ସତ୍ୟ ର ମୃତ୍ୟୁ ର ବାରବର୍ଷ ପରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ର ବାହାଘର ହେଉଥାଏ, ଏହି ସମୟ ରେ ବହୁତ କୁଣିଆ ଙ୍କ ଆଗମନ ହୋଇଥାଏ, ଘରପୁରା ଖୁସିରେ ପୁରି ଉଠେ|

ବାହାଘର ଚାଲିଥାଏ, ମାଗୁଣି କଣ ଆଭାସ ହେଲା ଯେ, ସେ କିଛି ପାଣି ମେନ୍ତୁ ରେ ଘର ଚାରି ପାଖେ ଛିଞ୍ଚି ଦେଲେ, ଏବଂ କହିଲେ, କୁଣିଆ ମାନେ ଏଇ ଗାଁ କୁ ନୂଆ ଧ୍ୟାନ ଦେବ ସେ ଯେମିତି ରାତିରେ ବାରି ପଟ କୁ ନଯାନ୍ତୁ|

ବାହାଘର ଚାଲିଥାଏ ବହୁ ର ଭଉଣୀ କୁ ଶୌଚ ହେବା ପାଇଁ ବାରିକି ଯିବାକୁ ପଡିଲା, ଏବଂ ସେ ଯେମିତି ସେ ମନ୍ତ୍ରିତ ଏରିଆ କୁ ଡ଼େଇଁକି ଯାଇଛି ଦୁଲ କରି ପଡିଗଲା, ବହୁ ର ଘର ଲୋକ ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇ ଯେତେବେଳେ ଝିଅ କୁ ଖୋଜିଲେ, ଦେଖିଲେ ସେ ତେନ୍ତୁଳି ଗଛ ରେ ବସିଛି, ଏତେ ଉଞ୍ଚ ଗଛ ରେ ସେ ଏତେ ରାତିରେ କଣ ପାଇଁ ଚଢ଼ିଛି, ମାଗୁଣି ବୁଝି ଗଲେ, ଏବଂ କିଛି ମନ୍ତ୍ରିତ ଜଳ ଆଣି କହିଲେ, ଭଲ ରେ ଭଲ ରେ ଝିଅ ଦେହ ରୁ ପଳା ନହଲେ, ଦେଖିବୁ|

କୁନି (ଝିଅ ଟି ର ନା) କହିଲା ବାପା ମୁଁ.... ସତ୍ୟ ବାପା...

ପୁରା ପରିବାର ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ, ସତ୍ୟ ର ଆତ୍ମା ଏତେ ଦିନ ପରେ, ଏହା ମାନିବ କୁ ସମସ୍ତ ବାଧ୍ୟ ହେଲେ କାରଣ, କୁନି ସହ ବୋହୁ ର ପରିବାର ର ଲୋକ କେହିବି ସତ୍ୟ ବିଷୟ ରେ ଅବଗତ ନଥିଲେ|
କୁନି (ସତ୍ୟ ର ଆତ୍ମା କୁନି ଶରୀର ରେ ପ୍ରବେଶ କରିଛି)

