାଳ ଜଙ୍ଗଲ ଦେଇ ଧାଇଁଲେ l ଲକ୍ଷ୍ୟ କେବଳ ଶ୍ରୀ ଜୀଉ ଙ୍କ ସୁରକ୍ଷା l ଭ୍ରୁକ୍ଷେପ କରି ନାହାନ୍ତି ରାସ୍ତା ରେ ପଡୁ ଥିବା କଣ୍ଟା କୁ l କାଳେ ଟିକେ ବିଳମ୍ୱ ହେଇଗଲେ ମୁଁ ପ୍ରଭୁ ଙ୍କୁ ପାଇବିନି l ଅନେକ ଥର ପଡି ଯାଉଛନ୍ତି ପୁଣି ଉଠି ଧାଉଛନ୍ତି l ସତେ ଯେମିତି ଅନାଦି ଅନନ୍ତ ଅନେକ ଦୂର ରୁ ତାଙ୍କ ବାହୁ ପ୍ରସାରି ତାଙ୍କୁ ଟାଣି ନେଉଛନ୍ତି l

ସତରେ ଭକ୍ତ ଜୀବନ ରେ କେବେ ଏମିତି ପରୀକ୍ଷା ଦେବାକୁ ପଡିବ ବୋଲି ବୋଧେ କେବେ କେହି ଭକ୍ତ ସ୍ବପ୍ନ ରେ ଭାବି ବି ନଥିବେ l କି ଲୀଳା ପ୍ରଭୁ ତୁମର, ତୁମକୁ ଯେ ଧରେ ତୁମେ ତାର ସର୍ବସ୍ବ ତୁମ ବିନା ତା ପାଇଁ ଜଗତ ରେ କିଛି ନାହିଁ l ତୁମକୁ ଛାଡିଲେ କଣ, କିଛି କଳ୍ପନା ତ ଦୂର କଥା ସେ କଣ ନିଶ୍ୱାସ ନେଇପାରିବ l

ଇତିମଧ୍ୟରେ ବାଲେଶ୍ୱର ମେଦିନୀପୁର ଅତିକ୍ରମ ହେଇ ସାରିଲାଣି କଳାପାହାଡ଼ ସେନା l ବଙ୍ଗ ଦେଶ ଗଙ୍ଗା ନଦୀ କୂଳ ରେ ଅଟକି ଗଲା କଳାପାହାଡ଼ ସେନା l କଳା ପାହାଡ଼ ଭାବିଲା ଏହିଠାରେ ମୁଁ ନିଜ ହାତ ରେ ସନାତନ ସଂସ୍କୃତି କୁ ଲୋପ କରିଦେବି l ଶଗଡ଼େ ଶଗଡ଼େ କାଠ ଠୁଳ କଲା ତା ମଧ୍ୟରେ ଶ୍ରୀ ଜୀଉ ଙ୍କୁ ପୁରେଇ ଦେଇ ଅଗ୍ନି ସଂଯୋଗ କଲା l ସେ ଅଗ୍ନି ଏତେ ଭୟଙ୍କର ଥିଲା କି ତାଳ ଗଛ ଉଚ୍ଚା ଯାଏଁ ତାର ଶିଖା ଛୁଉଁଥାଏ l ଦୂରୁ ରୁ ଧାଇଁ ଆସୁଥିବା ବିଶର ଅଗ୍ନି ଶିଖା ଦେଖି ବିବ୍ରତ ହେଇ ପଡିଲେ l ମନ କୁ ଚାଲି ଆସୁଥାଏ ଅନେକ ଅଶୁଭ କଥା l ପୁଣି ଏପଟେ ନିଜ ଆରାଧ୍ୟ ପ୍ରଭୁ ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥ ଙ୍କ ଚିନ୍ତା ଘାରୁ ଥାଏ l ସେମିତି ଲୁଚି ଗଲେ ଆଗକୁ ଦେଖିଲେ କଳା ପାହାଡ଼ ଶ୍ରୀଜୀଉ ଙ୍କ ବିଗ୍ରହ ରେ ଅଗ୍ନି ସଂଯୋଗ କରିଛି ଆଉ ଅଟହାସ୍ୟ ର ଗର୍ଜନ କରୁଛି କଳାପାହାଡ଼ l ବିଶର ଙ୍କ ହୃଦୟ ଫାଟିଗଲା l ଆଖି ରୁ ଧାର ଧାର ଲୁହ l ନିଜକୁ ଧିକାର ମଣୁଥାନ୍ତି କି ପ୍ରଭୁ ଙ୍କ ସେବା ରେ ମୁଁ ଲାଗିପାରିଲିନି l ଯାଉଛି ସେ ଅଗ୍ନି ରେ ମୁଁ ବି ଡେଇଁ ପଡିବି l ଏହା ଭାବିବା ର ପର ମୁହୂର୍ତ୍ତ ରେ ଶୁଣିଛନ୍ତି କଳା ପାହାଡ଼ ର ଚିତ୍କାର "ଆଲ୍ହା ରକ୍ଷା କର, ମୋ ଶରୀର ପୋଡି ଯାଉଛି ରକ୍ଷା କର ମତେ "l ସେନା ମଧ୍ୟରେ କୋଳାହଳ l ଦାରୁବ୍ରହ୍ମ ଙ୍କୁ ଅଗ୍ନି ସ୍ପର୍ଶ କରୁନି ମାତ୍ର ତାଙ୍କ ସେନାପତିଙ୍କ ଶରୀର ଅଗ୍ନି ସମ ଉତ୍ତପ୍ତମୟ ହେଇ ଉଠୁଛି l କଳାପାହାଡ ପୁଅ କହିଲା ଉତ୍କଳ ପରମେଶ୍ୱର ଙ୍କୁ ଏପରି କରିବାରୁ ହେଉଛି l ସେମାନେ ବିଳମ୍ୱ ନ କରି ହୁତ ହୁତ ହେଇ ଜଳୁଥିବା ବିଗ୍ରହ ଙ୍କୁ ଗଙ୍ଗା ମଧ୍ୟ କୁ ଠେଲି ଦେଇଛନ୍ତି l ଅଗ୍ନି ଲିଭିବାର ନାଁ ନେଉନି ଯେମିତି କାଳାଗ୍ନି ରୁଦ୍ର ଆଜି ସୃଷ୍ଟି ଧ୍ବଂସ ପାଇଁ ପ୍ରଚଣ୍ଡମୁଖ ହେଇଛନ୍ତି l କଳା ପାହାଡ଼ ଶରୀର ଫାଟି ଯାଇଛି ଏବଂ ସେନା ରେ ଥିବା ସବୁ ସୈନ୍ୟ ଏକ ଅଜଣା ରୋଗ ରେ ଗ୍ରସ୍ତ ହେଇ ତ୍ରାହି ତ୍ରାହି ଚିତ୍କାର କରି ଧାଇଁ ଗଲେ ଇତସ୍ତତ l

