ଗ୍ରାମରେ ରହୁଥ‌ିବା କୃଷକଙ୍କ ଅନେକ ଦିନର ଅଭିଳାଷ ଥିଲା- ତୀର୍ଥାଟନରେ ଯିବାକୁ। ହେଲେ ଏଥିରେ କଣ୍ଟା ଥିଲେ ପିତା । ବୃଦ୍ଧ ପିତାଙ୍କୁ 'ବୋଝ’ ମଣି ସାଥ୍‌ରେ ନେଇ ଯିବାକୁ ପୁଅ ଅମଙ୍ଗଥିଲେ। ତାଙ୍କୁ ନେଇ ତୀର୍ଥଯାତ୍ରାରେ ଗଲେ ସମସ୍ୟା ଉପୁଜିପାରେ। ରାସ୍ତାରେ କିଛି ବି ହୋଇପାରେ।

ଜନ୍ମଦାତା ପିତା ପୂର୍ବରୁ କେବେ ବି ପୁଅକୁ କିଛି କହି ନଥିଲେ। ଦିନେ ନିଜର ମନକଥା ପୁଅ ଆଗରେ ପ୍ରକାଶ କରି କହିଥିଲେ- 'ପୁଅରେ! ମୁଁ ତ ଜୀବନରେ ଶେଷ ପାଦରେ ପହଞ୍ଚିଲିଣି। କେତେବେଳେ କ'ଣ ହେବ କହି ହେବନି। ବହୁଦିନର ଇଚ୍ଛା ତୀର୍ଥରେ ଯିବାକୁ। ଯଦି ନ ଯାଇପାରେ ଗୋଟାଏ ବାସନ ଅପୂର୍ଣ୍ଣ ରହିଯିବ। ମୋର ଭାରି ମନ ହେଉଛି ମୃତ୍ୟୁ ପୂର୍ବର ଅନ୍ତତଃ ଗୋଟିଏ ଦି'ଟା ତୀର୍ଥସ୍ଥଳ ବୁଲିବାକୁ ।

ବାପାଙ୍କ ଶେଷ କଥାକୁ ପୁଅ ଆଉ ଟାଲି ପାରି ନଥିଲେ । ବାପାଙ୍କୁ ନହେଲେ ହୁଏତ ତାଙ୍କର ଅବଶୋସ ରହିଯିବ ମନ ଭିତରେ । ତେଣୁ ଅନ୍ତତଃ ତାଙ୍କୁ ନେବାକୁ ସ୍ତର କଲେ ସାଥ୍‌ରେ । ଆଉ ଟାଳିବାକୁ କୌଣସି ଉପାୟ ନଥିଲା । ତେଣୁ ବାଧ୍ୟହୋଇ ପିତାଙ୍କୁ ନେଇ ତୀର୍ଥମନରେ ଯାଉଥିଲେ।

ଦୁର୍ବଳ ଅବସ୍ଥା କାରଣରୁ ବାଟରେ ଅନେ୩କ ଜାଗାରେ ରହିରହି ଯିବାକୁ ପଡ଼ୁଥାଏ। ଅଧିକାଂଶ ଜାଗାରେ ସ୍ଵାସ୍ଥ୍ୟ କାରଣରୁ ଅଟକି ରହିବାକୁ ହେବାରୁ ପୁଅ ମନେମନେ କ୍ଷୁବ୍ଧ ହେଉଥିଲେ ବାପା ଉପରେ । ଏହା ତାଙ୍କର ମୁହଁର ଭାବରୁ ଠଉରାଇ ନେଉଥିଲେ ପିତା ।