ସତ୍ୟ କହିଲା ବାପା ବୋଉ ଭାଇ, ସବୁ ମତେ ଭୁଲିଗଲା, ମୋ ଭାଇ ର ବାହାଘର ଅଥଚ କେହି ମତେ ମନେ ପକେଇଲ ନାହିଁ, ସେଥିପାଇଁ ପାଇଁ ମୁଁ ଆସିଛି, ଏଇ ତେନ୍ତୁଳି ଗଛ ରେ ବସି ମୁଁ ସବୁ ଦେଖୁଛି, ବାପା ସେ ଦୁଖା ଭିକା ମତେ ମାରିଛନ୍ତି, ଏବଂ ଗାଁ ର ଅନ୍ୟ ଝିଅ ମାନଙ୍କୁ ଙ୍କୁ ବି ସେମାନେ ବଳି ଦେଇଛନ୍ତି, ମତେ ଏବେ ସେମାନେ ପଠେଇଥିଲେ, ମୋ ଭାଇକୁମୋ ସହ ଆଣିବା କୁ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ସେ ଭୁଲ କରିବି ନାହିଁ, ଯେତେ କଷ୍ଟ ଦିଅନ୍ତୁ ମତେ ମୁଁ ସବୁବେଳେ ମୋ ପରିବାର କୁ ଯଗିଵି, ଏହି ତେନ୍ତୁଳି ଗଛ ରେ ରହିବି କାହାର କିଛି କ୍ଷତି କରିବି ନାହିଁ|
ଝିଅ କୁ ପରିବାର ବର୍ଗ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରି କାନ୍ଦିବା କୁ ଲାଗିଲେ, ଏପଟେ କୁନି ର ଦେହ ଥଣ୍ଡା ପଡିଲା ନି, ଅଧିକ ସମୟ ସତ୍ୟ କୁନି ଦେହ ରେ ରହିଲେ କୁନି କୁ ବିପଦ, ସେଥିପାଇଁ ପାଇଁ ମାଗୁଣି କହିଲେ ଯା ମା ତୋର ଆମ ସହ ସେତିକ ହିଁ ସମ୍ପର୍କ ଥିଲା, ଏ ଝିଅ ର କିଛି ଭୁଲ ନାହିଁ ତୁ ଆକୁ ଛାଡ଼ିଦେ, ଯା ମା ତୁ ଫେରିଯା|

ସତ୍ୟ ନୂଆ ଭାଉଜ କୁ ଦେଖି ଦେଇ ନିଜ ଭାଇ କୁ ଟିକେ ଧରି କାନ୍ଦିଦେଲା ଓ କୁନି ର ଦେହ ରୁ ବିଦାୟ ନେଇ ଚାଲିଗଲା|
ଏହା ପରେ ଦୀର୍ଘ ବର୍ଷ ତଳ ର ଝିଅ ମାନଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ର ରହସ୍ୟ ଜାଣିବା ପରେ, ଗାଁ ଲୋକ ଦୁଖା ଓ ଭିଖା ଙ୍କ ଦାନ୍ତ ଭାଙ୍ଗି ବିଷ୍ଟା ପୁରେଇ ଦେଲେ ଯାହା ଫଳ ରେ ସେ ଆଉ କେବେ ଭି ଏପରି ଗୁଣି କରିପାରିବେ, ନାହିଁ ଏବଂ ପୁରା ପରିବାର ଲୋକ ମାନଂକୁ ସେ ଗ୍ରାମ ରୁ ବିଦା କରିଦେଲେ|

ବାହାଘର ପରେ ମାଗୁଣି ସେଇ ବାରଟି ଝିଅ ଙ୍କ ଆତ୍ମା କୁ ଏକ ନଡ଼ିଆ ରେ ଆବାହନ କରି, ତାଙ୍କୁ ମୁକ୍ତି ଦେଲେ,|

କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଯେବେ ଏହି ବିଷୟ ମୋ ବାବା ଙ୍କ ଠୁ ଶୁଣିଲି, ସେବେଠୁ ମୁଁ ଦେଖିଛି ଆମ ଘର ବାରିପଟ ରେ ଥିବା ତେନ୍ତୁଳି ଲି ଗଛ ରେ କିଏ ଜଣେ ବସିଲା ଭଳି ଆଭାସ ହୁଏ, ଯାହା କି ଝାପ୍ସା ଥାଏ, ଯେବେ ମୁଁ ମୋ ଜେଜେ (ମାଗୁଣି)ଙ୍କୁ କହିଲି, ସେ କହିଲେ କିଛି ଆତ୍ମା ଙ୍କ ଆୟୁଷ ଥିଲେ ସେ ଏହି ପୃଥିବୀ ପୃଷ୍ଟ ରେ ଘୁରି ବୁଲନ୍ତି, ଆଉ କହିଲେ ସତ୍ୟ ସବୁବେଳେ ଆମର ରକ୍ଷା କରିବ|

ତେନ୍ତୁଳି ଗଛ ରେ କିଏ?

ଶେଷ ଭାଗ