ଏହା ଦେଖି ଆଚମ୍ବିତ ବିସର ମହାନ୍ତିଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଏକ ଅଦ୍ଭୁତ ଶକ୍ତି ଖେଳି ଯାଇଛି l ଚାରି ଆଡେ ମଳୟ ପବନ ବହି ଯାଉଛି l ଦଉଡି ଗଲା ଦାରୁବ୍ରହ୍ମ ଙ୍କ ପାଖକୁ l ବିଶର ଙ୍କୁ ଦେଖି ଅଗ୍ନି ଶାନ୍ତ ହେବାକୁ ଲାଗିଲେ ଯେମିତି ପ୍ରଭୁ ବିଶର ଙ୍କ ସ୍ପର୍ଶ ଅପେକ୍ଷା ରେ ଥିଲେ l ଅଗ୍ନି ପୁରା ଲିଭିବା କୁ ଅପେକ୍ଷା ନ କରି ଦେଇ ପଡିଛନ୍ତି ଅଗାଧ ଗଙ୍ଗା ନଦୀ ର ସ୍ରୋତ କୁ l ଶ୍ରୀଜୀଉ ଙ୍କୁ ଭିଡି ନେଇଛନ୍ତି ଗଙ୍ଗା ର ଗଭୀର ଜଳ ରାଶିକୁ l ଭକ୍ତ ଭଗବାନ ଙ୍କ ର ମିଳନ ହେଲା l ନିଜ ପ୍ରଭୁ ଙ୍କୁ ପାଇ ହଜି ଯାଇଛନ୍ତି ବିଶର ତାଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ l ଏତିକି ବେଳେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ମନ ପଡିଗଲା l ଦାରୁବ୍ରହ୍ମ ଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ବ୍ରହ୍ମ ଙ୍କୁ ସଂଗ୍ରହ କରି ପୁରସ୍ତମ ପଣ୍ଡା ଦତ୍ତ ମୃଦଙ୍ଗ ରେ ପୁରେଇ ଦେଲେ l ତତ୍ପରେ ଦେଖୁଛନ୍ତି ଶ୍ରୀ ବିଗ୍ରହ ଗଙ୍ଗା ଙ୍କ ଜଳରାଶି ମଧ୍ୟରେ ଲୀନ ହେଇ ଯାଉଥାନ୍ତି l ଅବାକ ବିଶର ମହାନ୍ତି l