ମାର୍ଗରେ ଯାଉଥ‌ିବା ସମୟରେ ଦେଖ‌ିଲେ ଗ୍ରାମର ଉପକଣ୍ଠରେ ଛୋଟ ଝିଅଟିଏ ତା'ଠାରୁ ବୟସରେ ପ୍ରାୟ ୨ ବର୍ଷ ସାନ ଜଣାପଡ଼ୁଥିବା ପୁଅଟିକୁ କାଖେଇ କଷ୍ଟେମଷ୍ଟେ ଆଗେଆଗେ ଚାଲିଛି । ବାଳିକାଟି କିନ୍ତୁ ଖୁସି ମନରେ ଚାଲିଥାଏ ଭାଇକୁ କାଖରେ ଧରି ମୁହଁରେ ତା'ର ଆନନ୍ଦର ଚିହ୍ନ ସ୍ପଷ୍ଟ ପ୍ରତିଭାତ ହେଉଥାଏ। ଭାଇ ସହ ହସଖୁସିରେ ଗପ କରି ଚାଲିଥାଏ ପିଲାଟି । ଲାଗୁଥାଏ ଭାଇ ତା ଫାଇଁ ଭାର ନୁହେଁ ।

ଆଗରେ ଯାଉଥ‌ିବା ବାଳିକା ନିକଟକୁ ଯାଇ ଉତ୍ସୁକତାବଶତଃ ପଚାରିଥିଲେ ଝିଅ! ତୁମେ ସେହି ପିଲାଟିକୁ କାଖେଇ ମୋ ଆଗେଆଗେ ଢ଼େର ବାଟ ଆସିଲଣି, କିଛି ଅସୁବିଧା ଅନୁଭବ କଲାଭଳି ଜଣାପଡୁନାହିଁ । ଛୋଟ ପିଲାଟିର ଭାର ସମ୍ଭାଳି ପାରୁଛ ତ, କହିଥିଲେ ବାପାକୁ ସାଙ୍ଗରେ ଧରି ଯାଉଥ‌ିବା ପୁଅ।

ବାଳିକାଟି କଥା ସରିବାକୁ ନ ଦେଇ କହିଥିଲା- ମୁଁ ତ ଆପଣା ଭାଇକୁ କାଖରେ କାଖେଇ ଯାଉଛି, ଭଲା ତାକୁ ନେଇ ଯିବାରେ କାହିଁକି କିଛି ଅସୁବିଧା ଅନୁଭବ କରିବି । ସିଏ କାହିଁକି ମୋ ପାଇଁ ଭାର ହେବ? ମୋତେ ଲାଗୁଛି ଆପଣ ବୋଧହୁଏ କୌଣସି ଅପରିଚିତ ବୃଦ୍ଧଙ୍କୁ ସାଥ୍‌ରେ ନେଇ ଯାଉଛନ୍ତି। ଆପଣଙ୍କ ମୁହଁରୁ ତ ଏହା ସ୍ପଷ୍ଟ ବାରି ହେଉଛି । ସତେ ଯେପରି ସାଥ୍‌ରେ ଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ଆପଣଙ୍କ ପାଇ: ଭାର ହୋଇଛନ୍ତି ।

ପୁଅ ଏବେ ଉପଲବ୍ଧି କରିଥିଲେ ଶାଶ୍ଵତ ସତ୍ୟ- ପ୍ରେମ ଆନନ୍ଦ ସହକାରେ କରାଯାଉଥିବା, ଖୁସି ମନରେ ସମ୍ପାଦିତ ହେଉଥ‌ିବା କୌଣସି ବି କର୍ମ ଭାର ହୋଇ ନପାରେ କେବେ । ଅନ୍ୟ ପକ୍ଷରେ ଖାମୂଲ ଭାବରେ ଶ୍ରଦ୍ଧା ଆଦର, ସମର୍ପଣ ଭାବ ନଥାଇ କରାଯାଉଥିବା କାର୍ଯ୍ୟ ଦୁର୍ବିସହ ଭାର ବୋଧ ହୋଇଥାଏ|

ଶାଶ୍ବତ ସତ୍ୟ

କୃଷକଙ୍କ ଅଭିଳାଷ