ତମେ କଥା ଦେଇଥିଲ

ଠିକ୍ ଛଅଟାରେ ଦେଖା

ସଂଧ୍ୟା ଠିକ୍ ଛଅଟା ଓ ଆମେ ଏକା

ଦୁଇଜଣ ଏଇ ଭଳି ସହର ସୀମାରେ

ସେଦିନର ସନ୍ଧ୍ୟା ଥିବ କେବଳ ଆମରି ପାଇଁ

ସହର ସେଦିନ ଥିବ ପୂରାପୂରି ବନ୍ଦ

ଏବଂ ସମୟ ଅଟକି ଥିବ

ଆମପାଇଁ ଠିକ୍ ଛଅଟାରେ

ତମେ କେବେ ଯାଇଥିଲ ସ୍ଵର୍ଗଦ୍ଵାର କାହା ସଙ୍ଗେ

ସମୁଦ୍ରରେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଅସ୍ତ ଗଲା

ମତ୍ସ୍ୟକନ୍ୟା ମାନେ ଭୟଭୀତ ହେଲେ

ଏବଂ ଦୂରର ଜାହାଜ ଯାଇ

ବନ୍ଦ ହେଲା ମଝି ସମୁଦ୍ରରେ

ସମୁଦ୍ରର ପାଣି ନିଆଁ ଭଳି ଜଳିଲା

ରକ୍ତ ଭଳି ଲାଲ ହେଲା

କିଏ ନେଲା ଚୋରିକରି ସମୟକୁ ମୋର

ଏସବୁ ଅନର୍ଥ ହେଲା କାହାପାଇଁ

ରୋଗୀର ଶେଯରେ ଶୋଇ

ସକାଳରୁ ସନ୍ଧ୍ୟା

ଏବଂ ସନ୍ଧ୍ୟାରୁ ସକାଳଯାଏ

ମୋ ନିଦରେ ସ୍ୱପ୍ନ ନାହିଁ ସ୍ମୃତି ନାହିଁ

ଇଚ୍ଛା ନାହିଁ କି ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ନାହିଁ

ଏବେ ବି ତ ସନ୍ଧ୍ୟା ଥିବ

ତମେ ଥିବ ତମର ଛାତିରେ

କେତେ ମୌନ ସକାଳର ଖରା ଥିବ

ମଧ୍ୟାହ୍ନାର ପୀଡ଼ା ଥିବ ତୁମ ଦୁଇହାତରେ

ସାରା ଦେହ ରହିଥିବ

ଅମାବାସ୍ୟା ରାତିର ରହସ୍ୟ

ଆଖିରେ ତୁମର ଥିବ ଉତ୍ତେଜନା ଟ୍ରାଫିକ ବତୀର

ତମେ କି ଖୋଜିବ ମତେ ଉଚ୍ଚାଟରେ

ଏପରି ସନ୍ଧ୍ୟାରେ

ଅସ୍ତବ୍ୟସ୍ତ ପଲଙ୍କରେ ପଣତରେ କବରୀରେ

ହାତ ଦେଇ ତୁମର ଛାତିରେ

ଆଉ ଥରେ ସନ୍ଧ୍ୟା ଲାଗି ଯଜ୍ଞ ହେବ

ଯୁଦ୍ଧ ହେବ ରକ୍ତପାତ ହେବ

ପ୍ରେମିକ ହାତରେ ଛୁରୀ

ଆର୍ତ୍ତନାଦ ନାୟିକା କଣ୍ଠରେ

ମୃତ୍ୟୁ ହେବ ପୁଣି ଏହି ସନ୍ଧ୍ୟା ପାଇଁ

ପୁନର୍ଜନ୍ମ ହେବ

କେତେ ମାନଭଞ୍ଜନ

ଓ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ସହ ମରଣର

ପ୍ରେମ ଜୟନ୍ତୀ ଏବଂ ବାର୍ଷିକୀରେ

କିଛି ଇଚ୍ଛା ପୂରା ହେବ କିଛି ପୁଣି ଅସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଥିବ।

ତମେ କଥା ଦେଇଥିଲ ଆମେ ଦୁଇଜଣ

ଦେଖାହେବ ଠିକ୍ ଛ'ଅଟାରେ

ଏ ଯେମିତି ଶେଷଦିନ ଜୀବନର

ଧ୍ଵଂସ ଓ ବିଲୟ ହେବ ପୃଥିବୀର

ଆଜିର ସନ୍ଧ୍ୟାରେ

କାଲି ଆଉ ମୁକ୍ତି ନାହିଁ ସୁନିଶ୍ଚିତ ଜଳିଯିବେ

ଶୀତ ଓ ବସନ୍ତ ସବୁ କାଲିର ଖରାରେ

ତମେ କଥା ଦେଇଥିଲ

ଠିକ୍ ଛ'ଅଟାରେ ଦେଖା

ସନ୍ଧ୍ୟା ଠିକ୍ ଛଅଟା

ଓ ଆମେ ଦୁହେଁ ନିର୍ଜନ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ

ଆମ ପାଇଁ ଦେଖ କିନ୍ତୁ ସହରରେ ହରତାଳ

ସାଇରେନ୍ ବିକ୍ଷୋଭ ଓ ଶୋଭାଯାତ୍ରା

ଆକାଶ କିପରି ଦେଖ ଲାଲ ହେଲା

ନିଷେଧ ଆଦେଶ ସବୁ

ଜାରି ହେଲା ଆମ ବିରୁଦ୍ଧରେ

ସହର ସୀମାରେ ଆଜି ଅସମ୍ଭବ ଲୋକାରଣ୍ୟ

ମଧ୍ୟାହ୍ନର ଘଡି ସବୁ ପୂରାପୂରି ବନ୍ଦ

କେବଳ ତମେ ଓ ମୁଁ

ସନ୍ଧ୍ୟା ଠିକ୍ ଛଅ ଟା

ଓ ସହରର ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଜନତା।

ସନ୍ଧ୍ୟା ଠିକ୍ ଛଅ'ଟା

ଜଗନ୍ନାଥ ପ୍ରସାଦ ଦାସଙ୍କ ରଚିତ ଏକ କବିତା