ମୃଦଙ୍ଗ ଧରି କୂଳ ରେ ବସିଛନ୍ତି ବିଶର l ଭାବୁଛନ୍ତି ଏବେ ଉତ୍କଳ ଫେରିବି? ଯଦି କିଏ ଜାଣି ଯିବ ପ୍ରଭୁ ଙ୍କ କଥା ତ ପୁଣି ଏକ ଆକ୍ରମଣ ର ଶିକାର ହେବେ ମୋ ପ୍ରଭୁ ଏବଂ ଜନ୍ମଭୂମି l ସେ ମୃଦଙ୍ଗ ବଜାଇ ଭିକ୍ଷା କରି ଯାହା ହୁଏ ସେଥିରେ ଖାଦ୍ୟ ରାନ୍ଧି ପ୍ରଭୁ ଙ୍କୁ ମୃଦଙ୍ଗ ନିକଟରେ ସମର୍ପି ଦିଅନ୍ତି ସେ l ବିଶର ଙ୍କ ଜୀବନରେ ମୃଦଙ୍ଗ ପାଲଟି ଗଲେ ସର୍ବସ୍ବ l ଏକ କ୍ଷଣ ବି ତାଙ୍କୁ ଏକା ଛାଡି ନାହାନ୍ତି l ଏମିତି ୮ ମାସ ବିତି ଗଲାଣି ଭାବିଲେ ଉତ୍କଳ ଫେରିଯିବା l ସ୍ଥଳ ଭାଗରେ ତ ଯିବା ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ ସମୁଦ୍ର ମାର୍ଗ ଦେଇ କୂଳେ କୂଳେ ପହଞ୍ଚିଲେ କୁଜଙ୍ଗ ରେ l କୁଜଙ୍ଗ ରେ ଉଦୟ ବଟ ନିକଟରେ ଥିବା ମହାବୀର ଆଶ୍ରମ ରେ ବ୍ରହ୍ମ ଧରି ଲୁଚି ରହିଲେ l ସେ ଆଶ୍ରମ ଓଳି ରେ ରହିଲେ ମୃଦଙ୍ଗ ମାଧବ l ସବୁଦିନ ମୃଦଙ୍ଗ ଧରି ଗାଁ ଗଣ୍ଡା ବୁଲି ଭିକ୍ଷା କରୁଥିଲେ ଆଉ ଯାହା ପାଉଥିଲେ ମୃଦଙ୍ଗ ଙ୍କୁ ମଣୋହି କରୁଥିଲେ l ଏହା ଦେଖି ଲୋକ ଭାବିଲେ "ଆହା ସତରେ ପ୍ରଭୁ ପ୍ରେମୀ ଜଣେ , କଳା ପାହାଡ଼ ର ବର୍ବରତା ପାଗଳ କରିଦେଇଛି l ସହି ପାରି ନାହାନ୍ତି ପ୍ରଭୁ ଙ୍କ ଏତାଦୃଶ ଅବସ୍ଥା l" କିନ୍ତୁ କିଏ ବା କେମିତି ଜାଣିବ କି ଭାବରେ ବନ୍ଧା ଭାବଗ୍ରାହୀ ତାଙ୍କ ଭକ୍ତ ସହ ଆନନ୍ଦ ବିହାର ରେ ମଗ୍ନ l

ଏମିତି ୮ ବର୍ଷ ବିତିଗଲାଣି l ରାଜା ୧ମ ରାମଚନ୍ଦ୍ର ଦେବ ଓଡିଶାର ଏବେ ଗଜପତି l ସେ ରାଜା ହେଲେ ସତ କିନ୍ତୁ ମନ ଲାଗୁନି ଶାସନ ରେ କାରଣ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ତାଙ୍କ ରାଜା ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥ ରତ୍ନ ସିଂହାସନ ରେ ନାହାନ୍ତି l ଏମିତି କିଛି ଦିନ ଗଲା ପରେ ରାମଚନ୍ଦ୍ର ଦେବ ସ୍ବପ୍ନ ରେ ଦେଖୁଛନ୍ତି ଏକ ଘଞ୍ଚ ଜଙ୍ଗଲ ଯେଉଁଠି ଚାଲୁଛି ନାମ କୀର୍ତ୍ତନ l ତା ମଧ୍ୟରେ ଦୃଶ୍ୟମାନ ଏକ ତ୍ରିପଣ୍ଡ କାଳିଆ ଲୋକ ଟିଏ ମୃଦଙ୍ଗ ଧରି ନୃତ୍ୟରତ ଆଉ କହୁଛି " ମୋ ଠାକୁର ଏଇଠି ଅଛି l" ସକାଳୁ ଚାରି ଆଡେ ସୈନ୍ୟ ପ୍ରେରଣ କଲେ ରାଜା l ରାଜଗୁରୁ ଭେଟିଲେ କୁଜଙ୍ଗ ରାଜା ଅନନ୍ତ ନରେନ୍ଦ୍ର ଙ୍କୁ ଏବଂ ସମସ୍ତ ବୃତ୍ତାନ୍ତ କହିଲେ l ଠାକୁର ଙ୍କ ଠାବ ହେଲା l ସମସ୍ତ ବୃତ୍ତାନ୍ତ ଶୁଣିବା ପରେ ବିଶର ମହାନ୍ତି ଙ୍କ ଖୁସି କହିଲେ ନ ସରେ l ପ୍ରଭୁ ଙ୍କ ନବ କଳେବର ପ୍ରସ୍ତୁତି ଆରମ୍ଭ ହେଲା l ପ୍ରଭୁ କୁଜଙ୍ଗ ରୁ ଖୋର୍ଦ୍ଧା ସ୍ଥାନାନ୍ତର ହେଲେ ଆଉ ତାପରେ ପୁରୀ l ବ୍ରହ୍ମ ରହିଥିବା ସ୍ଥାନ ପରିଚିତ ହେଲା କୁଞ୍ଜବିହାରୀ କ୍ଷେତ୍ର ରୂପେ l

ବ୍ରହ୍ମ ଖୋର୍ଦ୍ଧା ଯିବା ପରେ ବିଶର ଏବେ ଏକା l ସେହି ଘଞ୍ଚ ଜଙ୍ଗଲ ମଧ୍ୟରେ ଥକା ମାରି ବସି ପଡିଲେ l ଆତ୍ମ ସନ୍ତୋଷ ର ସହ ମୁଖ ମଣ୍ଡଳ ରେ ଟିକିଏ ହସ l ହଠାତ ମୁଖ ମଣ୍ଡଳ ରେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଭାବ ପ୍ରକାଶ ପାଇଛି l ବିଶର ମହାନ୍ତି ଭାବୁଛନ୍ତି "କିଏ ସେ ତ୍ରିପୁଣ୍ଡ କାଳିଆ ପଣ୍ଡା ଜଣକ, କିଏ ସେ ଜୀର୍ଣ୍ଣ ଶୀର୍ଣ୍ଣ ପୁରସ୍ତମ ପଣ୍ଡା?ସେ କଣ ମୋ କାଳିଆ ସାଆନ୍ତ? ସେ କାହଁକି ମତେ ମୃଦଙ୍ଗ ଦେଲେ? ସେ କଣ ତାଳ ଜାଣି ନଥିବା ମଣିଷ ହାତ ଧରି ମୃଦଙ୍ଗ ବଜେଇ ପାରନ୍ତି! ସେ କଣ ଦୁର୍ବଳ ଅଧମ ମୁଖରେ ନାମ ସଂକୀର୍ତନ କରି ପାରନ୍ତି! ଯାହାଙ୍କୁ ଜଳ ବୁଡେଇ ପାରନ୍ତିନି କି ଶସ୍ତ୍ର ଛେଦ କରି ପାରନ୍ତିନି, ସେ ଜଳିବେ କିପରି? " ଏମିତି ଭାବୁ ଭାବୁ ଖବର ଆସି ପହଁଚିଲା ରାଜା ବିଶର ମହାନ୍ତିଙ୍କୁ "ଗଡ଼ ନାୟକ " ଉତ୍ପାଧି ଦେଇଛନ୍ତି l ଚାଲିଥିବା ନବକଳେବର ନୀତି ରେ ସେ ଅଣସର ତାଟି ସେବା କରିବେ ସେ l ଏହା ଶୁଣି ବିଶର ମହାନ୍ତିଙ୍କ ଆଖି ମୁଦି ହେଇ ଯାଉଥାଏ l ଧାର ଧାର ଲୁହ ବହି ଯାଉଥାଏ l

ସାମ୍ନା ରେ ଚକା ଆଖି.... ଶରୀର ର ସବୁ ଲୋମ କୂପ ତାର ନାମ ରେ କୀର୍ତ୍ତନ ରତ l

ଭକ୍ତ ପାଇଁ ଲୀଳା କରେ, ଭକ୍ତ ପାଇଁ ଖେଳା

ଭକ୍ତ ପାଇଁ ଭୁଲି ଯାଏ ଷାଠିଏ ପଉଟି ପରା

ଜୟ ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥ

ମୃଦଙ୍ଗ ମାଧବ (ବିଶର ମହାନ୍ତି )

ଭକ୍ତ ବିଶର ମହାନ୍ତି